Ενας ανταποκριτής του αμερικανικού περιοδικού «Νιου Στέιτσμαν» αναφέρει σε άρθρο του κάποιες διαπιστώσεις και γνώμες των Αμερικανών πολιτών, για το σημερινό Πρόεδρο των ΗΠΑ. Γράφει, λοιπόν, μεταξύ άλλων, ότι οι Αμερικανοί ντρέπονται για την αδεξιότητα και την ανικανότητα του Προέδρου τους. Ο επικεφαλής της μοναδικής υπερδύναμης στον κόσμο δε ...χάνει ευκαιρία, που να μη δείξει την ασχετοσύνη του και, στις διεθνείς εμφανίσεις του, το πάει από γκάφα σε γκάφα. Οι συμπατριώτες του, που τον βλέπουν στα κανάλια της τηλεόρασης, κάθε τόσο αναφωνούν: «Οχ, τι έκανε πάλι ο Πρόεδρος...». Και προσπαθώντας κάθε φορά να το διασκεδάσουν, περιμένουν την επόμενη γκάφα του. Τον Ισπανό πρωθυπουργό, για παράδειγμα, επειδή δεν μπορούσε να προφέρει σωστά ούτε το όνομά του, τον αποκαλούσε Πρόεδρο της Ισπανίας. Οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», η μεγαλύτερη εφημερίδα της Αμερικής, που δε μασάει τα λόγια της, έγραψε ορθά κοφτά για το νέο «πλανητάρχη». «Ο 43ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι βλάκας».

Και όμως, αγαπητοί συνέλληνες, αυτό το αστείο ανθρωπάκι, μείγμα αμερικάνικης βλακείας, αφέλειας και αλαζονείας, είναι σήμερα ο «ηγέτης του ελεύθερου κόσμου», ο παντοδύναμος πλανητάρχης, που μπορεί, με το πάτημα ενός κουμπιού, «να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα». Μπροστά σε αυτόν τον άσχετο και ανυπόληπτο «Καραγκιόζη», στέκονται προσοχή όλοι οι άλλοι κυβερνήτες των «δημοκρατικών χωρών» της Δύσης, και συμμορφώνονται χωρίς πολλές αντιρρήσεις, με τις υποδείξεις και τις εντολές του. Με την ακαταμάχητη ισχύ των δολαρίων που διαθέτει η χώρα του, μπορεί εύκολα να «πείσει», για παράδειγμα, κάποιους Γιουγκοσλάβους εγκάθετους, που «ξυλεύονται» τώρα επάνω στην «πεσούσα δρυ» της πολύπαθης Γιουγκοσλαβίας, να του παραδώσουν τον «εγκληματία» Μιλόσεβιτς, για να τον δικάσουν στη Χάγη κάποιοι αργυρώνητοι δικαστές, μίσθαρνα όργανα των πολυεθνικών και του αμερικανικού κορβανά.

Αλλά, είναι, όντως, ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ ο πραγματικός πλανητάρχης, που καταστρώνει τα σχέδια και προωθεί το πρόγραμμα, για την κοσμοκρατία της υπερατλαντικής υπερδύναμης; Θα ήταν αστείο, ακόμα και να το σκεφτεί κανείς. Οι πραγματικοί εγκέφαλοι, που κρύβονται πίσω από τον εκάστοτε «φασουλή» που παριστάνει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, αυτοί που «κινούν τα νήματα» της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής, είναι άλλοι, και όλος ο κόσμος τους ξέρει. Είναι αυτοί, που και παλιότερα δεν είχαν κανένα πρόβλημα και έκαναν μια χαρά τη δουλιά τους, έχοντας, για δύο μάλιστα θητείες, «στο τιμόνι του κράτους» έναν αγροίκο και άξεστο καουμπόι, που άκουγε στο όνομα Ρίγκαν.

Ας μην απελπίζονται, όμως, οι μονίμως απαισιόδοξοι, που σηκώνουν τους ώμους και λένε: «Τι μπορούμε να κάνουμε; Δε γίνεται τίποτα...». Οι «ισχυροί» του πλανήτη το ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλον, ότι τα ποδάρια του θρόνου που κάθονται έχουν πια σαπίσει, και το σαθρό οικοδόμημά τους κινδυνεύει από ώρα σε ώρα να σωριαστεί σε ερείπια. (Την περιβόητη «Σύνοδο των 7 πλουσιότερων χωρών», σκοπεύουν, λέει, να την κάνουν μακριά από τη Γένοβα, ανοιχτά μέσα στο πέλαγος και επάνω σε ένα κρουαζιερόπλοιο, ώστε να μπορέσουν να την περιφρουρήσουν καλύτερα, από τα «στίφη των αναρχικών», που θα συγκεντρωθούν εκεί απ' όλη την υφήλιο, για να τους «κράξουν»). Δεν αποπαίδισε, λοιπόν, η πλάση. «Οι κερασιές θα ξανανθίσουν». Η Ανοιξη, που καρτερούμε, θα έρθει. Και ο ήλιος της Δικαιοσύνης θα σκορπίσει τα σκοτάδια της φασιστικής νύχτας, και θα φωτίσει τον κόσμο.