Είναι πραγματικά δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς την ταχύτητα με την οποία διασπείρεται ο αντικομμουνισμός, ακόμα και με τις πιο αστείες αφορμές, όπως η επανεκλογή Πούτιν στην προεδρία της Ρωσίας. Το ποσοστό που έλαβε στις εκλογές σχολιάστηκε από μερίδα του Τύπου με εξυπνακισμούς και ανόητες συγκρίσεις με την περίοδο της Σοβιετικής Ενωσης υπό την ηγεσία του Στάλιν. Προσπαθούν να ταυτίσουν τον Πούτιν, έναν ακραιφνή εκπρόσωπο και εκλεκτό της ρωσικής αστικής τάξης, με την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην πρώην ΕΣΣΔ, αναμασώντας τις ανιστόρητες αθλιότητες που κατασκεύασε η ψυχροπολεμική προπαγάνδα για να συκοφαντήσει το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε. Τους αρέσει δεν τους αρέσει, ο Πούτιν και ο κάθε Πούτιν τούς ανήκει εξολοκλήρου. Κι αν κάτι αντανακλάται στις μεθόδους που κυβερνά και εκλέγεται, αυτό δεν είναι άλλο από τη σαπίλα του συστήματος που όλοι μαζί υπηρετούν.