«Εφαρμόζουμε πολιτικές που αυξάνουν το παραγόμενο προϊόν και οδηγούν στη δικαιότερη διανομή του. Πολιτικές που δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Πολιτικές που εξασφαλίζουν αυξανόμενο κοινωνικό μέρισμα για τους συμπολίτες μας που έχουν περισσότερη ανάγκη».

Ολα τα παραπάνω συμβαίνουν στην Ελλάδα του ...2006. Ετσι, τουλάχιστον, υποστηρίζει ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ Κ. Καραμανλής, με όσα είπε προχτές στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κυβερνώντος κόμματος.

Πρόκειται για μια ομιλία που προκαλεί την κοινή νοημοσύνη. Δύο τινά συμβαίνουν. Είτε όλα αυτά συμβαίνουν πράγματι - όπως τα λέει ο πρωθυπουργός - και τα εργαζόμενα νοικοκυριά των Ελλήνων δεν τα έχουν πάρει «χαμπάρι» και αντιδρούν χωρίς ουσία και περιεχόμενο (με αγωνιστικές και άλλες κινητοποιήσεις στην εφαρμοζόμενη πολιτική) επειδή δεν έχουν τι άλλο να κάνουν, είτε δε συμβαίνουν και - απλά - οι κυβερνώντες πάνε προπαγανδιστικά να χρυσώσουν το χάπι κάνοντας το άσπρο-μαύρο.

Ας μην κρυβόμαστε, όμως, πίσω από το δάκτυλό μας. Τα λεγόμενα του πρωθυπουργού ότι τάχα η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ κάνει «δικαιότερη τη διανομή» του παραγόμενου πλούτου, δημιουργεί «νέες θέσεις εργασίας» και «εξασφαλίζει αυξανόμενο κοινωνικό μέρισμα» για τους οικονομικά ασθενέστερους συμπολίτες, μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορούν να εκληφθούν.

Εδώ, στην ουσία, για τους εργαζόμενους ισχύει το γνωστό «και μας κλέβουν και μας δουλεύουν», προκειμένου να βελτιώσουν την «ανταγωνιστικότητα» και «επιχειρηματικότητα», που στα απλοελληνικά σημαίνει παραπέρα ενίσχυση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου με την αυξανόμενου υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, αφού οι μισθοί δε φτάνουν για να ζήσουν, η Παιδεία και η Υγεία είναι ακριβό εμπόρευμα, η ακρίβεια καλπάζει, η φορολογία ανεβαίνει κλπ., κλπ.

Επιχειρώντας να δικαιολογήσει την εμμονή της κυβέρνησης στη συνέχιση της ίδιας - αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής - ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε μια σειρά βασικά οικονομικά μεγέθη (ρυθμοί ανάπτυξης, εξαγωγές, βελτίωση του επενδυτικού κλίματος, αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος, μείωση της ανεργίας κλπ.).

Πράγματι, ορισμένα από τα παραπάνω μεγέθη που επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός παρουσιάζουν βελτίωση. Τουλάχιστον στα χαρτιά.

Εδώ πρέπει να κάνουμε τρεις επισημάνσεις. Πρώτον, σε ορισμένα μεγέθη (δημοσιονομικά ελλείμματα, ρυθμοί ανάπτυξης κλπ.), η βελτίωση είναι υπαρκτή και πραγματική, αλλά με βάση τα μέτρα της καπιταλιστικής οικονομίας, δηλαδή σε όφελος των επιχειρηματιών. Δεύτερον, σε άλλα μεγέθη (μείωση της ανεργίας ή η αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος) είναι τεχνητή και οφείλεται στη μερική απασχόληση (μοιράζει μια θέση εργασίας σε 2 ή και σε 3). Τρίτον και ουσιαστικότερο. Για την όποια βελτίωση των οικονομικών μεγεθών, τα «σπασμένα» τα πλήρωσαν και συνεχίζουν να τα πληρώνουν οι εργαζόμενοι και γενικότερα οι άνθρωποι του μόχθου και της δουλιάς.

Παραβλέποντας αυτές τις αλήθειες, ο Κ. Καραμανλής κατέληξε στο ...συμπέρασμα πως οι παραπάνω επιδόσεις στην οικονομία «δικαιώνουν την πολιτική μας» και επανέλαβε την προσήλωση της κυβέρνησής του στη συνέχιση της ίδιας, αδιέξοδης και καταστροφικής για το λαό και τη χώρα πολιτικής.

Καθώς την άλλη Κυριακή ανοίγουν οι κάλπες για τις Νομαρχιακές και Δημοτικές εκλογές, οι Ελληνες ψηφοφόροι πρέπει να ξέρουν ότι κάθε ψήφος στη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ - που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία - θα ερμηνευτεί από τις ηγεσίες τους, ως ψήφος επικύρωσης των γαλαζοπράσινων αντιλαϊκών πολιτικών. Εδώ ισχύει το γνωστό «πέραν της απομάκρυνσης εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΥΓ: Ισως να έχει κάποιο δίκιο ο πρόεδρος του ΣΕΒ ότι δεν υπάρχει καρτέλ γάλακτος. Η εταιρεία του, η ΔΕΛΤΑ (νυν «Βιβάρτια») ελέγχει πάνω από το 50% της αγοράς γάλακτος...

Ας μας πουν ευθέως ότι κατασκευάζουν Σύνταγμα κατά παραγγελία της ΕΕ και των συμφερόντων που ο καθένας τους (ή και οι δυο μαζί) εκπροσωπεί και θα είναι πολύ πιο κοντά στην αλήθεια.

Αλλωστε, την ...προσήλωσή τους στις συνταγματικές αρχές είχαμε πολλές ευκαιρίες για να τις διαπιστώσουμε, όταν μετέτρεπαν ακόμη και τα Συντάγματα που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει σε «λάστιχο».

Να θυμηθούμε μήπως τότε που τα αμερικανικά στρατεύματα είχαν μεταβάλει τη χώρα σε ...στρατιωτική γέφυρα και περνούσαν προκειμένου να ενισχύσουν τις επιθέσεις του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία; Το Σύνταγμα το απαγόρευε και γι' αυτό φρόντισαν να το αλλάξουν.

`Η μήπως να πάμε σε πιο πρόσφατα παραδείγματα, όπως αυτό του περίφημου «βασικού μετόχου», όπου ο νόμος άλλαξε, με υπαλληλίσκους της Ευρωπαϊκής Ενωσης να δηλώνουν δημοσίως ότι το ελληνικό Σύνταγμα δε ...μετράει; Κι αυτή τη διάταξη άλλωστε ετοιμάζονται να αλλάξουν.

Οσο για την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, ας μην το συζητάμε καλύτερα. Είναι φανερό πως πολλά «ψήνονται» για την εν λόγω συνταγματική διάταξη και θα χαλάσουν πολύ ...φαιά ουσία για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν όσα θα μας παρουσιάσουν.

Τελικά, αυτές οι διαδικασίες της αναθεώρησης μάλλον μια ουσιαστική χρησιμότητα έχουν: Να φαίνονται πολύ καλά στα μάτια του κόσμου οι συναλλαγές και οι συναινέσεις ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για να ενισχυθούν με κάθε τρόπο οι αξίες της «ελεύθερης αγοράς».

Γρηγοριάδης Κώστας

Εφτασαν μέχρι εκεί! Να τηλεφωνούν από το γραφείο του υποψήφιου νομάρχη Πειραιά του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Μίχα σε υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους της «Συμπαράταξης για την Αθήνα» για να τους ζητήσουν... ψήφο! Το περιστατικό έγινε προχτες το απόγευμα.

Κάλεσαν λοιπόν υποψήφιο της «Συμπαράταξης» και όταν εκείνος ζήτησε να μάθει από πού βρήκαν το τηλέφωνό του, τότε η απάντηση ήταν: «Ξέρουμε ότι είστε δραστήριος και γι' αυτό σας καλέσαμε». Και όταν ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος είπε «ναι, είμαι δραστήριος και είμαι και υποψήφιος με το Σπύρο το Χαλβατζή», το τηλέφωνο αυτομάτως έκλεισε...

Είναι γνωστό ότι και οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ παίζουν πολύ με τα γνωστά SMS το τελευταίο διάστημα και στέλνουν διάφορα μηνυματάκια στα κινητά προς πάσα κατεύθυνση. Δηλαδή, είναι πολύ πολύ παραπάνω από ενοχλητικοί. Αλλά ότι ο κατήφορός τους δεν έχει όριο, ότι θα έφταναν δηλαδή στο αίσχος να ζητούν ψήφο και από υποψήφιους άλλων συνδυασμών, δεν το φανταζόμασταν. Το μόνο που έχουμε να πούμε στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!

«Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την υπέρμετρη αύξηση των δημοτικών τελών». Τάδε έφη ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κ. Μίχαλος, ο οποίος έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα έρευνας του ΕΒΕΑ σχετικά με το ύψος των δημοτικών τελών, που ισχύουν για τις επιχειρήσεις - μέλη του, σε όλους τους δήμους και τις κοινότητες του Λεκανοπεδίου.

Οταν, όμως, ρωτήθηκε για την «ταμπακέρα», δηλαδή για το τι πρέπει να γίνει, ώστε οι δήμοι να πάψουν να έχουν το ρόλο του φοροεισπράκτορα και από πού θα πρέπει να αντλήσουν πόρους, ο πρόεδρος των εμποροβιομηχάνων απέφυγε να απαντήσει.

Και, εδώ που τα λέμε, για τους εκφραστές της πολιτικής που ευαγγελίζεται η διοίκηση του ΕΒΕΑ, της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου που απαιτεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να είναι μέρος της συνολικής διαχείρισης και το μακρύ χέρι του κεντρικού κρατικού μηχανισμού, αυτό που θέλουν οι άνθρωποι δεν είναι η κατάργηση του φορομπηχτικού ρόλου της Αυτοδιοίκησης, αλλά η μείωση και αν είναι δυνατό η κατάργηση των φόρων και των τελών που πληρώνουν οι επιχειρήσεις. Αλλά πώς να το πούνε αυτό οι άνθρωποι...

«Δεν έχω υπόψη μου κανένα τέτοιο επίσημο κείμενο το οποίο να έχει δημοσιοποιηθεί», προσποιήθηκε τον ανήξερο ο Ε. Αντώναρος όταν ρωτήθηκε χτες από τον «Ρ». Φυσικά και δεν κοροϊδεύει κανέναν η κυβέρνηση. Οι πάντες βλέπουν ότι από το εσωτερικό της κυβέρνησης εκτοξεύονται με καταιγιστικό ρυθμό το τελευταίο διάστημα «ιδέες», που έχουν στόχο το χτύπημα των λαϊκών αγώνων και τον περιορισμό και την κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ηταν ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρας, που έθεσε ευθέως το ζήτημα του περιορισμού των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, ήταν ο Γ. Σουφλιάς που αξίωσε την κατάργηση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης στο δημόσιο τομέα, είναι τώρα η «Επιτροπή Μεταρρυθμίσεων» του υπουργείου Οικονομίας που προτείνει ποινικοποίηση των διαδηλώσεων και κατάργηση των απεργιών στο Δημόσιο... Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση έχει «γοητευτεί» από τον αυταρχισμό, καλλιεργεί το έδαφος για τη λήψη νέων αντιδημοκρατικών μέτρων, αναζητεί «συμμάχους» και διαμορφώνει συσχετισμούς... Ας μην έχουν καμία αυταπάτη: Θα σπάσουν τα μούτρα τους και η έκπληξη από την απάντηση του λαϊκού κινήματος θα είναι όλη δική τους.

Πρόσφατα, αν και συγκρατημένα, γιορτάστηκαν στη Γερμανία τα 16 χρόνια από την προσάρτηση της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας με εκδηλώσεις στο Κίελο. Ωστόσο, οι όποιες φανφάρες δεν μπορεί να κρύψουν την πραγματικότητα, που ακόμα και μια αστική εφημερίδα, όπως η «Μπερλίνερ Τσάουτουνγκ», σημειώνει. Γράφει: «Στην πραγματικότητα απειλείται κρίση και υπάρχει αναβρασμός στη χώρα. Ιδιαίτερα στην πρώην ΓΛΔ, όπου ο καπιταλισμός, η αγορά, η ανταγωνιστικότητα πέρασαν σαν σίφουνας πάνω από τα νέα ομοσπονδιακά κρατίδια και συντάραξαν τις οικείες σιγουριές, όπως η θέση εργασίας, η κατοικία, ακριβώς εκείνες τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για μια ξένοιαστη ύπαρξη. Και ακόμα διαρκεί η φυγή νέων ανθρώπων σε άλλα γερμανικά κρατίδια ή στο εξωτερικό. Επίσης, η ανεργία είναι πολύ υψηλότερη από τη Δύση και το μισθολογικό επίπεδο είναι σημαντικά χαμηλότερο».

Η ανεργία στην πρώην ΓΛΔ φτάνει επίσημα το 17%, έναντι 8,9% στη Δυτική Γερμανία, ενώ με συντηρητικούς υπολογισμούς πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους.

Ενδεικτική, επίσης, του κλίματος της κρίσης που υπάρχει, από την οποία πλουτίζουν τα μονοπώλια και χειροτερεύει η θέση των εργαζομένων, είναι η πρόσφατη συμφωνία στην αυτοκινητοβιομηχανία VW («Φολκσβάγκεν») με τη συναίνεση και των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Αποφασίστηκε οι 100.000 εργαζόμενοι στα 6 εργοστάσια της Γερμανίας να εργάζονται 5 ώρες περισσότερο με τα ίδια χρήματα, στο όνομα της «εξυγίανσης της επιχείρησης».