Την ηρωική μάχη της Ηλεκτρικής τίμησαν με τριήμερο εκδηλώσεων (16 - 18/10) οι Κομματικές Οργανώσεις Κερατσινίου - Δραπετσώνας του ΚΚΕ από κοινού με το Παράρτημα Κερατσινίου - Δραπετσώνας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με τη μαζική συγκέντρωση που έγινε την Κυριακή 18/10, με ομιλητή τον Βαγγέλη Μαρούπα, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

Κορύφωση των συγκρούσεων που έγιναν στις 12 και 13 Οκτώβρη 1944 ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τους ναζί που υποχωρούσαν από την Αττική καταστρέφοντας εργοστάσια και υποδομές, ήταν η μάχη της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι. Οι ηρωικοί λόχοι του ΕΛΑΣ και η ένοπλη ΕΛΑΣίτικη εργατική φρουρά της «Ηλεκτρικής» έδωσαν σκληρή μάχη και έσωσαν τελικά το εργοστάσιο από την ανατίναξη, τρέποντας σε φυγή τους ναζί.

Αν κατάφερναν οι ναζί να ανατινάξουν το εργοστάσιο της «Ηλεκτρικής ΠΑΟΥΕΡ», ολόκληρη η Αττική θα βυθιζόταν στο σκοτάδι. Για μεγάλο διάστημα δε θα δούλευαν τα εργοστάσια, σιδηρόδρομος και τραμ και θα υπολειτουργούσε το λιμάνι.

Ο ΕΛΑΣ προετοιμάστηκε έγκαιρα. Ηξερε ότι οι γερμανοτσολιάδες είχαν φυτέψει με νάρκες όλες τις βιομηχανίες του Πειραιά και το λιμάνι. Το 6ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ με διοικητή τον Νίκανδρο Κεπέση ήταν σε ετοιμότητα. Το ίδιο και η ομάδα του ΕΑΜ που είχε οργανωθεί μέσα στο εργοστάσιο με επικεφαλής τον Αντώνη Καλαποθάκο. Στις 12 Οκτώβρη οι Γερμανοί δήλωσαν ότι δεν θα πειράξουν το εργοστάσιο αν τους εξασφαλιστεί η ασφαλής τους υποχώρηση. Η δήλωση δεν εφησύχασε τους κομμουνιστές και ενισχύθηκε με 20 ΕΛΑΣίτες η φρουρά του εργοστασίου. Την επομένη, 13 Οκτώβρη, οι Γερμανοί, αφού ανατίναξαν τις εγκαταστάσεις της ΣΕΛ στο Πέραμα, πήγαν να κάνουν το ίδιο και στην Ηλεκτρική. Βρήκαν όμως τους ΕΛΑΣίτες ετοιμοπόλεμους και αποφασισμένους. Ο ΕΛΑΣ, παρά την υπεροχή των Γερμανών σε οπλισμό, νίκησε και έσωσε το εργοστάσιο. Το τίμημα βαρύ: 11 νεκροί μαχητές του ΕΛΑΣ και αρκετοί τραυματίες.

Κεντρικό σύνθημα των φετινών εκδηλώσεων ήταν «Διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε, συνεχίζουμε για την ανατροπή. Παλεύουμε για το σοσιαλισμό». Γιατί όπως ανέφερε ο Β. Μαρούπας, αυτός είναι ο πραγματικός φόρος τιμής στους «ήρωές μας».

«Είναι κρίσιμο», τόνισε, «να είναι σε κάθε περίπτωση όρθια μια πρωτοπορία, που θα μπαίνει μπροστά ειδικά στις δύσκολες συνθήκες. Και η περίπτωση των καπιταλιστικών κρίσεων και των πολέμων είναι περιπτώσεις με ιδιαίτερες δυσκολίες (...) Αν το ΚΚΕ τα είχε διπλώσει, αν το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν είχε αντιταχτεί στο ναζισμό που τότε φάνταζε πανίσχυρος θα είχε γραφτεί αλλιώς η ιστορία».

«Το ΚΚΕ», υπογράμμισε ο Β. Μαρούπας, «που ήταν πολλαπλά χτυπημένο από τη δικτατορία του Μεταξά, τις διώξεις, τις εκτελέσεις, με τους κρατούμενους κομμουνιστές να παραδίδονται στους ναζί, το ΚΚΕ μπήκε μπροστά. Ιδρύθηκε το Εργατικό ΕΑΜ και στη συνέχεια στις 27 Σεπτέμβρη του '41 το ΕΑΜ. Στη συνέχεια ο ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ, η ΟΠΛΑ, θρυλικές οργανώσεις που συσπείρωσαν την πλειοψηφία του λαού, οργανώσεις που έγραψαν αθάνατες εποποιίες, μεταξύ αυτών και η μάχη της Ηλεκτρικής».

Στο σημείο αυτό αξίζει να προστεθούν ορισμένα στοιχεία, τα οποία παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση που είχαν διοργανώσει το 2012 οι ΚΟ Δυτικών Συνοικιών Πειραιά του ΚΚΕ. Ακριβώς επειδή το ΚΚΕ έμεινε όρθιο, κατάφερε τον Οκτώβρη του '44 να είναι το ισχυρότερο και μαζικότερο πολιτικό κόμμα και στον Πειραιά. Σε έναν πληθυσμό 250 - 300 χιλ. κατοίκων, οι εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις στις οποίες πρωτοστατούσαν οι κομμουνιστές (ΕΑΜ, ΕΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΕΑ) αριθμούσαν πάνω από 100 χιλ. οργανωμένα μέλη. Δηλαδή το 33% έως το 40% του πειραιώτικου λαού.

Δεν υπήρχε εργοστάσιο και χώρος δουλειάς που να μην είχε Κομματική και ΕΑΜική οργάνωση. Πολλά εργοστάσια είχαν ένοπλη εργατική φρουρά (π.χ. Ηλεκτρική, Ναυπηγεία Αμπελακίων) ή προστασία από τα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ στην περιοχή τους (π.χ. Λιπάσματα, Τσιμέντα, Μηχανουργία, ΣΕΚ, Παπαστράτος, Λιμάνι, Ναύσταθμος, Ναυπηγεία Περάματος κ.ά.). Χωρίς αυτή τη σχέση δεν θα ήταν δυνατό να σωθεί ο Πειραιάς κατά την αποχώρηση των Γερμανών. Στα καράβια, η δράση της ΚΟΝ και της ΟΕΝΟ ήταν πολύ σημαντική, καθώς κράτησαν «τα πλοία εν κινήσει».

Στους εορτασμούς για τα 26 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ, στον Πειραιά συμμετείχαν 70 χιλιάδες λαού, ενώ καθημερινά διακινούνταν 15 χιλιάδες φύλλα «Ριζοσπάστη».

Κλείνοντας την ομιλία του, ο Β. Μαρούπας τόνισε: «Και σήμερα που η κρίση οδηγεί σε χαμήλωμα των απαιτήσεων, που οι δυσκολίες θολώνουν το ταξικό κριτήριο, είναι κρίσιμο η πρωτοπορία να μείνει όρθια. Για να μη σβήσει η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, μακριά από τη σημερινή βαρβαρότητα. Γιατί αν η φλόγα μένει ζωντανή, αν περιφρουρηθεί κόντρα στο ρεύμα και δε σβήσει, τότε μπορεί να θεριέψει και να δυναμώσει τη φωτιά, φωτιά που θα κάψει το σημερινό σάπιο σύστημα και θα ανοίξει το δρόμο για ένα καλύτερο αύριο».