Τις μέρες αυτές συζητιέται στη Βουλή η ενσωμάτωση στο εθνικό Δίκαιο μιας Οδηγίας της ΕΕ σχετικά με την «ευρωπαϊκή εντολή έρευνας», στο πλαίσιο της «δικαστικής συνδρομής» ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η ενσωμάτωση αυτής της Οδηγίας, στο όνομα της «καταπολέμησης της εγκληματικότητας» και της «εμπέδωσης κλίματος ασφάλειας», ενισχύει τους μηχανισμούς καταστολής και πλήττει ακόμα περισσότερο στοιχειώδη λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες. Ετσι, με την «ευρωπαϊκή εντολή έρευνας», ένα κράτος - μέλος θα μπορεί στο εξής να ζητάει απευθείας ανάκριση υπόπτων από μια άλλη χώρα, ενώ προβλέπεται άρση του απορρήτου των συνομιλιών στο έδαφος ξένης χώρας και προσωρινές «μετατάξεις» υπόπτων από χώρα σε χώρα, προκειμένου να ανακριθούν. Τα μέτρα αυτά δεν είναι αποσπασμένα από το γενικότερο κλίμα που καλλιεργείται στην ΕΕ με αφορμή τις επιθέσεις που αποδίδονται σε οπαδούς του «Ισλαμικού Κράτους» και έχουν οδηγήσει το λαό σε χώρες όπως η Γαλλία να ζει σε καθεστώς «έκτακτης ανάγκης», που μόνο έκτακτη δεν είναι. Δεν είναι, επίσης, άσχετα με την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, που στο εσωτερικό μεταφράζεται σε ένταση των μηχανισμών καταστολής και του θεσμικού πλαισίου για την «ασφάλεια», στο οποίο χωράνε τα πάντα: Από την αντιμετώπιση του «ριζοσπαστισμού», της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας, μέχρι του εργατικού - λαϊκού κινήματος που αμφισβητεί τους στόχους και την πολιτική του κεφαλαίου. Χρειάζεται επομένως επαγρύπνηση από το λαό, καθώς επιβεβαιώνεται ότι η ΕΕ μόνο χειρότερη και πιο αντιδραστική μπορεί να γίνει.