«Αξίζει να θυμίσουμε - γράφει στη συνέχεια ο Δ. Κωνσταντακόπουλος - ότι το προσδόκιμο ζωής των Ρώσων ανδρών, που είχε φτάσει τα 65 χρόνια το 1960, έπεσε στα 59 χρόνια μετά από μια πενταετία μεταρρυθμίσεων. Το 1999, μετά από εννέα χρόνια "μεταρρυθμίσεων", το ΑΕΠ της Ρωσίας ήταν το 59,4% αυτού που ήταν το 1990, η προσωπική κατανάλωση το 49,4%, οι επενδύσεις το 23,3%, το κατά κεφαλήν εισόδημα το 44,2%, ο μέσος μισθός το 39,1%, η βιομηχανική παραγωγή το 49,8%, η γεωργική το 60%, οι κατασκευές το 30% (όλες οι συγκρίσεις σε σταθερές τιμές και αφορούν μόνο τη Ρωσία, στις υπόλοιπες δημοκρατίες η κατάσταση είναι χειρότερη).

Πρόκειται για μια καταστροφή που υπερβαίνει τα ιστορικά ρεκόρ και του Μεγάλου Κραχ του 1929 και της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, αλλά και τις απώλειες που υπέστη η Σοβιετική Ενωση στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου». Και καταλήγει το άρθρο του δημοσιογράφου: «Η Ρωσία έχει σήμερα μια περιθωριακή διεθνή θέση, μια δομή οικονομικών ανταλλαγών τυπική για αποικίες και εξακολουθεί, ακόμα και σήμερα, να επιζεί καταναλώνοντας τα αποθέματα της σοβιετικής περιόδου. Η χώρα που έστειλε τον πρώτο άνθρωπο στο Διάστημα εξάγει πρώτες ύλες, πουτάνες, επιστήμονες και μαφιόζους και μετατρέπεται σε παγκόσμια χαβούζα πυρηνικών αποβλήτων προς άγραν συναλλάγματος».