Εκδήλωση για τις Υγειονομικές Υπηρεσίες του ΔΣΕ πραγματοποίησε η ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε προχτές Τετάρτη, στην κατάμεστη αίθουσα του Πολυτεχνείου, στη Θεσσαλονίκη, με ομιλήτρια την Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Το κεντρικό πανό της εκδήλωσης αποτύπωσε πολύ συνοπτικά και τον άξονα δράσης του Υγειονομικού του ΔΣΕ: «Μάχη ενάντια στο θάνατο. Εκτίμηση και στοργή στο μαχητή. Στο επίκεντρο ο παράγοντας άνθρωπος».
Στη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκε βίντεο, παραγωγή της ΕΠ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ, για τις Υγειονομικές Υπηρεσίες του ΔΣΕ και ειδικότερα για τις υγειονομικές μονάδες στη Βόρεια Ελλάδα. Περιελάμβανε μαρτυρίες μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους ή νοσηλεύθηκαν στις μεγαλύτερες υγειονομικές μονάδες του ΔΣΕ στη Βόρεια Ελλάδα, όπως, το νοσοκομείο της Αριδαίας στους πρόποδες του Καϊμακτσαλάν, το γενικό νοσοκομείο του Γράμμου δίπλα στον Αλιάκμονα, το νοσοκομείο στο Βροντερό Πρέσπας που στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε μια μεγάλη κοντινή σπηλιά, αλλά και το υγειονομικό συγκρότημα κοντά στο χωριό Κώττας.
Ξεχωριστή ήταν η στιγμή που η Επιτροπή Περιοχής Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ τίμησε μαχήτριες που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στη νοσηλευτική υπηρεσία του ΔΣΕ και παραβρίσκονταν στην εκδήλωση: Την Αθανασία Μπαξεβανίδου - Χριστοφορίδου, νοσηλεύτρια στην 7η Μεραρχία και την Ελπίδα (Γαρέφω) Φρεγγίδου, στέλεχος της Υγειονομικής Υπηρεσίας, βοηθό χειρουργού. Ο Γραμματέας της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, Χρήστος Κυγιάκης, τους έδωσε το cd με τα τραγούδια του ΔΣΕ που κυκλοφόρησε από την ΚΝΕ και το βιβλίο του γιατρού Γ. Τζαμαλούκα «Ενάντια στο θάνατο στο Γράμμο και το Βίτσι».
Το ενδιαφέρον των επισκεπτών συγκέντρωσε και η έκθεση που λειτούργησε στο χώρο από το πρωί, με τοπογραφική απεικόνιση των Υγειονομικών Υπηρεσιών πανελλαδικά, βιογραφικά και φωτογραφικό υλικό του υγειονομικού προσωπικού, μέσα από το οποίο ξεδιπλώνεται μεγάλο μέρος της Ιστορίας του ΔΣΕ.
Η έκθεση περιλάμβανε στοιχεία για την οργάνωση, με τη δημιουργία Σχολών Νοσοκόμων, Μεσαίων Υγειονομικών Στελεχών, αλλά και σταθμών συγκέντρωσης των τραυματιών, παροχής πρώτων βοηθειών, διαλογής και μεταφοράς των τραυματιών στα νοσοκομεία και τα κινητά ορεινά χειρουργεία. Επίσης, για τις υγειονομικές υπηρεσίες που παρέχονταν στους κατοίκους των ελεγχόμενων από τον ΔΣΕ περιοχών, την έμφαση που δινόταν στην πρόληψη, κ.ά.
Οπως είπε, «η συμβολή τους αναλογικά με το μικρό μέγεθός τους και τις τεράστιες ανάγκες που έπρεπε να καλύψουν, αγγίζει τα όρια του ανθρώπινου νου. Αρκεί να σκεφτούμε ότι σε συνθήκες τεράστιων ελλείψεων ειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού, μέσων και υλικών, κατάφεραν όχι μόνο να σώσουν τη ζωή χιλιάδων βαριά τραυματισμένων μαχητών, αλλά να καταστήσουν αξιόμαχους σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα μεγάλο μέρος από αυτούς. Μόνο στο χώρο του Γράμμου - Βίτσι μπόρεσαν να περιθάλψουν 12.000 μαχητές. Μόνο στη μάχη των 70 ημερών του Γράμμου τραυματίστηκαν 5.000, το 40% της όλης δύναμης και το 35% από αυτούς, πήγαν πάλι στα τμήματα τους μετά από 25 μέρες.
Πώς έγιναν κατορθωτά τέτοια αποτελέσματα σε περιστατικά που αφορούσαν βαριά κοιλιακά - εγκεφαλικά - θωρακικά τραύματα και ακρωτηριασμούς; Πώς κερδιζόταν η μάχη με το θάνατο σε συνθήκες πολύ δύσκολες σε μέσα και εργαλεία, που στην καλύτερη περίοδο ανάπτυξης του Υγειονομικού υπηρετούσαν σε αυτό 44 γιατροί περίπου, εκ των οποίων 25 στο Γράμμο - Βίτσι, 16 στο ΚΓΑΝΕ και οι υπόλοιποι στους άλλους σχηματισμούς του ΔΣΕ;
Εδώ συναντιέται η επιστημονική γνώση με την πίστη στο δίκιο του αγώνα, την αυτοθυσία και την επιμονή να κερδηθεί η ζωή. Στο Υγειονομικό του ΔΣΕ εκφράστηκε σε αδρές γραμμές η ανωτερότητα του νέου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας, της Λαϊκής Εξουσίας.
(...) Η συνόψιση της αποτελεσματικότητας των Υγειονομικών Υπηρεσιών του ΔΣΕ δίνεται με τα στοιχεία που παραθέτει ο χειρουργός Γ. Τζαμαλούκας "πατέρας της αντάρτικης χειρουργικής": "Το 22% των τραυματιών μας γύρισαν στα τμήματά τους σε 15 μέρες, το 55% σε ένα μήνα ξαναπολέμησαν τον εχθρό και μόνο 2% έμειναν μόνιμα ανάπηροι.
Η θνησιμότητα τραυματιών από κατάγματα κρανίου που χειρουργήθηκαν σε Γράμμο - Βίτσι και Καϊμάκτσαλαν έφτασε μόνο στο 10%, σε σύγκριση με εκείνη την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που ήταν 25% - 45% και του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1914 - 1918) που ήταν 80%.
Αλλά το πιο εκπληκτικό, το πάνω από όλα στοιχεία ηθικής ανωτερότητας και δίδαγμα ηρωισμού και θαυμασμού στον υγειονομικό τομέα του Γράμμου - Βίτσι, ήταν το ασύγκριτο, το απαράμιλλο, το απίθανο κυριολεκτικά φαινόμενο αντοχής στο σωματικό πόνο και έξαρσης στην ηθική σφαίρα, ο αγωνιστικός ενθουσιασμός των τραυματιών και ασθενών, που, μέσα στους κρότους της μάχης, τους πάγους και τα χιόνια του χειμώνα, έφταναν στα χειρουργεία του Γράμμου και του Βίτσι τραγουδώντας επαναστατικά τραγούδια, με σπασμένα χέρια, πόδια, καταματωμένα και παραμορφωμένα πρόσωπα απ' τα εχθρικά βόλια και ανυπομονούσαν πότε να πετάξουν τους χειρουργικούς επιδέσμους και τις πατερίτσες τους για να ξαναγυρίσουν στη μάχη"».
«Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους κομμουνιστές επιστήμονες γιατρούς που στελέχωσαν αυτή την προσπάθεια. Ο Κόκκαλης, ο Σακελλαρίου, ο Τζαμαλούκας θα μπορούσαν να έχουν μια άλλη πορεία στη ζωή τους, αν συμπεριφέρονταν σαν απλοί επαγγελματίες γιατροί. Ομως αυτοί και άλλοι έθεσαν την επιστήμη και τις ικανότητές τους στην συνειδητή πάλη για τη νίκη της υπόθεσης της εργατικής τάξης. Αλλαξαν στρατόπεδο, άλλαξαν ζωή.
Πρόκειται για μια φωτεινή μειοψηφία του κλάδου τους, που στο πρόσωπό τους αναδείχθηκε η ανωτερότητα, η ανιδιοτέλεια, η ηθική υπεροχή της κομμουνιστικής προσωπικότητας. Στο πρόσωπό τους τιμάμε όλα τα στελέχη και το προσωπικό της υγειονομικής υπηρεσίας του ΔΣΕ».
Το στέλεχος του Κόμματος υπογράμμισε ότι «σήμερα οι τεράστιες δυνατότητες που δημιουργεί ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος, οι κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας στον τομέα της Υγείας, η ύπαρξη μεγάλου αριθμού εξειδικευμένου υγειονομικού προσωπικού, δεν μπορούν να αξιοποιηθούν για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών στην Υγεία όσο υποτάσσονται στο καπιταλιστικό κέρδος».
Παρουσίασε την πρόταση του ΚΚΕ για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της παραγωγής και της οικονομίας, με εργατική - λαϊκή εξουσία, που στο επίκεντρο θα είναι η ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών στην πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας.
Και κατέληξε: «Η πάλη για τη νέα κοινωνία τη Σοσιαλιστική - Κομμουνιστική που σαλπίζει το ΚΚΕ είναι επίκαιρη και ρεαλιστική γιατί εξυπηρετεί το λαό και τις ανάγκες του, σε όλους τους τομείς της ζωής του και για την πρόληψη και την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη.
Η πάλη για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι η καλύτερη τιμή και δικαίωση του ηρωικού αγώνα του ΔΣΕ και των υγειονομικών μαχητών που έδρασαν στις γραμμές του».