Eurokinissi

Τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης αντανακλούν οι άξονες που παραθέτει ο Γ. Δραγασάκης για μια «πετυχημένη» πρώτη «αξιολόγηση» του τρίτου μνημονίου

Με δοσμένα τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που θα συνοδεύσουν την εξέλιξη αυτή, ο Γ. Δραγασάκης παρέθεσε τους άξονες που θα την καταστήσουν ευνοϊκή για το εγχώριο κεφάλαιο, ζητώντας να κλείσει έγκαιρα μέσα σε αυτόν το μήνα, να είναι υλοποιήσιμη, να συνοδεύεται με επαρκή χρηματοδότηση, να προβλέπει ένα σαφές πλαίσιο και χρονοδιάγραμμα σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση του χρέους και να είναι πλήρης και όχι μερική και τμηματική, ώστε να αρθεί η «αβεβαιότητα». «Προσπέρασε», βέβαια, ότι όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την «κατά γράμμα» υλοποίηση της πολιτικής που βαθαίνει την αβεβαιότητα του λαού...

Σχολιάζοντας πρόσφατες δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ, σύμφωνα με τις οποίες το 2014 ήταν πολύ κοντά η έξοδος απ' το μνημόνιο, αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διάλεξε άλλους δρόμους στην οικονομική πολιτική, ο Γ. Δραγασάκης - πατώντας στις υπαρκτές δυσκολίες της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, ανεξάρτητα από το αντιλαϊκό μείγμα που υπηρέτησε η σημερινή κυβέρνηση - αναρωτήθηκε: «Αν τα πράγματα ήταν τόσο καλά, γιατί διακόπηκε η χρηματοδότηση το καλοκαίρι του 2014; Aν τα πράγματα πήγαιναν τόσο καλά, γιατί δεν έγινε συζήτηση και ρύθμιση του χρέους όπως προβλεπόταν στη συμφωνία του Eurogroup το 2012; Αν τα πράγματα πήγαιναν τόσο καλά, γιατί δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η 5η αξιολόγηση;».

Ο Γ. Δραγασάκης τάχτηκε υπέρ «μιας ευρύτερης στράτευσης δυνάμεων» και βαφτίζοντας το κρέας ψάρι ισχυρίστηκε ότι δεν είναι η σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ που τον έσπρωξε στις αγκάλες της ευρωενωσιακής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά ότι οι εκλογικές νίκες του ΣΥΡΙΖΑ και η διαπραγμάτευσή του επιτάχυναν, μεταξύ άλλων, τις μετατοπίσεις προς τα αριστερά σε αρκετές χώρες του ευρωπαϊκού νότου, προκαλώντας ή επιταχύνοντας διαφοροποιήσεις και στον ευρύτερο χώρο των σοσιαλιστικών, σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων... Για να προσθέσει ότι πλέον «αρχίζουν να διαμορφώνονται προϋποθέσεις για μια ευρεία συμμαχία ανάμεσα σε δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, δυνάμεις σοσιαλιστικές και σοσιαλδημοκρατικές». Εξέφρασε, μάλιστα, την πεποίθηση ότι αυτές οι τάσεις αργά ή γρήγορα θα κυριαρχήσουν και στη χώρα μας.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, οι πολιτικές διεργασίες που καταγράφονται στις εν λόγω χώρες, όπως και στην Ελλάδα, συνδέονται άμεσα με τις ιδιαίτερες επιδιώξεις των αστικών τους τάξεων, στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν τη θέση τους και την επιλογή εκείνων των δυνάμεων που μπορούν να υπηρετήσουν καλύτερα αυτήν την επιδίωξη.

Ο δε ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλης, σε άρθρο του στο βρετανικό διαδικτυακό «Social Europe», επαίρεται για το «ευρύ μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα» που συμφώνησε και υλοποιεί η κυβέρνηση, σε αντίθεση με προηγούμενες, που, όπως λέει, ενώ υιοθετούσαν ένα τμήμα του, δεν το εφάρμοσαν ποτέ.

«Με δυσκολία θα βρούμε κάποια άλλη χώρα και κυβέρνηση που μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα έχει κληθεί να διαχειριστεί τόσα πολλά ζητήματα μαζί», κομπάζει...

Σπεύδει, μάλιστα, να διατυπώσει και νέες υποσχέσεις στο κεφάλαιο, λέγοντας: «Οι προβλέψεις της Κομισιόν για σταδιακή επιστροφή στην ανάπτυξη στο δεύτερο εξάμηνο του 2016 είναι ενθαρρυντικές και πρέπει να συνοδευτούν από κατάλληλη στρατηγική στον τομέα των επενδύσεων. Η Ελλάδα έχει το ανθρώπινο δυναμικό, έχει τομείς με συγκριτικά πλεονεκτήματα, οι οποίοι μπορούν να αναπτυχθούν δυναμικά σε συνθήκες πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας. Η ελληνική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση και οι επενδυτές πρέπει να δείξουν εμπιστοσύνη στην Ελλάδα, τώρα περισσότερο από ποτέ».

Στο μεταξύ, υπέρ της εκλογής του προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ με τις λεγόμενες διαδικασίες «από τη βάση» (εγγραφή μελών επιτόπου κατά την εκλογική διαδικασία κ.ο.κ.), κατά το πρότυπο που εφαρμόζουν άλλα αστικά κόμματα, τάχτηκε ο ευρωβουλευτής του κόμματος Κ. Χρυσόγονος. Η πρόταση δεν ακούγεται πρώτη φορά στον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο φαίνεται να έχει «ωριμάσει» η πραγματοποίηση ενός ακόμα βήματος προσαρμογής του στο ρόλο του ως ενός από τα βασικά κόμματα αστικής διακυβέρνησης.

«Ο αριθμός των 25.000 μελών περίπου είναι αναντίστοιχος προς το σώμα των ψηφοφόρων, δεν μπορεί ένα κόμμα με δύο εκατομμύρια ψηφοφόρους να έχει μόνο 25.000 μέλη και να έχουν λόγο για την πορεία και την πολιτική του κόμματος μόνον αυτά τα μέλη», ανέφερε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο Κ. Χρυσόγονος, προσθέτοντας ότι θα καταθέσει την πρότασή του στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου.

Επιχειρηματολογώντας χαρακτήρισε ανεπαρκή τη νομιμοποίηση για τα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, προειδοποιώντας ότι «αν δεν θέλουμε να επιστρέψουμε στον ΣΥΡΙΖΑ του 4%, θα πρέπει να διευρυνθεί ο αριθμός των μελών και αυτό μπορεί να γίνει με τη μεγαλύτερη συμμετοχή σε εκλογικές, εσωκομματικές διαδικασίες».

Ειδικότερα, προτείνει η εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ «από τη βάση» να γίνεται με εγγραφή νέων μελών, κατά την ώρα της εκλογικής διαδικασίας, με μια «συμβολική στήριξη» για τα εκλογικά έξοδα, της τάξης των 3 ή των 5 ευρώ για κάθε ψηφοφόρο. «Ετσι θα συμμετάσχουν στις διαδικασίες κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Δεν είναι αποδεκτό η ΝΔ να έχει 400.000 μέλη τα οποία ψήφισαν στην εκλογή αρχηγού και ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει 20 - 25.000, αυτό είναι προφανής αναντιστοιχία», κατέληξε.