Κατάμεστη ήταν η αίθουσα του «Αχίλλειου», όπου την Πέμπτης 31/3 πραγματοποιήθηκε από την ΤΕ Βόλου του ΚΚΕ εκδήλωση - αφιέρωμα στα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ, με τίτλο: «Οι γυναίκες στην πρώτη γραμμή στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης».

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ομιλία από την Χρυσούλα Τασολάμπρου, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Βόλου του ΚΚΕ, ενώ ακολούθησε μουσικοθεατρική παράσταση με τίτλο «Μια αγωνίστρια διηγείται», που περιλάμβανε προβολή οπτικοακουστικού υλικού με μαρτυρίες από γυναίκες που συμμετείχαν στον ΔΣΕ και τώρα ζουν στο Βόλο. Κάποιες, μάλιστα, από αυτές παραβρέθηκαν και στην εκδήλωση. Μεγάλη ήταν η συγκίνηση όταν στο τέλος όλο το αμφιθέατρο, χειροκροτώντας όρθιο, τίμησε αυτές τις αγωνίστριες.

Στην ομιλία της, η Χρ. Τασολάμπρου τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι στον αγώνα του ΔΣΕ αναδείχθηκε με τον πιο ολοκληρωμένο και ανεπανάληπτο τρόπο η προσφορά της γυναίκας, των κοριτσιών. Τινάχτηκε κυριολεκτικά στον αέρα κάθε προκατάληψη για το ρόλο της γυναίκας, τις δυνατότητές της. Πραγματώθηκε σε μεγάλο βαθμό η χειραφέτηση και η ισοτιμία της.

Αναφερόμενη σε στοιχεία για τη γυναικεία συμμετοχή στον ΔΣΕ σημείωσε: «Οι γυναίκες αποτελούσαν το 1/4 της συνολικής του δύναμης. Στα μάχιμα τμήματα του ΔΣΕ, οι γυναίκες αποτελούν το 30% των μαχητών. 1.027 γυναίκες αναδείχτηκαν στο βαθμό του αξιωματικού και υπαξιωματικού του ΔΣΕ. Αρκετές ήταν οι μαχήτριες που τιμήθηκαν με διακρίσεις ηθικής αμοιβής για τη δράση τους. 55 πήραν μετάλλιο ανδρείας, 244 πήραν προαγωγή για ανδραγαθία, ενώ εκατοντάδες κέρδισαν έπαινο. Στην Ιστορία παραμένουν χαραγμένα ονόματα ηρωίδων όπως της Θύελλας, της Μάχης, της Αστραπής, της Λαοκρατίας και δεκάδων άλλων που σκοτώθηκαν στις μάχες.

Κοντά σε αυτές που πολεμούσαν με το όπλο, έδιναν τη μάχη οι τραυματιοφορείς, οι τηλεφωνήτριες, οι νοσοκόμες, οι σαμποταρίστριες. Οι γυναίκες επιπλέον προσέφεραν στη Λαϊκή Πολιτοφυλακή και στα μετόπισθεν του εχθρού, με το σκόρπισμα προκηρύξεων, τη μετάδοση ειδήσεων, την οργάνωση λαϊκών διαμαρτυριών, αλλά και ως σύνδεσμοι ή συγκεντρώνοντας πληροφορίες. Οργάνωναν παιδικά συσσίτια, δούλευαν στην επαγρύπνηση, στα Λαϊκά Συμβούλια και τα Λαϊκά Δικαστήρια στην Ελεύθερη Ελλάδα. Σε πολλές δύσκολες καταστάσεις, οι γυναίκες φρόντιζαν να εμψυχώνουν με το δικό τους ξεχωριστό τόνο αισιοδοξίας τους μαχητές και τις μαχήτριες.

Οι γυναίκες στον ΔΣΕ προκαλούσαν στην κυριολεξία δέος στον πολλαπλάσιο και καλύτερα εξοπλισμένο αστικό ανδρικό στρατό. Ο ελληνικός - αγγλικός - αμερικανικός στρατός ένιωθε ταπεινωμένος, όταν οι γυναίκες του ΔΣΕ, μαζί με τους άνδρες, κέρδιζαν μάχες κλονίζοντας το ηθικό του».

Η ομιλήτρια αναφέρθηκε και στο πώς η ηγεσία του ΔΣΕ αντιμετώπισε το πρόβλημα της χρησιμοποίησης της γυναικείας δύναμης στο στρατό. Σημείωσε την πραγματοποίηση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης Γυναικών, που έδωσε τη δυνατότητα εξέτασης, πάνω στο βουνό, της ειδικής γυναικείας δουλειάς με τη συμμετοχή και τον προβληματισμό των ίδιων των μαχητριών.

Τέλος, αναφέρθηκε στις σύγχρονες προσπάθειες του Κόμματος, για να συνειδητοποιηθεί το περιεχόμενο του γυναικείου ζητήματος. Μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι η πάλη πρέπει να διεξάγεται ενάντια και στις σύγχρονες μορφές της γυναικείας ανισοτιμίας που επενδύονται με το μανδύα του «προοδευτισμού», διαμορφώνοντας στρεβλές αντιλήψεις για τις αιτίες της ανισότιμης θέσης της γυναίκας.

Τέλος, ανέφερε ότι «κανένας αγώνας δεν μπορεί να έχει μερικό ή μεγαλύτερο θετικό αποτέλεσμα, χωρίς την οργάνωση και τη συμμετοχή των ίδιων των γυναικών. Χωρίς την οργάνωση και τη συμμετοχή όχι μόνο των Ελληνίδων γυναικών, αλλά και των μεταναστριών, χωρίς τη σύμπραξη του εργατικού, του αγροτικού κινήματος, του κινήματος των αυτοαπασχολούμενων με το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, χωρίς την ειδική δουλειά προσέλκυσης των ίδιων των γυναικών στη μάχη».