Με δεδομένη την απόφαση για την απαρέγκλιτη εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής, η κυβέρνηση προσπαθεί τώρα να βρει τους τρόπους με τους οποίους θα αντιμετωπίσει τις αναμενόμενες αντιδράσεις των εργαζομένων. Στο πλαίσιο αυτών των προσπαθειών εντάσσεται και η κατασκευή του πακέτου «παροχών», το οποίο θα παρουσιάσει ο πρωθυπουργός στη Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης, στις 8 Σεπτέμβρη. Εργο ιδιαίτερα δύσκολο, αφού η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί τόσο απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όσο και απέναντι στους μεγαλοεπιχειρηματίες για μια πολιτική που δεν επιτρέπει καμιά ουσιαστική παροχή προς τους εργαζόμενους, ενώ αντίθετα απαιτεί ακόμη περισσότερα απ' αυτούς. Ενα από τα τελευταία τρυκ της κυβερνητικής προπαγάνδας αφορά στη συνταξιοδότηση των μακροχρόνια ανέργων, ένα μέτρο στο οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα αναφερθεί ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη.

Σχετικά με το θέμα αυτό ρωτήθηκε την περασμένη Παρασκευή η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής συνέντευξης. Η απάντηση έχει ως εξής:

«Οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι το πρόβλημα της ανεργίας θα διογκωθεί, θα γίνει ακόμα οξύτερο. Και επομένως, προσπαθούν να δώσουν κάποιες ευκαιρίες. Γιατί όλοι μας ζητάμε μια καλή, κανονική δουλιά με καλές αποδοχές. Δε διεκδικεί κανείς να είναι πρόωρα συνταξιούχος λόγω ανεργίας. Είναι άλλο πράγμα και βεβαίως όταν έχεις ένα πρόβλημα ανεργίας ταυτόχρονα -και μεις το λέμε αυτό- διεκδικούμε επιδόματα, εν πάση περιπτώσει παροχές. Αλλά το κύριο είναι οι θέσεις εργασίας. Υστερα, τι σύνταξη θα παίρνουν αυτοί οι άνεργοι; Τρεις και εξήντα. Τα γνωστά ΕΚΑΣ. Αρα η κυβέρνηση επιβεβαιώνει με την πολιτική της ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δραματικά στον τομέα της απασχόλησης. Μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαμε τον όρο εργαζόμενος και άνεργος. Σήμερα με τις νέες εργασιακές σχέσεις η ανεργία συγκαλύπτεται. Θεωρείται διακοπή σχέσης, διακοπή συνεργασίας. Ετσι λέγεται η ανεργία. Προσπαθούν να μειώσουν τους πραγματικά μισθωτούς, μετατρέποντάς τους σε ανθρώπους οι οποίοι προσφέρουν υπηρεσίες. Επομένως, έχουμε διακοπή συνεργασίας. Οι μισθωτοί θα θεωρούνται ελευθεροεπαγγελματίες».

Οπως προκύπτει, πάντως, από την ομιλία του κ. Σημίτη στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου την περασμένη Πέμπτη, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει εκτός από το καρότο των «παροχών» και το μαστίγιο για τις αναμενόμενες αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο που ζήτησε από τους υπουργούς του είναι «αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα» στην προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής.

Είναι πολύ εύκολο να αποκρυπτογραφηθεί η «αποφασιστικότητα» την οποία ζητάει ο πρωθυπουργός. Ιδιαίτερα, αν σκεφθεί κανείς ότι το σύνολο των κυβερνητικών επιλογών και αποφάσεων βρίσκουν αντίθετη τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων. Τόσο στο μέτωπο της εισοδηματικής πολιτικής, κυρίως όμως στο μέτωπο του Ασφαλιστικού η κυβέρνηση γνωρίζει ότι θα συναντήσει μαχητική αντίδραση. Πολύ περισσότερο, αν σκεφθούμε ότι οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις της περασμένης άνοιξης για την αντιμετώπιση των αντιασφαλιστικών της σχεδίων οδήγησαν σε κυβερνητική αναδίπλωση και ήταν μια από τις αιτίες της κρίσης που οδήγησε τον κ. Σημίτη στην επίσπευση του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ για τον ερχόμενο Οκτώβρη.

Αποφασισμένη η κυβέρνηση να προωθήσει το σχέδιο κατεδάφισης του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και υποχρεωμένη από την Ευρωπαϊκή Ενωση να ολοκληρώσει το σχέδιο ως το τέλος της χρονιάς, υπολογίζει στη βοήθεια των συνδικαλιστών της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για την έναρξη του περιβόητου «κοινωνικού διαλόγου». Οπως έγινε γνωστό, ο κ. Σημίτης μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο αναφέρθηκε στο Ασφαλιστικό και επισήμανε ότι αμέσως μετά τη συνδιάσκεψη της ΓΣΕΕ (μέσα Σεπτέμβρη) θα πρέπει να αρχίσει ο «διάλογος» με στόχο να περάσουν οι «αλλαγές που αποφασίστηκαν στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ».

Κατά τα άλλα, και όσον αφορά στους υπόλοιπους τομείς της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, το οικονομικό επιτελείο και ο πρωθυπουργός προσανατολίζονται στην αξιοποίηση της κακής διεθνούς οικονομικής συγκυρίας, στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και την Ευρωπαϊκή Ενωση, για να δικαιολογήσουν την αντιλαϊκή πολιτική που θα ακολουθήσουν και την επόμενη χρονιά.

Σχετικά με το θέμα αυτό η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δήλωσε στην ίδια συνέντευξη: «Εμείς απορρίπτουμε κατηγορηματικά αυτές τις απόψεις. Πρώτον, γιατί στην Ελλάδα υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη κερδοφορία, ας πάρουμε τις εσωτερικές, τις τοπικές ελληνικές συνθήκες - και ένα μέτρο είναι αυτό για μας. Δεύτερον, η οικονομία συναντάει προβλήματα ύφεσης, κρίσης, όχι γιατί είναι παγκοσμιοποιημένη γενικά, αλλά γιατί είναι καπιταλιστικά παγκοσμιοποιημένη. Δηλαδή, μέχρι τώρα, ότι η διεθνής συνεργασία είναι παράγοντας όπου αμβλύνει τα προβλήματα και τις αντιθέσεις και δημιουργεί ένα ανώτερο επίπεδο για όλους. Αυτό βέβαια δεν επιβεβαιώθηκε και για μας δεν είναι και αξιοπερίεργο που δεν επιβεβαιώθηκε. Πότε η "παγκοσμιοποίηση" είναι ευδαιμονία, πότε είναι το άλλοθι για να ζητούν από τους εργαζόμενους και τους λαούς και πιο σκληρές και βασανιστικές θυσίες. Δε δεχόμαστε καταρχήν αυτή την αφετηρία. Αν ο λαός δεχτεί αυτήν την αφετηρία τότε κυριολεκτικά οδηγείται στη λαιμητόμο».

Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται για την ολομέτωπη επίθεσή της κατά των εργαζομένων. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν τώρα το λόγο.