Ο τρόπος με τον οποίο τα διεθνή ΜΜΕ προσέγγισαν τις εξελίξεις στην Τουρκία ήταν χαρακτηριστικός των χειρισμών που επέλεξαν διάφορα αστικά και ιμπεριαλιστικά επιτελεία.

Ενώ τα γεγονότα βρίσκονταν ακόμα σε εξέλιξη, υπήρξαν ΜΜΕ που έσπευδαν να προκαταλάβουν τις εξελίξεις παρουσιάζοντας ως προδιαγεγραμμένη εξέλιξη την επικράτηση των δυνάμεων που προσπάθησαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του ΑΚΡ. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκαν αρκετά από τα στοιχεία που έδινε το αμερικανικό πρακτορείο «Ρόιτερς», παρουσιάζοντας πληροφορίες που εμφάνιζαν τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρ. Τ. Ερντογάν, να περιφέρεται αναζητώντας χώρα που θα του προσέφερε άσυλο, χωρίς συγκεκριμένη κατάληξη. Ετσι, τις πρώτες ώρες μετά την απόπειρα, ο Ερντογάν εμφανιζόταν πότε να ζητά και πότε να σκέφτεται να ζητήσει άσυλο στη Γερμανία, στην Ιταλία, στο Ιράν κ.τ.λ. και αντίστοιχα τα αιτήματά του να μη γίνονται δεκτά.

Αντίστοιχα ρεπορτάζ μετέδιδαν και άλλα αμερικανικά ΜΜΕ όπως το δίκτυο NBC επικαλούμενα «ανώνυμες αμερικανικές στρατιωτικές πηγές», σύμφωνα με τις οποίες «ο Ερντογάν προσπάθησε απελπισμένα να ζητήσει άσυλο στην Ευρώπη αφού αντικυβερνητικά στρατεύματα πήραν τον έλεγχο του αεροδρομίου στην Κωνσταντινούπολη και εμπόδισαν το αεροπλάνο του να προσγειωθεί εκεί». Το ίδιο ΜΜΕ υποστήριξε ότι «η πρώτη του έκκληση ήταν στη Γερμανία, όπου το αίτημά του απορρίφτηκε και σχεδίαζε να κατευθυνθεί προς τη Γερμανία πριν το πραξικόπημα αρχίσει να αποσυντίθεται».

Πάντως, επίσημη επιβεβαίωση για υποβολή αιτήματος ασύλου δεν υπήρξε από κάποια πλευρά, ούτε και την τουρκική (ούτε όμως και διάψευση).

Αξία έχουν και επισημάνσεις που έγιναν αφού οι εξελίξεις πήραν την τελική τους τροπή. Για παράδειγμα, γερμανικά ΜΜΕ άρχισαν να ανιχνεύουν τους κινδύνους για όσους προτιμούν έναν Ερντογάν πιο αδύναμο.

«Ο Ερντογαν έχει εν τω μεταξύ χαρακτηρίσει την απόπειρα πραξικοπήματος δώρο του Αλάχ. Και μόνο λόγω των πολλών νεκρών πρόκειται για μια παράδοξη έκφραση, αλλά προδίδει αυτό που αντελήφθη αμέσως ο Τούρκος Πρόεδρος, ότι δηλαδή αυτή η ενέργεια κατά της εξουσίας του ενίσχυσε ακριβώς την εξουσία του», διαπιστώνει η «Suddeutsche Zeitung».

Ενώ η «Frankfurter Rundschau» τόνιζε πως «Εχει σημασία το γεγονός ότι ο Ερντογάν χαρακτηρίζει το στρατιωτικό πραξικόπημα ως δώρο του Αλάχ, διότι του δίνει τη δυνατότητα να κάνει εκκαθαρίσεις των αντιπάλων του και να απαλλαγεί από τους δυσάρεστους επικριτές, ώστε να επιτύχει το στόχο του να πλησιάσει τη δικτατορία. Αυτό αντίκειται στο τουρκικό σύνταγμα και φυσικά και στα ενταξιακά κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης... Πρέπει να πει κανείς τα πράγματα με το όνομά τους: Αυτό που σκηνοθέτησε ο Ερντογαν είναι επίσης ένα πραξικόπημα, ένα πολιτικό πραξικόπημα του προέδρου... Οι νέοι πραξικοπηματίες είναι μόνον ένα σύμπτωμα της συνεχιζόμενης πολιτικής και της κοινωνικής πόλωσης στην Τουρκία και της αδυναμίας των θεσμών της». Επίσης, η «Welt» σημείωσε πως πρόκειται «για μια εξέγερση κατά του δημοκρατικά μεν εκλεγμένου αλλά ολοένα και πιο διακτατορικά συμπεριφερόμενου προέδρου. Για μια απόπειρα πραξικοπήματος, της οποίας φαίνεται πως η αποτυχία ήταν εξαρχής σχεδιασμένη. Ηταν το πραξικόπημα κατασκευασμένο; Το παράξενο της νυχτερινής στάσης του Ερντογαν ήταν ότι σαν ένας ήρεμος αυτοκράτορας κηρύσσει τον πόλεμο στους αντιπάλους του με ύφος προεκλογικό σαν να περίμενε απλώς την κατάλληλη στιγμή».