Με μπαγαποντιές προσπάθησε χτες ο υπουργός Οικονομίας Γ. Δραγασάκης να καταλογίσει στο ΚΚΕ ότι τα παραπέμπει όλα στο σοσιαλισμό, «απαντώντας» στην κριτική του Κόμματος ότι η κυβέρνηση καλλιεργεί προσδοκίες για βελτίωση της ζωής του λαού αν ανακάμψουν η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου. Ο υπουργός αναφέρθηκε σε δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» και είπε: «Καλείτε τον κόσμο να κάνει διαδηλώσεις για τη διεκδίκηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αυτό τι είναι; Εξανθρωπισμός (του καπιταλισμού); Πείτε το όπως θέλετε. Για εμάς είναι αγώνας για τη βελτίωση των συνθηκών των εργαζομένων, για να υπάρξουν "όπλα" στα χέρια των αδυνάτων να αγωνιστούν. Και αυτός ο αγώνας γίνεται και από τα κάτω, γίνεται και από το επίπεδο της κυβέρνησης, γίνεται και στην Ευρώπη από τις δυνάμεις που επίσης κινούνται σε προοδευτική κατεύθυνση και γίνεται σε όλο τον κόσμο». Αφού λοιπόν ο υπουργός και η κυβέρνηση συμπάσχουν τόσο με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, ας ξεκινήσουν από τα «απλά» που ζητάει το ΚΚΕ: Ας φέρουν κι ας ψηφίσουν στη Βουλή την πρόταση νόμου όπου περιέχονται οι βασικές διεκδικήσεις των συνδικάτων για τις Συλλογικές Συμβάσεις, όπως αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ, κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ, κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις κ.ά. Και μόνο το γεγονός ότι την έχουν καταχωνιάσει εκεί που δεν την βλέπει ανθρώπου μάτι, αποδεικνύει πολλά για τις σοφιστείες που σκαρφίζονται ο Δραγασάκης και άλλοι για να απαντήσουν στην κριτική του ΚΚΕ.