Περίπου το 70% των κρατουμένων έχει κάποια σχέση με παράνομες ουσίες, αλλά αυτό που προέχει είναι η απεξάρτησή τους και όχι η φυλάκισή τους τονίστηκε χτες σε εκδήλωση της Κοινωνικής Οργάνωσης Υποστήριξης νέων (ΑΡΣΙΣ).

Τα στοιχεία, όμως, που παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση έρχονται να αποδείξουν ότι στο σωφρονιστικό σύστημα γενικότερα παραβιάζονται κατοχυρωμένα δικαιώματα. «Οποιαδήποτε φυλακή δεν είναι κατάλληλος τόπος για να σωφρονιστεί ένας νέος, παρ' όλα αυτά», υπογραμμίζει η ΑΡΣΙΣ, «διεκδικούμε από την πολιτεία θεσμικές αλλαγές στην κατεύθυνση μιας πολιτικής που θα κατοχυρώνει τα δικαιώματα των νέων και θα προλαμβάνει την ποινική τους εμπλοκή, δίνοντας τη δυνατότητα εκπαίδευσης, προσωπικής και κοινωνικής ανάπτυξης». Στην εκδήλωση τονίστηκε ακόμα το έντονο χάσμα μεταξύ θεσμικού πλαισίου και εφαρμογής - όσο σε καμία άλλη περιοχή του Δικαίου - σχετικά με τη μεταχείριση των ανηλίκων κρατουμένων (14 - 21 ετών) και των συνθηκών κράτησής τους.

Ειδικά για τους τοξικοεξαρτημένους τονίστηκε ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται χωριστά. Η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να παρέχει ειδική θεραπευτική και συμβουλευτική υπηρεσία επισημάνθηκε και έγινε αναφορά στη θεραπευτική μονάδα που θα έπρεπε να λειτουργεί τα τελευταία χρόνια στη Θήβα. «Είναι πολλοί οι κρατούμενοι που θα έκαναν αίτηση για να βρεθούν σ' αυτό το πρόγραμμα», αναφέρθηκε στην εκδήλωση.

Στο συνολικό πληθυσμό των ελληνικών φυλακών (περίπου 7.500 κρατούμενοι), ανήλικοι είναι περίπου το 8% (550). Το 65% απ' αυτούς είναι αλλοδαποί, όπου ένας στους τρεις είναι προσωρινά κρατούμενοι και οι υπόλοιποι καταδικασμένοι. Για τους Ελληνες κρατούμενους, περίπου το 15 - 20% είναι απόφοιτοι γυμνασίου και το 1/3 δεν έχει ολοκληρώσει το Δημοτικό.