Οι λεπτομέρειες μιας ακόμη αντιλαϊκής συμφωνίας στον τομέα της Ενέργειας απασχολούσαν μέχρι αργά χτες το απόγευμα τη συνάντηση του υπουργού Περιβάλλοντος, Γ. Σταθάκη, με τους εκπροσώπους των δανειστών, πάνω στο γενικό πλαίσιο συμφωνίας που είχε επιτευχθεί κατά τις προηγούμενες συναντήσεις για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ σε Μεγαλόπολη και Φλώρινα.

Εμενε να ξεκαθαρίσει το ζήτημα των περισσότερων από 1.000 εργαζομένων της ΔΕΗ στις τρεις μονάδες που θα πουληθούν (Μεγαλόπολη 3 και 4 και Μελίτη 1), αλλά και η χρονική διάρκεια λειτουργίας των παλιών λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, Αμύνταιου και Καρδιάς, πριν οδηγηθούν σε οριστικό κλείσιμο, καθώς δεν πληρούν τα νέα όρια εκπομπών ρύπων που θέτει η ΕΕ. Μόλις οριστικοποιηθεί η απόφαση, θα ξεκινήσει το «market test» με το οποίο θα αναζητηθεί επενδυτικό ενδιαφέρον για τις προς πώληση μονάδες, το οποίο τυπικά αναμένεται να διαρκέσει 30 μέρες. Βέβαια, όλο το προηγούμενο διάστημα έχουν υπάρξει επαφές με ομίλους και από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με τις πληροφορίες να αναφέρουν έντονο κινεζικό ενδιαφέρον.

Τη χτεσινή συνάντηση απασχόλησε επίσης και η θέση της ΔΕΠΑ στη νέα «απελευθερωμένη» αγορά φυσικού αερίου, με την κυβέρνηση να έχει προτείνει την αποχώρηση της επιχείρησης από την ΕΠΑ Θεσσαλονίκης - Θεσσαλίας και απόκτηση του 100% της ΕΠΑ Αττικής με την εξαγορά του μεριδίου 49% που κατέχει σήμερα η «Shell».

Παράλληλα, το υπουργείο Περιβάλλοντος προσπαθούσε χτες να αμβλύνει τις εντυπώσεις σε σχέση με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat αναφορικά με τις τιμές ηλεκτρικού ρεύματος στην Ευρώπη, στα οποία καταγράφεται αύξηση του κόστους ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα ύψους άνω του 12% κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους, με τις γνωστές απάτες ότι δεν ήταν προϊόν αυξήσεων στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά αποτέλεσμα την ενισχυμένης κατανάλωσης, λόγω του περσινού «βαρύ» χειμώνα και του τρόπου υπολογισμού των χρεώσεων Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας. Βέβαια, για τα λαϊκά νοικοκυριά που κλήθηκαν να πληρώσουν τον περασμένο χειμώνα εξωφρενικά ποσά για τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος καμία απολύτως σημασία δεν είχε από πού και πώς προήλθαν οι αυξήσεις, παρά μόνο ότι βάρυναν τον ήδη επιβαρυμένο προϋπολογισμό τους.