Θυμάστε τι γινόταν πριν λίγα χρόνια; Ο ιμπεριαλισμός είχε «νικήσει» το σοσιαλισμό, στη «Δύση» γιόρταζαν τα επινίκια και στην «Ανατολή» τα είχαν χαμένα, ενώ ο Φουκουγιάμα προέβλεπε το «τέλος της Ιστορίας». Οι «νικητές», χαρούμενοι και ξένοιαστοι, το 'χαν ρίξει στην «κραιπάλη και στην παλαβή». Ο «πλανητάρχης» Κλίντον, «νταραβεριζόταν» με τη Μόνικα, ο «κολλητός» του, Μπλερ, προβληματιζόταν αν αρμόζει, εκτός από υπουργοί και βουλευτές, να φορούν ζαρτιέρες και οι Βρετανοί πρωθυπουργοί, ο φίλος και αδελφός του, Γιέλτσιν, ήταν συνεχώς «τύφλα» στο μεθύσι και τον έδειχνε η τηλεόραση να «βάζει χέρι» στη γραμματέα του και ο «δικός» μας, Σημίτης, παίζοντας χωρίς σοβαρό αντίπαλο στο «γήπεδο» του εκσυγχρονισμού, «μάλωνε» πότε με τον Κοτσακά και πότε με τον Τσουκάτο.

Η Ελλάδα, σύχναζε καθημερινά στην αίθουσα του Χρηματιστηρίου. Γιάπις παντού, από την πλατεία Κολωνακίου, μέχρι τη στάνη της Κωλοπετινίτσας. Γιοτ και κότερα νεόπλουτων δημιουργούσαν «κυκλοφοριακό πρόβλημα» στο Αιγαίο. Στη Μύκονο, ο «κοσμοπολίτης» Κωστόπουλος παρέα με τους «βλάχους» και η Βάνα Μπάρμπα αγκαλιά με τον Λάκη Ραπτάκη. Στο «Μέγκα» άρχιζε η προετοιμασία του νυχτερινού «PRIVE» και στον «Αντένα» χτίζονταν τα σκηνικά του «Big Brother». Με τις ευλογίες του Χριστόδουλου όλα «πήγαιναν κάτ' ευχήν» για τον εκσυγχρονισμό - τόσο που ο Πάγκαλος βαριόταν τους εκσυγχρονιστές κι άρχισε πάλι να «τρώγεται με τα ρούχα του» - κι «ούτε φύλλο δεν κουνιόταν» κατά της κυβέρνησης.

Κι όλα αλλάζουν, όταν ένα απόγευμα, στις 11 του Σεπτέμβρη 2001, δυο αμερικανικά επιβατικά αεροπλάνα πέφτουν με ορμή και γκρεμίζουν τους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης κι ένα τρίτο τρυπά το πεντάγωνο, προκαλώντας το θάνατο χιλιάδων Αμερικανών πολιτών. Ο Πρόεδρος Μπους αντιδρά, κηρύσσοντας δεκαετή πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας», δηλώνει, απευθυνόμενος προς εχθρούς και φίλους, «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας», οι ΗΠΑ αρχίζουν να βομβαρδίζουν το Αφγανιστάν κι απειλούν πολλές άλλες χώρες. Ο πόλεμος απειλεί τον πλανήτη, ο φόβος κυριεύει την ανθρωπότητα, κατακτήσεις, ελευθερίες και δικαιώματα των λαών καταργούνται.

Ομως, η Ιστορία δε σταματάει εδώ. Γιατί δεν τη «γράφουν» ο Μπους και ο Μπιν Λάντεν, ούτε οι βολεμένοι και οι δουλικοί. Και τα προβλήματα της Ελλάδας δεν τα λύνουν οι κυβερνητικές ανακυκλώσεις, όπως ο χτεσινός ανασχηματισμός. Κοιτάξτε στις διαδηλώσεις κατά του πολέμου και θα δείτε πόση οργή προκαλεί ο κυνισμός και η απανθρωπιά των ισχυρών της Γης. Προσέξτε πώς αντιδρούν οι δημοκράτες αγωνιστές, οι ελεύθεροι άνθρωποι και θ' αντιληφθείτε γιατί θ' αποτύχει το «πραξικόπημα» για την επιβολή «παγκόσμιας δικτατορίας». Ακούστε τι φωνάζουν οι ναυτεργάτες στις κηδείες των αδικοσκοτωμένων συναδέλφων τους και θα πειστείτε ότι «έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη...».