Είναι ν' απορεί κανείς πώς ένα γεγονός, που ούτως ή άλλως σε μια μικρή κοινωνία θα έπαιρνε τις διαστάσεις που πήρε, χρησιμοποιείται από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ για προπαγανδιστικούς, στην κυριολεξία, λόγους.

Αναφερόμαστε, φυσικά, στα Λουτρά Μυτιλήνης, σ' αυτό το χωριό των 500 κατοίκων περίπου, και στα συμβάντα που έγιναν εκεί την προηγούμενη βδομάδα. Μια ομάδα εφτά Αλβανών λειτούργησαν ως «νονοί της νύχτας» - έκδηλο είναι πάντως πως πίσω απ' τις ενέργειές τους υπάρχει Ελληνας - και έκαναν επίθεση σε μπαρ της περιοχής, τραυματίζοντας τον υπάλληλό του Π. Γκαγκάτση. Απ' την ομάδα των Αλβανών συνελήφθησαν οι τέσσερις, έγινε η δίκη τους την περασμένη Πέμπτη, καταδικάστηκαν σε 37 μήνες φυλάκισης και αποφασίστηκε η απέλασή τους απ' τη χώρα. Αυτή είναι η είδηση. Τα όσα ακούστηκαν, όμως, ειδικά τις τελευταίες δύο μέρες από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις πολύ απέχουν απ' την απλώς ρεαλιστική καταγραφή των παραπάνω γεγονότων...

Ούτε λίγο-ούτε πολύ αυτό που κατάλαβαν οι «ακροατές» και οι «τηλεθεατές» είναι πως στα Λουτρά Μυτιλήνης οι κάτοικοι έχουν βγάλει τα... κουμπούρια και κυνηγούν Αλβανούς. Οτι οι Αλβανοί θα διωχτούν απ' το νησί, γιατί υπάρχουν, λέει, αποφάσεις Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίων. Οτι το νησί είναι καζάνι που βράζει και το δίκιο θα αποδοθεί απ' τους μαινόμενους κατοίκους.

Η εξήγηση ότι τα ΜΜΕ προσπαθούν να γεμίσουν τον «πολύτιμο» χρόνο τους (ειδικά αυτή την εποχή, που υπάρχει «ανομβρία» θεμάτων) με μια «πιασάρικη» είδηση, είναι η εύκολη δικαιολογία. Στην πραγματικότητα, για μια ακόμα φορά επιχειρούν να ρίξουν λάδι στη φωτιά, να παίξουν πάλι το παιγνίδι τους, ειδικά μ' αυτά τα θέματα που δημιουργούν «κοινή γνώμη», που αναπτύσσουν το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Στη Μυτιλήνη, πάντως, απ' όσο μας διαβεβαίωσαν κάτοικοι του νησιού, δεν υπάρχει καμία επίσημη απόφαση που να λέει στους Αλβανούς να φύγουν. Φυσικά στο συγκεκριμένο χωριό υπάρχει αναστάτωση, μπορεί και εχθρικό κλίμα προς τους μετανάστες, αλλά αυτό είναι φυσικό να συμβαίνει σε μια κλειστή κοινωνία, όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους, όπου τα γεγονότα παίρνουν αναπόφευκτα μια μεγαλύτερη του δέοντος έκταση, όπου ο τραυματίας υπάλληλος του μπαρ μπορεί να είναι αδελφός, ανιψιός ή θείος. Αλλά απ' αυτό το σημείο, μέχρι το ότι «όλο το χωριό είναι στο πόδι και θέλει να πάρει το αίμα του πίσω», υπάρχει μεγάλη απόσταση.