Καθώς ο - εκτός απροόπτου νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ - Ντόναλντ Τραμπ συνεχίζει να ορίζει τα νέα μέλη του υπουργικού του συμβουλίου, πυκνώνουν και οι αναλύσεις που ασκούν κριτική για τη νέα κυβέρνηση των πετρελαιάδων και των στρατιωτικών. Δύο Τεξανοί της πετρελαιοβιομηχανίας, ο Ρεξ Τίλερσον, διευθύνων σύμβουλος της «Exxon Mobil» με θητεία και σχέσεις με τη Ρωσία, και ο Ρικ Πέρι, πρώην κυβερνήτης του Τέξας, προτείνονται αντίστοιχα για υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Ενέργειας. Στρατιωτικοί με θητεία στο Ιράκ και άλλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως οι απόστρατοι στρατηγοί Τζέιμς Ματίς και Μάικλ Φλιν, έχουν προταθεί για τις θέσεις του υπουργού Αμυνας και του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας, ενώ ο Τζον Κέλι για υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας, με στόχο την «παράνομη μετανάστευση». Επίσης, ο πρόεδρος της Goldman Sachs για πρόεδρος του Οικονομικού Συμβουλίου του Λευκού Οίκου και το στέλεχός της Στίβεν Μνούσιν για υπουργός Οικονομικών. Ολα παρουσιάζονται ως πρωτόγνωρα. Στην πραγματικότητα, όλες οι αστικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ και αλλού στελεχώνονται από ανθρώπους του κεφαλαίου, αφού τα συμφέροντά του εξυπηρετούν. Τώρα με τον Τραμπ, αν κάτι έρχεται να προστεθεί, είναι ότι αυτό δεν γίνεται... δι' εκπροσώπων, αλλά απευθείας. Οντας ο ίδιος μεγαλοκαπιταλιστής που επιλέχτηκε από το ισχυρότερο τμήμα του κεφαλαίου ως ο καταλληλότερος γι' αυτή την εποχή, όπως πριν π.χ. ο Ρίγκαν, οι Μπους, ο Κλίντον ή ο Ομπάμα, επιλέγει και αυτός τους ...συναδέλφους του, παραμυθιάζοντας τον αμερικανικό λαό ότι θα ασχοληθεί με τα προβλήματά του, τα οποία δημιουργεί το σύστημα που υπερασπίζεται.