Πολύμορφες και βαριές συνέπειες έχει η αυξανόμενη συνεχώς μαζική φτώχεια στην Ινδία, η ολοένα και μεγαλύτερη συσσώρευση κατεστραμμένων αγροτών στις μεγάλες πόλεις, όπου αναζητούν δουλιά και το στοίβαγμά τους σε τενεκεδοσυνοικίες, όπου ζουν μέσα σε άθλιες συνθήκες. Περισσότερα από 42.000 κρούσματα γαστρεντερίτιδας και 747 κρούσματα χολέρας έχουν αναφερθεί μόνο στις φτωχογειτονιές της πρωτεύουσας της χώρας, γράφει η εφημερίδα «Asian Age». Το δημοσίευμα επιβεβαίωσε και αξιωματούχος στο Νέο Δελχί, ο οποίος εξέφρασε και φόβους, ότι μπορεί να ξεσπάσει επιδημία.

Και μπορεί, βέβαια, οι αρμόδιες αρχές, να ισχυρίζονται ότι η έλλειψη κατάλληλου δικτύου αποχέτευσης και πόσιμου νερού είναι οι αιτίες των ασθενειών, αλλά είναι φανερό, πως οι εκτιμήσεις αυτές είναι επιδερμικού χαρακτήρα. Οπως έλεγε ένας Ινδός, εκπρόσωπος ινστιτούτου οικονομικών μελετών, η Ινδία ήταν από παλιά, μια φτωχή χώρα του «τρίτου κόσμου», αλλά στις προηγούμενες δεκαετίες η φτώχεια της ήταν «έντιμη». Κανένας δεν πέθαινε από την πείνα και δε θέριζαν οι κάθε λογής ασθένειες. Τα τελευταία δέκα χρόνια, όμως, με την εφαρμογή των προγραμμάτων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και των συνεπαγόμενων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, η φτώχεια πέρασε σε άλλο επίπεδο, θανατηφόρο...