Με κεντρικό φόντο τη διελκυστίνδα μεταξύ της γερμανικής κυβέρνησης και του ΔΝΤ εξελίσσονται οι διεργασίες αναφορικά με τον «τύπο» και τη «μορφή» του εποπτικού πλαισίου της αντιλαϊκής πολιτικής που θα εφαρμόζεται για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018. Στο επίκεντρο, βέβαια, βρίσκεται η ενδοαστική διαπάλη γύρω από το ζήτημα της διαχείρισης - «ελάφρυνσης» του κρατικού χρέους, με καθοριστικό στοιχείο της «επόμενης μέρας» τη νέα έκθεση βιωσιμότητας (DSA) που ετοιμάζει το ΔΝΤ.

Από τη μια πλευρά, η κυβέρνηση της Γερμανίας προτάσσει μια ορισμένη, τμηματική ελάφρυνση, με όρους και προϋποθέσεις, βάζοντας στο «κάδρο» και τις περιοδικές εγκρίσεις τους από τη γερμανική Βουλή.

Από την άλλη, το ΔΝΤ, επίσης με όρο και προϋπόθεση την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής και των αναδιαρθρώσεων, αξιώνει τη διαμόρφωση ενός «αυτοματοποιημένου» μηχανισμού ελάφρυνσης, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η «βιωσιμότητα» του «χρέους», δηλαδή, σε τελική ανάλυση, η ικανότητα του ελληνικού κράτους να αντλεί νέα δάνεια με ανταγωνιστικά επιτόκια από τις διεθνείς χρηματαγορές. Ο καβγάς βέβαια αφορά τον μεταξύ τους επιμερισμό της χασούρας. Σε αυτό το πλαίσιο, η γερμανική κυβέρνηση δείχνει να απορρίπτει την πρόταση του ΔΝΤ, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και στο πλαίσιο των συζητήσεων στο λεγόμενο Washington Group, που απαρτίζεται από το κουαρτέτο (Κομισιόν, ΕΚΤ, ESM, ΔΝΤ) καθώς και από υπουργούς Οικονομικών των «ισχυρών» καπιταλιστικών οικονομιών της Ευρωζώνης.

Θυμίζουμε ότι το ΔΝΤ σε προηγούμενη «ανάλυση βιωσιμότητας» του χρέους, το χαρακτήριζε «εξαιρετικά μη βιώσιμο», ενώ - καθώς οι συνθήκες δε φαίνεται να μεταβάλλονται σε σημαντικό βαθμό - αντίστοιχη ή παρόμοια «διατύπωση» αναμένεται να περιλάβει και στη νέα έκθεση. Σε κάθε περίπτωση, η τέτοια εξέλιξη θα έχει ειδική βαρύτητα στις αποφάσεις των «επενδυτών» και ταυτόχρονα θα έλθει να θολώσει το πεδίο της «διατηρήσιμης» εξόδου του ελληνικού κράτους στις χρηματαγορές.

Εκ των πραγμάτων επανέρχεται στο αντιλαϊκό τραπέζι η «εναλλακτική» πρόταση γύρω από την ενεργοποίηση του μηχανισμού προληπτικής γραμμής χρηματοδότησης (ECCL), του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕSM), προκειμένου να στηριχτεί η έξοδος στις «αγορές».

Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους αποδεικνύεται βασικός μοχλός για την επιτάχυνση των αντιλαϊκών διεργασιών και μάλιστα σε ορίζοντα πολλών δεκαετιών, μέχρι το 2060, όπως άλλωστε προδιαγράφεται και από τη σχετική απόφαση - συμφωνία, στο Γιούρογκρουπ της 15ης Ιούνη 2017.

Οι ιδιωτικοποιήσεις, η Ενέργεια και η δημόσια διοίκηση θα βρεθούν στη σημερινή ατζέντα του νέου κύκλου των συνεννοήσεων της κυβέρνησης με τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου, που ξεκινούν στην Αθήνα. Οι συζητήσεις βέβαια θα συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες σε ολόκληρη τη «βεντάλια» με τα 88 «προαπαιτούμενα» του 4ου κύκλου της «αξιολόγησης».

Την ίδια ώρα, υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή αναφέρει ότι το αργότερο έως την 1η Ιούνη θα έχει αποσαφηνιστεί εάν το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, καθώς ο χρόνος «πιέζει ασφυκτικά». Αναφορικά δε με το «σήμα» για τη «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους που θα εκλάβουν οι «αγορές», οι κυβερνητικοί παράγοντες παραπέμπουν στην «εξειδίκευση» των μέτρων που θα εφαρμοστούν με τη λήξη του «προγράμματος». Πάντα σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η κατάσταση έως σήμερα είναι «ρευστή» και αλλάζει από βδομάδα σε βδομάδα.

Σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, τα κείμενα της συμφωνίας ήδη συντάσσονται, με στόχο, όπως αναφέρουν, την επίτευξη της «τεχνικής συμφωνίας» (staff level agreement) στο Γιούρογκρουπ στις 24 Μάη.

Ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Π. Τόμσεν, σε χτεσινές δηλώσεις του εστίασε στην «ανάγκη» για άμεσο κλείσιμο της συμφωνίας για το κρατικό χρέος, και μάλιστα την ερχόμενη βδομάδα, στο πλαίσιο της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ, κάτι βέβαια που έχει απορριφθεί από τους Ευρωπαίους «εταίρους».

Ουσιαστικά, ο Π. Τόμσεν «έδειξε» στην κατεύθυνση του διαφορετικού ρόλου που αναζητά ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός, καθώς, όπως όλα δείχνουν, ήδη έχει αποφασίσει να μην προχωρήσει στην ενεργοποίηση της νέας δανειακής σύμβασης με το ελληνικό κράτος. Ο ίδιος, μιλώντας στο CNBC, σημείωσε ότι «ο χρόνος τελειώνει, αλλά αν υπάρξει συμφωνία στο Γιούρογκρουπ του Μαΐου, θα έχουμε αρκετό χρόνο για να ενεργοποιήσουμε το πρόγραμμα και να συμπέσει αυτό με το υπόλοιπο του προγράμματος του ESM»...

Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Β. Ντομπρόβσκις, σε χτεσινές δηλώσεις του, ανέφερε ότι η απόφαση για περαιτέρω μέτρα ελάφρυνσης του κρατικού χρέους είναι «ζήτημα μηνών». Παράλληλα, παρατήρησε ότι γίνεται όλο και πιο σαφές πως η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα δεν προϋποθέτει και τη χρηματοδότηση του «προγράμματος» από την πλευρά του. Σε κάθε περίπτωση, όπως τόνισε, είναι σημαντικό για την ελληνική οικονομία να παραμείνει στον «σωστό δρόμο» σε ό,τι αφορά τα δημοσιονομικά (π.χ. συντάξεις - αφορολόγητο) και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Την ίδια ώρα προαναγγέλλεται η αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων εργαλείων για τη «διαχείριση» των «κόκκινων» δανείων από τη μεριά των τραπεζών, ενώ βέβαια στο πλαίσιο της 4ης «αξιολόγησης» προβλέπονται και νέες νομοθετικές παρεμβάσεις σχετικά με άμεσες δυσμενείς επιπτώσεις για το «κεραμίδι» της λαϊκής οικογένειας. Ως επόμενο βήμα προβάλλει η «αποσυμφόρηση» των δικαστηρίων από τις εκκρεμείς υποθέσεις, καθώς μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης οι τράπεζες δεν μπορούν να προχωρήσουν τη διαδικασία του πλειστηριασμού.

Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, οι τράπεζες θα προχωρήσουν και σε «λύσεις» κατά το πρότυπο του λεγόμενου «ιρλανδικού μοντέλου», δηλαδή μέσω του διαχωρισμού των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων σε τμήματα, έτσι ώστε ο δανειολήπτης να αποπληρώνει το ένα από αυτά με το παράλληλο «πάγωμα» του υπόλοιπου μέρους.

Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, η «λύση» αυτή θα εφαρμόζεται κάτω από αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις, ενώ οι δανειολήπτες θα χάνουν τη ρύθμιση σε περίπτωση καθυστερήσεων στην αποπληρωμή των δόσεων. Βέβαια, η εν λόγω ρύθμιση θα λειτουργήσει συμπληρωματικά με την κλιμάκωση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, που με τη σειρά τους, όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, παρά την «πρόοδο» των τελευταίων μηνών, βρίσκονται ακόμη σε «πρώιμο στάδιο»...

Παράλληλα, το ΔΝΤ σε νέα έκθεση, που δημοσιοποίησε χτες, άφησε αμετάβλητες τις προβλέψεις του αναφορικά με τις μελλοντικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία.

Σύμφωνα με αυτές, ο ρυθμός ανάκαμψης διαμορφώνεται μόλις στο 2% για το 2018 και μάλιστα με φθίνουσα πορεία στο 1,8% για το 2019, όπου και σταματά ο χρονικός ορίζοντας των προβλέψεων που περιλαμβάνονται στην έκθεση. Να σημειωθεί ότι η προηγούμενη έκθεση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού έβλεπε ρυθμούς περαιτέρω «εξασθένισης» στην οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή του 1% για τη μετέπειτα περίοδο μέχρι το 2022.

Παράλληλα, διαπιστώνει ότι η ελληνική οικονομία έχει «αρνητική καθαρή επενδυτική θέση σε σχέση με το εξωτερικό ισοζύγιο συναλλαγών» και εστιάζει στην «ανάγκη» αύξησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, που βέβαια με τη σειρά τους έχουν ως εφαλτήριο την κλιμάκωση των αντεργατικών ανατροπών και των αναδιαρθρώσεων.