Δίπλα στα χωριά και τα σπίτια τους, «μέσα στα πόδια τους», όπως λεν κι οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής, έχουν μια «βόμβα», έτοιμη να ενεργοποιηθεί με τα κελεύσματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ: τη βάση της Σούδας.

Πώς να κοιμηθεί κανείς, λοιπόν, ήσυχος όταν βλέπει, ακούει, νιώθει τον κρότο της πολεμικής αυτής μηχανής; Πώς να περπατήσει αμέριμνος στα χώματα της δικής του γης, όταν ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να τον σταματήσουν για έλεγχο, να τον αναγκάσουν να αποδείξει ποιος είναι, πού πάει, τι κουβαλάει μαζί του; Και ελέγχουν τον καθένα οι δικοί μας, Ελληνες φαντάροι, που βρίσκονται στην υπηρεσία των πλήρως ανεξέλεγκτων Αμερικανών.

Αμέσως μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους και το Πεντάγωνο, η βάση της Σούδας τέθηκε στον ανώτερο βαθμό επιφυλακής (επιφυλακή Δ` όπως την είπαν). Μέσα στο χώρο της βάσης και περιμετρικά από αυτή γίνονταν συνεχώς περιπολίες, φρουροί ακροβολίστηκαν στις ταράτσες των κτιρίων και τα γύρω βουνά, ενώ περιορίστηκε σημαντικά η δυνατότητα πρόσβασης στη βάση και εμποδίστηκε η διέλευση οχημάτων κοντά της.

Ομως τα «μέτρα ασφαλείας» δε σταματούν εκεί. Το πιο κοντινό χωριό στη βάση, ο Μουζουράς βρίσκεται επί 24ωρο σε αστυνομικό κλοιό. Δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας και του Στρατού πραγματοποιούν συχνές περιπολίες μέσα στο χωριό, που αριθμεί πενήντα μόνιμους κατοίκους, και φυλούν τις εισόδους του.

Απέναντι σ' αυτή την ασφυκτική κατάσταση κάποιοι θέλουν να παρουσιάζονται εντελώς «αδύναμοι» και «απρόθυμοι» να κάνουν κάτι. Ο δήμαρχος Ακρωτηρίου - όπου βρίσκεται η βάση - Α. Γιαννακάκης, σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, δήλωσε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι κάτοικοι είναι συνηθισμένοι στην αστυνομοκρατία. «Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν εμπλέκεται σε θέματα εθνικής άμυνας και ασφάλειας», δήλωσε και πρόσθεσε ότι αντιλαμβάνονται «κάποιους ανθρώπους της Αστυνομίας και του Στρατού να είναι σε κάποια διέγερση» στην περιοχή, αλλά... «δεν είναι πρωτόγνωρο ότι υπάρχουν έλεγχοι, υπάρχει αστυνόμευση. Οποτε υπάρχει κρίση, έχουμε την ίδια κατάσταση», είπε αναφέροντας τα παραδείγματα του πολέμου του Κόλπου και του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας κι εκτιμώντας ότι δεν είναι ιδιαίτερη η κατάσταση αυτή τη φορά. «Οι άνθρωποι εδώ γύρω από τη βάση έχουν ξαναζήσει τέτοιες στιγμές και τους είναι γνώριμες».

Ομως η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής (ακόμα και τώρα που η επιφυλακή των Αμερικανών στη βάση είναι ένα βαθμό χαμηλότερη από τις πρώτες μέρες, αλλά φυσικά συνεχίζεται) δεν είναι και τόσο... φυσιολογική. Ο Γ. Λιονάκης, κάτοικος Μουζουρά και μέλος της Επιτροπής κατά των Βάσεων, δήλωσε πρόσφατα σε τοπική εφημερίδα: «Εμείς οι κάτοικοι της περιοχής αισθανόμαστε ανελεύθεροι στον τόπο μας. Οπου κι αν πάει κανείς στο χωριό, είτε στο βουνό είτε στο δρόμο, βλέπει παντού δυνάμεις της Αστυνομίας και του Στρατού. Παρόμοια μέτρα ασφαλείας δε θυμάμαι να έχουν ξαναγίνει. Υπήρχαν κάποια μέτρα ασφαλείας την περίοδο του πολέμου στον Περσικό, αλλά όχι τόσο αυξημένα. Πάντως, δεν αισθανόμαστε ελεύθεροι να περπατήσουμε στον τόπο μας. Δεν αισθανόμαστε άνετα στο χωριό μας. Και πιστεύω ότι η ύπαρξη αμερικάνικων βάσεων στην περιοχή μας αποτελεί σοβαρότατο κίνδυνο πέρα από όλα τα άλλα».

Μαζικοί φορείς των Χανίων και οργανώσεις, που από την πρώτη στιγμή κατήγγειλαν το χτύπημα στις ΗΠΑ και τα δολοφονικά αντίποινα που ετοιμάζονται εναντίον ολόκληρων λαών, επισημαίνουν την αγωνία του χανιώτικου λαού, που εντείνεται από την ύπαρξη της βάσης στην περιοχή. «Εχουμε έναν παραπάνω λόγο να αγωνιστούμε», μας είπε ο Φ. Ποντικάκης, από το Σύλλογο Δασκάλων του νομού, αναφορικά με τη βάση και πρόσθεσε ότι στον κόσμο υπάρχει μεγάλη ανησυχία για το τι θα γίνει. Στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο που διοργάνωσαν την περασμένη Παρασκευή μαζικοί φορείς του νομού, ο Α. Χαρχαλάκης, εκ μέρους της Επιτροπής Ειρήνης, άνοιξε την ομιλία του με μια αντίστοιχη αναφορά: «Εμείς εδώ στα Χανιά, την πόλη που κοιμάται και ξυπνά με το θάνατο στο προσκεφάλι της, έχουμε μια επιπλέον αυξημένη ευαισθησία. Μια που η βάση της Σούδας, σύμφωνα με επίσημες αμερικανοΝΑΤΟικές ομολογίες, θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο στην επιχείρηση κατά της "τρομοκρατίας" (λέει)... εκτός αυτού δεν κρύβεται πια πως μπορεί να γίνει στόχος τρομοκρατικής επίθεσης με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον πληθυσμό». Κι απέναντι σ' όλα αυτά τόνισε την επικαιρότητα του αγώνα και του συνθήματος «έξω οι βάσεις του θανάτου».