Συνέντευξη του Βαλεντίν Κουπτσόφ, Α` αντιπροέδρου της ΚΕ του ΚΚΡΟ στην εφημερίδα «Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα», αριθ. 133, 24 Ιούλη 2001.

- Βαλεντίν Αλεξάντροβιτς, ο Πρόεδρος πρότεινε στο ΚΚΡΟ να αλλάξει το όνομα του κόμματος, αλλά, όπως φαίνεται, εσείς είσαστε κατηγορηματικά ενάντια. Την ίδια ώρα, η ηγεσία του κόμματος πολλές φορές διαβεβαίωσε ότι το κόμμα αποτελεί διάδοχο του ΚΚΣΕ. Θα μπορούσε να είναι και διάδοχος του Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ);

«Αυτή η πρόταση του Πούτιν δεν ακούγεται πρώτη φορά. Κι εμείς κάθε φορά απαντούμε ότι στο κόμμα μας αυτό το ζήτημα δεν τίθεται για συζήτηση, κι ούτε θα τεθεί στα πλησιέστερα δέκα χρόνια. Ξεκινώντας από το 1993, αυτή την ιδέα την πετούν μπροστά μας όλη την ώρα. Στην αρχή, από το 1991 έως το 1994, εμείς ενεργά το συζητούσαμε, εξαιτίας της κατάστασης σοκ, στην οποία είχε περιέλθει το κόμμα εκείνη τη στιγμή. Οταν είχαν θέσει σε απαγόρευση τη δράση του κόμματος, υπήρξαν πολλές περιστασιακές προτάσεις, για το πώς θα επιβιώσουμε σ' εκείνες τις συνθήκες και θ' αποκτήσουμε νομιμότητα. Τότε εμφανίστηκε το Σοσιαλιστικό Κόμμα των Εργαζομένων, με επικεφαλής τη Λιουντμίλα Βαρταζάροβα και τον Ρόι Μεντβέγιεφ, που είχε 120 χιλιάδες μέλη. Δηλαδή, τεχνητά δημιουργήθηκε μια σκεπή, υπό την οποία δούλευαν πολλοί κομμουνιστές, χωρίς να σκέφτονται για την ονομασία, «σοσιαλιστικό» κόμμα ή «κομμουνιστικό». Και το 1993, μετά τη νίκη στο Συνταγματικό Δικαστήριο, στο 2ο Συνέδριο αποκατάστασης του ΚΚΡΟ, συζητήθηκε η ιδέα της μετονομασίας, ώστε το κόμμα να έχει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και να πάρει με το μέρος του τους κεντρώους. Αλλά στη διάρκεια των τελευταίων πέντε χρόνων αυτό το πρόβλημα στο κόμμα δεν υπάρχει. Η μετονομασία του κόμματος δε γίνεται μετά από πρόταση του Προέδρου, αλλά θα πρέπει να βγαίνει από το εσωτερικό της κομματικής δομής. Ομως, από καμία από τις 18 χιλιάδες ΚΟΒ δεν πήραμε ούτε μια πρόταση, από τα κάτω, για αλλαγή της ονομασίας του ΚΚΡΟ. Γι' αυτό κι η ονομασία θα παραμείνει. Αντανακλά τους προγραμματικούς μας στόχους. Αλλά πέρα απ' αυτό, ακόμη κι αν μετονομαστούμε, τίποτα δε θα αλλάξει στο κόμμα, θα παραμείνουμε αντιπολίτευση».

- Η αλλαγή της ονομασίας θα σήμαινε επίσης και την αλλαγή του προγράμματός σας. Εφόσον ο Πρόεδρος μιλά για ένα πιθανό σοσιαλδημοκρατικό μέλλον του ΚΚΡΟ, τότε είναι πιθανόν να εκφράζει τις επιθυμίες του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας, η οποία προτιμά τη σταθερότητα.

«Το ΣΔΕΚΡ ήταν ένας καλός τίτλος για τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Η σημερινή σοσιαλδημοκρατία πέρασε από μια σοβαρή μετάλλαξη, και η εμπειρία των δέκα τελευταίων χρόνων μας λέει ότι σήμερα αυτή ελάχιστα υπερασπίζεται τα δικαιώματα των μισθωτών εργαζομένων, περιορίζει τις κοινωνικές εγγυήσεις, δυναμώνει το ρόλο του κεφαλαίου. Η εικόνα των σοσιαλδημοκρατών στον κόσμο έχει φθαρεί, ιδιαίτερα με την απόφαση των 13 σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων να υποστηρίξουν το ΝΑΤΟ στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας. Ακόμη και στις ίδιες τις χώρες τους, το κύρος τους έχει χλομιάσει. Αλλά εμείς δεν παραιτούμαστε από το πρόγραμμά μας, κι εκεί είναι γραμμένες ορισμένες θέσεις, οι οποίες είναι κοντινές προς τις σοσιαλδημοκρατικές: Αναγνώριση του δικαιώματος της ατομικής ιδιοκτησίας, το δικαίωμα του πολιτικού πλουραλισμού, η από θέση αρχών νέα σχέση μας με τη θρησκεία. Εμείς ξεχωρίζουμε από οποιαδήποτε σοσιαλδημοκρατία της Δύσης, στο ότι το ΚΚΡΟ θεωρεί ότι η εξουσία θα πρέπει να ανήκει στο λαό, κι όχι στην ολιγαρχία. Παντού όπου κυβερνάνε οι σοσιαλδημοκράτες η εξουσία ανήκει στο κεφάλαιο, όπως και στη Ρωσία, όπου την εξουσία την έχει το κεφάλαιο, το οποίο τώρα έχει ουσιαστικά μπει σ' όλες τις κρατικές δομές εξουσίας».

- Ναι, αλλά και το ΚΚΡΟ δε συνεργάζεται με επιχειρηματίες;

«Αλλο είναι η συνεργασία, κι άλλο η παράδοση της εξουσίας στους ολιγάρχες. Γιατί εμείς, όταν η χώρα ξεπουλιέται στο δυτικό κεφάλαιο, δε θα πρέπει να υποστηρίξουμε εκείνους που υποστηρίζουν το κράτος, που δουλεύουν υπέρ των συμφερόντων της Ρωσίας; Είναι μια τέτοια περίοδος σήμερα. Και τον Πούτιν τον υποστηρίζουμε έως ότου δουλεύει για τη Ρωσία. Αλλά όταν ο Πρόεδρος πηγαίνει ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφίας, εμείς δεν τον υποστηρίζουμε κι αντιδρούμε έντονα, όπως έγινε με το Κώδικα για τη Γη, τον Εργατικό Κώδικα, το νόμο για τη συναλλαγματική ρύθμιση. Γιατί εδώ δεν υπάρχει κάποια προτεραιότητα των κρατικών συμφερόντων και των συμφερόντων των ανθρώπων της δουλιάς. Και γίνεται αυτό, μου φαίνεται, εξαιτίας του ότι οι ολιγάρχες έχουν οργανωτικά ισχυροποιηθεί. Τώρα η Ενωση των Παραγωγών - Επιχειρηματιών της Ρωσίας του Αρκάντι Βόλσκι είναι το Πολιτικό Γραφείο του ολιγαρχικού κεφαλαίου, το οποίο υπαγορεύει όρους στον Πρόεδρο. Πιστεύω ότι σ' αυτές τις συνθήκες ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι σταθερά κι αγωνιστικά να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας».

- Πολλά είναι σήμερα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στη Ρωσία. Υπάρχει για το ΚΚΡΟ ελπίδα να μπει σ' αυτήν την υπερχειλισμένη πολιτική κατεύθυνση;

«Με την προβολή αυτής της ιδέας, θα πρέπει να πάρουμε υπόψη μας ότι λείπει η κοινωνική βάση, κι εκτός αυτού πρέπει να παίρνεται υπόψη η εμπειρία της δημιουργίας αυτών των κομμάτων. Σήμερα υπάρχουν γύρω στα 15 σοσιαλδημοκρατικά ή σοσιαλιστικά κόμματα με πολύ γνωστές προσωπικότητες, όπως ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο Κονσταντίν Τιτόφ, ο Γαβριήλ Ποπόφ, ο Μάρτιν Σάκουμ, ο Ιβάν Ρίμπκιν. Μοιάζει ότι όλοι αυτοί θέτουν το φυσιολογικό στόχο να δημιουργήσουν κόμμα, προσελκύουν χρηματικές πηγές, στηρίζονται στις δυνατότητες της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, διαμορφώνουν πλατιές διεθνείς σχέσεις, αλλά ποιο το αποτέλεσμα; Στη Ρωσία όλα αυτά τα κόμματα δεν έχουν ιδιαίτερο κύρος στην κοινωνία: Υπέρ όλων αυτών ψηφίζει μόλις ένα ποσοστό γύρω στο 1%. Η εμπειρία κι η πρακτική οικοδόμησης του σοσιαλδημοκρατικού κινήματος στη Ρωσία επιβεβαιώνει ότι οι ψηφοφόροι δε δείχνουν εμπιστοσύνη σ' αυτό το κίνημα».

- Εσείς προσωπικά θα μπορούσατε να καθίσετε γύρω από το ίδιο τραπέζι με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και τον Αλεξάντρ Γιάκοβλεφ;

«Οχι».

- Η εκλογική βάση της σοσιαλδημοκρατίας βρίσκεται στη μεσαία τάξη που γεννιέται τώρα στη Ρωσία, ενώ εσείς τώρα στηρίζεστε στα ημι-εξαθλιωμένα στρώματα του πληθυσμού.

«Σταθερή ανάπτυξη της σοσιαλδημοκρατίας στα επόμενα χρόνια στη Ρωσία δε βλέπω, μιας και δεν υπάρχει η κοινωνική βάση για κάτι τέτοιο. Ολα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στηρίζονται στα μεσαία στρώματα. Στη δική μας κομματιασμένη κοινωνία, όπου υπάρχουν μόλις γύρω στους χίλιους ολιγάρχες, συν ένα 5-7% που υπηρετεί αυτήν την ομάδα, γύρω στο 60% είναι οι εξαθλιωμένοι άνθρωποι, που ζουν με σοβαρό περιορισμό των κοινωνικών εγγυήσεων. Μπορεί να κάνεις όσες ευχές θέλεις, αλλά ακόμη η κοινωνία απορρίπτει τους σοσιαλδημοκράτες, η πλειοψηφία δείχνει την προτίμησή της σε άλλα κόμματα: Στο ΚΚΡΟ, στο Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Ρωσίας, στην "Πατρίδα", στην "Ενότητα", στην "Ενωση Δεξιών Δυνάμεων", στο "Γιάμπλακο". Η τεχνητή καλλιέργεια της σοσιαλδημοκρατίας τίποτα το θετικό δε θα φέρει».

- Ενας από τους γνωστούς αριστερούς ιδεολόγους, ο Αλεξάντρ Προχάνοφ, θεωρεί ότι η ηγεσία του ΚΚΡΟ ιδιαίτερα και για μεγάλο διάστημα χρησιμοποιούσε «βελούδινες» μεθόδους αγώνα. Μήπως χάσατε χρόνο;

«Δε συμφωνώ με την άποψη αυτή. Ο Αλεξάντρ Προχάνοφ είναι ένας σεβάσμιος άνθρωπος, μεγάλος φιλόσοφος, αλλά ποτέ του δεν ήταν κομμουνιστής, είχε τη δική του γραμμή και πίστη, είναι πραγματικός πατριώτης και μεγαλο-κρατιστής. Ο Προχάνοφ θα ήθελε, όπως και πολλοί άλλοι τίμιοι άνθρωποι, όλα να λυθούν με μιας, χθες, άντε το πολύ - πολύ αύριο. Αλλά η ζωή έδειξε ότι η κοινωνία πρέπει να ωριμάσει. Εγώ πιστεύω ότι η άνθρωποι, μετά το πέρασμα πέντε - εφτά χρόνων, άρχισαν να καταλαβαίνουν το τι έχασαν μαζί με το σοσιαλισμό. Η ωρίμανση αυτή δεν ολοκληρώθηκε, αλλά ήδη έχει αρχίσει. Εμείς δεν έχουμε ηττηθεί και το φθινόπωρο θα βάλει τη σφραγίδα του. Η δημοτική μεταρρύθμιση (με την απότομη αύξηση των τελών), η μεταρρύθμιση στο καθεστώς της γης και στο συνταξιοδοτικό αποτελούν ισχυρούς μοχλούς, οι οποίοι θα ενεργοποιήσουν το κίνημα της διαμαρτυρίας στη χώρα».