Να ληφθούν άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα από το υπουργείο Υγείας και τη διοίκηση του νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», ώστε οι έφηβοι και τα παιδιά με ψυχική ασθένεια να νοσηλεύονται από την πρώτη στιγμή εισαγωγής τους σε εξειδικευμένα τμήματα πλήρως στελεχωμένα με επαρκές, ειδικά εκπαιδευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ψυχολόγους, εργοθεραπευτές, κοινωνικούς λειτουργούς, απαιτούν οι εργαζόμενοι στις παθολογικές κλινικές του νοσοκομείου.

Οπως καταγγέλλουν, «έχει γίνει πλέον συνήθης πρακτική παιδιά με σοβαρές ψυχικές ασθένειες που έχουν ανάγκη από νοσηλεία σε παιδοψυχιατρική κλινική να νοσηλεύονται σε ανοιχτά τμήματα και συγκεκριμένα στις παθολογικές κλινικές του παιδιατρικού νοσοκομείου. Οι ελλείψεις σε δομές ψυχικής υγείας δεν μπορεί να γίνουν αιτία να καθυστερεί η νοσηλεία του ψυχικά πάσχοντος. Είναι αντιεπιστημονικό έφηβοι και παιδιά με μείζονα ψυχιατρικά προβλήματα να νοσηλεύονται σε παθολογική κλινική, χωρίς να τους παρέχεται η εξειδικευμένη φροντίδα που απαιτείται».

Το αποτέλεσμα είναι το προσωπικό των κλινικών να βιώνει επανειλημμένα βίαιες καταστάσεις, χωρίς να έχει τα μέσα για να θεραπεύσει το παιδί που πάσχει, και όσο παρατείνεται η παραμονή του στην κλινική, να γίνεται πιο διεγερτικό και επιθετικό προς τον εαυτό του και το περιβάλλον (μικροί ασθενείς, γονείς, προσωπικό). Το φιλότιμο και η προσπάθεια όλου του προσωπικού να προστατεύσει αυτά τα παιδιά δεν μπορεί αντικειμενικά να αναπληρώσει ούτε στο ελάχιστο τα κενά σε κατάλληλες δομές.

Πρόσφατο παράδειγμα από το Παίδων «Αγία Σοφία» είναι η νοσηλεία στο 3ο τμήμα της 1ης πανεπιστημιακής κλινικής, για 20 μέρες, 15χρονου, μετά από εισαγγελική εντολή, ο οποίος χρειαζόταν να νοσηλευτεί σε παιδοψυχιατρική κλινική. Από την πρώτη μέρα, ο 15χρονος ταραζόταν με οποιαδήποτε ένταση, απειλούσε γονείς παιδιών που νοσηλεύονταν, ενώ λίγες μέρες αργότερα εκσφενδόνιζε υλικά και φάρμακα και βιαιοπραγούσε. Ολο αυτό το διάστημα, η κλινική νοσήλευε πολλούς μικρούς ασθενείς, αρκετούς με βαρύτατες παθήσεις (σύνδρομο Krabbe που κάνει συχνά σπασμούς, σύνδρομο βραχέως εντέρου που έκανε έμφραγμα του μυοκαρδίου, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, υδρονέφρωση).

«Αντίστοιχα περιστατικά έχουν συμβεί και στις 6 παθολογικές κλινικές του νοσοκομείου μας, με ασθενείς που έσπαγαν τζαμαρίες και αυτοτραυματίζονταν», επισημαίνουν οι εργαζόμενοι. Να σημειωθεί ότι οι παθολογικές κλινικές του νοσοκομείου είναι έτσι κι αλλιώς πολλαπλά επιβαρυμένες: Από την παραμονή παιδιών με εισαγγελική εντολή που είναι υγιή, συχνά ασυνόδευτα από οικείο περιβάλλον και έπρεπε να είναι σε δομές προστασίας παιδιού. Με τη νοσηλεία παιδιών με λοιμώδη νοσήματα (ιλαρά, μηνιγγίτιδα, ελονοσία κ.ά.), που έπρεπε να είναι σε μονάδα λοιμώξεων και είναι κλειστή τα τελευταία χρόνια, και παιδιών που χρήζουν νοσηλεία σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας που είναι επίσης κλειστή.

Το λιγοστό και ήδη καταπονημένο ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό των κλινικών «λιώνει» στην εντατικοποίηση, βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπο με τραγικές ελλείψεις και καταστάσεις που εγκυμονούν κινδύνους για τη νοσηλεία των μικρών ασθενών και για τους ίδιους.

Σε αυτές τις συνθήκες, οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου διεκδικούν να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα και να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ώστε να επαναλειτουργήσει η μονάδα λοιμώξεων στο νοσοκομείο και η ΜΑΦ. Να ανοίξουν νέες πτέρυγες στα δημόσια ιδρύματα για την προστασία του παιδιού, ώστε τα παιδιά που απομακρύνονται από την οικογένειά τους για κάποιο χρονικό διάστημα ή μόνιμα με εντολή εισαγγελέα, να βρίσκουν «καταφύγιο» και ολοκληρωμένη φροντίδα στο προσωπικό αυτών των δομών.