Ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Μαρίνος σημείωσε ότι η επιμονή της κυβέρνησης σε ένα νομοσχέδιο που χιλιάδες εργαζόμενοι και εκατοντάδες φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος απαιτούν να αποσυρθεί, δείχνει πόσο εχθρεύεται τα λαϊκά δικαιώματα, «τονίζει τις δεσμεύσεις σας στο μεγάλο κεφάλαιο, τους εκμεταλλευτές που εκπροσωπείτε». Και πρόσθεσε, απευθυνόμενος στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδη, ότι «αν εσείς επιδιώκετε να κατακτήσετε τον τίτλο του "εκτελεστή" του δικαιώματος στη διαδήλωση, που κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες και θυσίες, η εργατική - λαϊκή πάλη έχει τη δύναμη να πετάξει και αυτό το έκτρωμα στα σκουπίδια και να οδηγήσει τους εμπνευστές του στον εξευτελισμό».

Οπως τόνισε, «ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει αξεπέραστα προβλήματα, οικονομικές κρίσεις, ευθύνεται για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, φοβάται τη λαϊκή οργάνωση, την ανάταση και μαζική συμμετοχή στους αγώνες, και παίρνει τα μέτρα του».

Αλλωστε, επισήμανε, η λυκοσυμμαχία της ΕΕ έχει ήδη ανοίξει το δρόμο, με την ενοχοποίηση και την ποινικοποίηση των ριζοσπαστικών ιδεών - δηλαδή αυτών που πιστεύουν ότι η ταξική πάλη είναι η κινητήρια δύναμη της κοινωνικής εξέλιξης και παλεύουν για την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Αυτό ακριβώς αποτυπώνεται στο άρθρο 19 του νομοσχεδίου, με τη «Δημιουργία Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας» κατά της ριζοσπαστικοποίησης, σημείωσε ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Ο Γ. Μαρίνος ανέφερε ότι από το 1970 μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις της ΝΔ κατέφυγαν σε αμέτρητες φορές στην καταστολή εργατικών - λαϊκών αγώνων. Το ίδιο έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. «Στον ίδιο δρόμο βάδισε ο ΣΥΡΙΖΑ», όταν «χρησιμοποίησε τη βρωμιά των μειοψηφιών» για να φέρει το νόμο κατά της απεργίας, χαρακτήρισε ιδιώνυμο τις κινητοποιήσεις κατά των πλειστηριασμών, «διατήρησε τις χουντικές διατάξεις» κατά των διαδηλώσεων.

«Συνειδητά επιχειρείτε να συκοφαντήσετε τις διαδηλώσεις, τις διαμαρτυρίες, τους λαϊκούς αγώνες, για να τους απαγορεύσετε», πρόσθεσε. «Γι' αυτό και αξιοποιείτε διάφορα παπαγαλάκια της συμφοράς στα ΜΜΕ, που έχουν δείξει δεκάδες φορές το μίσος τους στους αγώνες» των εργαζομένων, ακόμα και των νοσηλευτών, «που κατά τ' άλλα ήταν οι ήρωες της πανδημίας. Ετσι γίνεται στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες. Εχουμε παραδείγματα ηρωισμού και παλικαριάς για τα συμφέροντα του λαού, αλλά και απολογητές της αντιλαϊκής πολιτικής, ψοφίμια που τριγυρνούν γύρω από το θρόνο της αστικής εξουσίας».

Τόνισε τέλος ότι το νομοσχέδιο «δημιουργεί ένα αισχρό πλαίσιο αστυνομοκρατίας, απειλών, διώξεων και προβοκάτσιας» για να χτυπήσει τους μαζικούς, καλά οργανωμένους αγώνες. «Είστε ανιστόρητοι. Το νομοσχέδιο αυτό θα μείνει στα χαρτιά. Το ΚΚΕ όπως πάντα θα είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης, μαζί με την εργατική τάξη, τον αγωνιζόμενο λαό, τους νέους και τις νέες».

Eurokinissi

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε αίτημα για ονομαστική ψηφοφορία επί της αρχής του νομοσχεδίου και επί των άρθρων από το 1 έως το 14 και το 19, προκειμένου να γνωρίζει ο λαός ποιος ψήφισε τι και ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. Οι βουλευτές του Κόμματος ανέδειξαν τις στοχεύσεις του νομοσχεδίου, που είναι να βάλει στον γύψο το εργατικό - λαϊκό κίνημα, αλλά και την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ που, από τη μία, κάνει λόγο για «χουντικό» διάταγμα και από την άλλη δεν λέει κουβέντα για τη στρατηγική έντασης του αυταρχισμού από την ΕΕ και όλες τις κυβερνήσεις, για την «αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης», που και η δική του κυβέρνηση νομοθέτησε και εφάρμοσε.

Το νομοσχέδιο φέρει τον τίτλο «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις», με το οποίο η κυβέρνηση, «αναβαθμίζει» όλο το προηγούμενο αντιλαϊκό οπλοστάσιο, επιδιώκει ευθέως το χτύπημα κάθε εργατικής - λαϊκής, κινητοποίησης, διαδήλωσης, διαμαρτυρίας, συνολικά την ένταση της καταστολής, προαναγγέλλοντας με αυτόν τον τρόπο και την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης μπροστά και στη νέα ακόμα βαθύτερη καπιταλιστική κρίση.

Τον κάλπικο χαρακτήρα που έχουν τα ιδεολογήματα και τα διάφορα συνθήματα, με τα οποία συνοδεύουν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα το νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, ανέδειξε η Αλέκα Παπαρήγα, βουλευτής του ΚΚΕ.

Σχολιάζοντας τον «απολογισμό» που κάνουν βουλευτές της κυβέρνησης για τον αριθμό πορειών και απεργιών, σαν απόδειξη της «διαταραχής» της κοινωνικοοικονομικής ζωής, σημείωσε ότι με τις κινητοποιήσεις του ο λαός απέτρεψε τα χειρότερα μέτρα τα τελευταία χρόνια. Και υπογράμμισε ότι «οι κινητοποιήσεις οφείλουν να διαταράσσουν την κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου», αφού «αν δεν διαταραχθεί η οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή αλλά μείνει σταθερή, ο λαός όχι μόνο θα συνεχίσει να έχει τα προβλήματα που έχει, αλλά θα περάσει σε φάση ακόμη χειρότερης σχετικής ή απόλυτης εξαθλίωσης».

Στάθηκε ειδικά στο «κύριο μοτίβο» της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων που στηρίζουν αυτό το σύστημα, τα οποία λένε ότι «δεν μπορεί μια μειοψηφία να επιβάλλει τη θέλησή της στην πλειοψηφία». Και υπενθύμισε ότι η αστική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, δηλαδή η πραγματική μειοψηφία του πληθυσμού, κατέχει το 90% του πλούτου, ενώ το 60% του πληθυσμού δεν κατέχει τίποτα από αυτό που ονομάζεται πλούτος και ένα μικρό ακόμα μέρος είναι βιοπαλαιστές. «Επομένως, στην πραγματικότητα όταν μιλάτε για πλειοψηφίες και μειοψηφίες αντιστρέφετε τα πράγματα. Υπάρχει μια μειοψηφία που έχει τα πάντα στα χέρια της, τα σφετερίζεται γιατί δεν της ανήκουν, αυτή καθορίζει τα πάντα, την ιδιοκτησία, τις πολιτικές αποφάσεις, την κυριαρχία σε όλους τους τομείς, και καλεί την πλειοψηφία να συμμορφώνεται, να υποτάσσεται, να φοβάται, να μην έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της».

Σε άλλο σημείο σχολίασε ότι η κυβέρνηση υπερασπίζεται «ως ατομικό δικαίωμα το απομονωμένο άτομο από το χώρο δουλειάς, από τους συναδέλφους του, από τον κλάδο, από την τάξη του». Σημείωσε ότι αυτό το καλλιεργούν όλα τα κόμματα, αφού υποστηρίζουν «να υποτάσσονται όλοι στη μειοψηφία και ταυτόχρονα το μεμονωμένο άτομο να έρχεται σε αντίθεση, να συγκρούεται με την τάξη του. Υποστηρίζετε τον ατομικισμό ακόμα και με όρους κοινωνικού αυτοματισμού».

Η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε ότι το χειρότερο στο νομοσχέδιο είναι όσα λέει για την «ιδεολογία της βίας». Και σχολίασε ότι όλοι είναι τάχα «υπέρ» του να ακούγονται όλες οι απόψεις, όμως σύμφωνα με το νομοσχέδιο και όλη τη λογική περί «αντιμετώπισης της ριζοσπαστικοποίησης», «δεν θεωρείται θεμιτό να λες στο λαό ότι ο καπιταλισμός έχει ιστορικό χαρακτήρα, ότι δεν είναι αιώνιο σύστημα και ότι πρέπει να ανατραπεί, βεβαίως με τη θέληση της πλειοψηφίας».

Ολοκληρώνοντας, σημείωσε ότι είναι ένα θέμα το γιατί ο νόμος της χούντας δεν καταργήθηκε και ότι το νομοσχέδιο είναι μεταγλώττιση αυτού του νόμου. Ωστόσο τόνισε ότι το ΚΚΕ δεν κατηγορεί κανένα κόμμα ότι ονειρεύεται τη χούντα, και ανέδειξε ότι το Σύνταγμα, όπως και όλα τα Συντάγματα στην Ευρώπη έχουν «παραθυράκια» βίας κατά του λαού και τσακίσματος του λαϊκού κινήματος. Ομως, πρόσθεσε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ένας χουντικός νόμος παρέμεινε για χρόνια και δεν καταργήθηκε, ή ότι αυθόρμητα επαναλαμβάνονται πράγματα που υπήρχαν στο παρελθόν σε περιόδους δικτατορίας. Αυτό, όπως είπε, δείχνει ότι «η αστική δημοκρατία, είτε με κοινοβούλιο είτε χωρίς κοινοβούλιο, στον πυρήνα της δεν αλλάζει».

«Το νομοσχέδιο είναι κρίκος σε μια συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη κρατική τρομοκρατία, είναι συνέχεια μέτρων καταστολής που δεν σταμάτησαν ποτέ, που προώθησαν όλες οι κυβερνήσεις. Απλά αναβαθμίζονται, προσαρμόζονται στις σύγχρονες συνθήκες, κυρίως με το βλέμμα στραμμένο όχι στο σήμερα, αλλά στο μέλλον...», ανέφερε ο βουλευτής του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, δίνοντας το πλαίσιο που υπηρετεί και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και φέρνοντας συγκεκριμένα παραδείγματα από την ιστορική πείρα.

Χαρακτήρισε «ιδεολογικό και πολιτικό πυρήνα» του νομοσχεδίου το άρθρο 19, για την «αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης», και αναφέρθηκε αναλυτικά στις αποφάσεις τις ΕΕ και πιο συγκεκριμένα στο «δίκτυο ευαισθητοποίησης για τη ριζοσπαστικοποίηση "erasmus+"», που χρηματοδοτείται και δίνει και οδηγίες «προς τους εργαζόμενους πρώτης γραμμής». Οπως είπε, σύμφωνα με την ΕΕ οι τρεις πιο διαδεδομένες μορφές ριζοσπαστικοποιημένης σκέψης είναι η «ακροδεξιά σκέψη», η «ακροαριστερή σκέψη» και το «ριζοσπαστικοποιημένο ισλάμ». «Ολοι μαζί στο ίδιο τσουβάλι δηλαδή... Ιδιοι οι φασίστες, ίδιοι οι τζιχαντιστές, ίδιοι και οι κομμουνιστές, που θέλουν μια άλλη κοινωνία, ή άνθρωποι που δεν είναι κομμουνιστές, αλλά θέλουν μια άλλη κοινωνία, πιο δίκαιη», σχολίασε ο Θ. Παφίλης.

Μεταφέροντας μάλιστα τα λόγια της ίδιας της ΕΕ, θύμισε πως στα κείμενά της καταγράφεται ότι οι «υποστηρικτές των ριζοσπαστικοποιημένων αριστερόφρονων ιδεολογιών» έχουν άποψη για την κοινωνία που «συνεπάγεται μια δέσμευση για ισότητα και ανακατανομή εισοδήματος», «απορρίπτουν τις υποκείμενες, καπιταλιστικές αξίες, οι οποίες θεωρούνται η κύρια αιτία της κοινωνικής ανισότητας», αντιτίθενται «σθεναρά στις καθιερωμένες πολιτικές και οικονομικές ελίτ», «στην αυξανόμενη ιδιωτικοποίηση της Εκπαίδευσης, της Υγείας και των Μεταφορών, καθώς και στις διεθνείς συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου»... «Αυτά είναι τα "εγκλήματα" που καταλογίζει η ΕΕ στη ριζοσπαστική σκέψη, αυτά είναι "τρομοκρατία" και "εξτρεμισμός", σύμφωνα με την ΕΕ» σημείωσε και πρόσθεσε τις αναφορές της ΕΕ στον διεθνισμό, σαν να είναι κι αυτό έγκλημα, σχολιάζοντας πως «Οταν είναι ο διεθνισμός του κεφαλαίου, ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ, Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου κ.λπ., τότε είναι καλός. Οταν είναι διεθνισμός των εργαζομένων, είναι τρομοκρατία. Γι' αυτό και επαναλαμβάνουμε: Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε».

Τέλος, δίνοντας απάντηση στις απειλές της κυβέρνησης ότι «ο νόμος θα εφαρμοστεί», σημείωσε ότι «αυτά τα είπαν κι άλλοι... Ολες οι κατακτήσεις έγιναν μετά από σκληρές αναμετρήσεις. Αιματηρούς αγώνες, με θύματα, που τα ποτάμια αίματος αποτέλεσαν λίπασμα για νέους αγώνες. Κανένας δεν μπόρεσε να τους σταματήσει. Ούτε και θα τους σταματήσει». Ανέδειξε ότι η αδικία είναι αυτή που πνίγει το λαό και θα γεννήσει νέες κοινωνικές επαναστάσεις, και πρόσθεσε ότι το ΚΚΕ καλεί «το εργατικό - λαϊκό κίνημα, τους νέους, σε οργανωμένη - πειθαρχημένη απειθαρχία σε αυτόν το νόμο. Να μην εφαρμοστεί».

«Το νομοσχέδιο βάζει στο στόχαστρο το δικαίωμα στη λαϊκή διεκδίκηση, ποινικοποιεί τη σκέψη, την αμφισβήτηση, τη συμμετοχή στον αγώνα, γι' αυτό είναι κατάπτυστο, αντιδημοκρατικό, αυταρχικό και επικίνδυνο και ήδη έχει καταπέσει στη συνείδηση των εργαζομένων», ανέφερε ο βουλευτής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης και διερωτήθηκε «Ποιος θα εμποδίσει την λαϊκή οργή μπροστά στη βαρβαρότητα της πολιτικής σας; Ποιος εμπόδισε ή ποιου την άδεια πήραν τα εκατομμύρια φτωχών και εξαθλιωμένων που ξεχύθηκαν στους δρόμους των ΗΠΑ, με αφορμή το θάνατο του Αφροαμερικανού Φλόιντ; Ποιος θα εμποδίσει τον ξενοδοχοϋπάλληλο, τον εργαζόμενο στον Τουρισμό που καλείται να ζήσει με 9 ευρώ τη μέρα, τους βιοπαλαιστές επαγγελματίες και αγρότες που είναι στη χρεοκοπία, να διεκδικήσουν τους καρπούς της δουλειάς τους να μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους;».

Εφερε ως παράδειγμα τις απεργιακές κινητοποιήσεις, εδώ και 8 μέρες, των οδηγών των τουριστικών λεωφορείων στην Κρήτη, επειδή οι υπουργοί Εργασίας και Τουρισμού μαζί με τους μεγαλοεργοδότες «αρνούνται να υπογράψουν την ίδια τοπική ΣΣΕ που ίσχυε πέρυσι. Δηλαδή το αυτονόητο». Οι οδηγοί «διαδηλώνουν με τόλμη και παλικαριά μπροστά στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, με όποια εμπόδια και απεργοσπαστικούς μηχανισμούς. Με βάση όμως το νομοσχέδιο, αυτή η απεργιακή κινητοποίηση και ως προς το σκοπό και και ως προς τη χρονική στιγμή θεωρείται παράνομη».

«Ο,τι κι αν σκαρφίζεστε, όσους κατασταλτικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς κι αν φτιάχνετε, το ποτάμι της λαϊκής οργής είναι ο εφιάλτης σας» τόνισε ο βουλευτής του Κόμματος και ξεκαθάρισε πως «δεν πρόκειται να βάλετε φίμωτρο στο οργανωμένο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, ούτε στην πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης επισήμανε ότι το νομοσχέδιο επιδιώκει να θωρακίσει την κυριαρχία του κεφαλαίου με ενίσχυση των μέτρων καταστολής «ενάντια στο εργατικό κίνημα και κυρίως ενάντια στους λίγους που συνειδητοποιούν τη θέση τους, τη δύναμη της εργατικής τάξης, τον δρόμο της απελευθέρωσής της».

Επισήμανε πως όσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει για το αντίθετο «η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων έχει συμμετάσχει σε μικρούς ή μεγάλους αγώνες», αλλά και αυτοί που δεν συμμετέχουν κάτω από την επιρροή της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας, του «εφικτού» και «ρεαλιστικού», «η καρδιά τους είναι εκεί και είναι βέβαιο μαθηματικά ότι κάποια στιγμή "θα περάσουν τον Ρουβίκωνα"».

Οσο για το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι διασφαλίζει τάχα το δικαίωμα στη διαμαρτυρία και το δικαίωμα των «πολλών», την κοινωνικοοικονομική ζωή και την ασφάλεια, σημείωσε ότι κάτι τέτοια χρησιμοποιήθηκαν μέχρι τώρα κατά κόρον από όλες τις κυβερνήσεις και τον ΣΥΡΙΖΑ για να περισταλούν και να χτυπηθούν δικαιώματα όπως π.χ. της απεργίας, ενώ πρόσθεσε ότι «για το αστικό κράτος, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις κυβερνήσεις τους η διασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας και κοινωνικοοικονομικής ζωής είναι η μη αμφισβήτηση της καπιταλιστικής οικονομίας, η ανοχή και αποδοχή της βαρβαρότητας του συστήματος της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων».

Στην πραγματικότητα, τόνισε, αυτό που ανησυχεί την κυβέρνηση είναι το οργανωμένο, ταξικό εργατικό κίνημα, «η δυναμική, η συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων στο ΠΑΜΕ, η εμπιστοσύνη που δείχνουν οι εργαζόμενοι στο ταξικό κίνημα, η αποστροφή τους στον κοινωνικό εταιρισμό και τις δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αυτό θέλετε να χτυπήσετε, γιατί αυτό αμφισβητεί το σάπιο βάρβαρο σύστημα που υπηρετείτε, εναντιώνεται στην πολιτική σας, στέκεται απέναντι στην εργοδοσία, αγωνίζεται για τις σύγχρονες ανάγκες για την κατάργηση της εκμετάλλευσης». Αλλωστε, σημείωσε, αυτό φαίνεται από το πλήθος στελεχών του που απολύονται, διώκονται, σέρνονται στα δικαστήρια.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Γιάννης Γκιόκας, χαιρετίζοντας το πλήθος συνδικαλιστικών, μαζικών φορέων, των ανθρώπων της Επιστήμης, της Τέχνης και του Πολιτισμού, ακόμα και από τα Σώματα Ασφαλείας, που έχουν εκφράσει την απερίφραστη καταδίκη τους στο νομοσχέδιο, ζητώντας την απόσυρσή του, επισήμανε ότι είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι αυτό το τερατούργημα όχι μόνο δεν είναι αίτημα της κοινωνίας, όπως διαρκώς διατείνεται η κυβέρνηση, αλλά ότι είναι ήδη καταδικασμένο ακόμα και αν ψηφιστεί.

Τόνισε ότι το νομοσχέδιο είναι παραγγελία του μεγάλου κεφαλαίου, των μεγαλεμπόρων, των μεγαλοξενοδόχων που νομίζουν ότι μπορούν να ξεμπερδεύουν με την ταξική πάλη, ενώ ξεγύμνωσε ένα προς ένα τα σαθρά επιχειρήματα που προβάλλουν η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών.

«Με τη δυνατότητα για γενικευμένες απαγορεύσεις, με την απειλή διώξεων για τους οργανωτές, που θα υποχρεώνονται νομικά να φορτωθούν ενέργειες άλλων, αλλά και με την αοριστία των ρυθμίσεών του, που θα τις ερμηνεύει κάθε φορά κατά το δοκούν η αστυνομία, το Λιμενικό και οι διάφοροι άλλοι μηχανισμοί καταστολής, στην πραγματικότητα, το νομοσχέδιο θέτει υπό απαγόρευση και υπό περιορισμό κάθε λαϊκή κινητοποίηση και ιδιαίτερα τις πιο μαζικές», τόνισε χαρακτηριστικά.

Την κατάλληλη απάντηση έδωσε και στα διάφορα αντιδραστικά προσχήματα που προβάλλει η κυβέρνηση όπως τα περί «μερικών μειοψηφιών που λειτουργούν σε βάρος των πολλών», όταν, όπως σημείωσε, «εσείς που νομοθετείτε είστε μειοψηφία στον ελληνικό λαό», ενώ θύμισε ότι παρόμοιο άθλιο επιχείρημα είχε χρησιμοποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν έφερνε τον δικό του νόμο κατά των απεργιών. «Η συζήτηση για το "διαδηλωσόμετρο" είναι πονηρή και εκ προοιμίου εχθρική απέναντι σε κάθε κινητοποίηση», σημείωσε, προσθέτοντας ότι «ουδέποτε ένας αγώνας από τον οποίο κέρδισαν χιλιάδες σε μία πορεία συσπείρωνε από την αρχή την πλειοψηφία αυτών που αφορούσε».

Ειδική αναφορά έκανε στον θεσμό της «αστικής ευθύνης» του διοργανωτή ως φυσικού προσώπου που εισάγει το νομοσχέδιο, για να τυλίξει σε μία κόλλα χαρτί πρωτοπόρους αγωνιστές να σέρνονται στα δικαστήρια επί χρόνια.

Οσο για το άρθρο 19, το χαρακτήρισε «ιδεολογικό και πολιτικό πυρήνα» του νομοσχεδίου καθώς, εκτός των άλλων, προωθεί τη σύσταση και ειδικής διεύθυνσης για την αποριζοσπαστικοποίηση, επισημαίνοντας ότι δεν πρόκειται για μία εμμονή της ΝΔ, αλλά «η ποινικοποίηση και η στοχοποίηση του ριζοσπαστισμού είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ, στο όνομα της οποίας πίνουν νερό ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα και «με βάση αυτήν τη λογική βρίσκονται υπό διωγμό εργατικά, λαϊκά κινήματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις, κομμουνιστικά κόμματα κ.λπ.».

Ο Γ. Γκιόκας ξεκαθάρισε, τέλος, «ότι η Ελλάδα δεν είναι Βέλγιο, δεν είναι Λουξεμβούργο, αλλά στην Ελλάδα υπάρχει κίνημα, υπάρχουν ιστορικές μνήμες, υπάρχει Κομμουνιστικό Κόμμα και δεν θα ξεμπερδέψετε εύκολα με όλα αυτά».

Η βουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου επισήμανε ότι το νομοσχέδιο δεν «έρχεται να καλύψει "νομικό κενό"», όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αφού «και κυνηγητό αγωνιζόμενων αγροτών με μπόλικα "αγροτοδικεία" είχαμε μετά από μηνύσεις της αστυνομίας και "μαθητοδικεία" έχουμε και βιομηχανία δικαστικών διώξεων από την εργοδοσία σε βάρος των σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, προκειμένου να κάμψουν τον αγώνα και τη διεκδίκησή τους για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας» (...)

«Επομένως, άλλο είναι αυτό που σας φοβίζει και θέλετε να προχωρήσετε ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση αναβάθμισης ποινικοποίησης και καταστολής των εργατικών αγώνων. Είναι γεγονός ότι την περίοδο των μνημονίων έγιναν πολλές και μεγάλες κινητοποιήσεις. Ωστόσο, πολλές επίσημες εκτιμήσεις που γίνονται σήμερα κάνουν λόγο ότι η περίοδος που θα ακολουθήσει θα είναι ακόμα χειρότερη για το λαό με βαθιά καπιταλιστική κρίση, βαθύτερη από την περίοδο των μνημονίων».

Επομένως, όπως ανέφερε ο Δ. Μανωλάκου «με αυτό το τερατούργημα παίρνετε προληπτικά μέτρα ποινικοποιώντας όχι απλά τη λαϊκή διαμαρτυρία, αλλά αυτό που φοβάστε περισσότερο, την αμφισβήτηση και τη δράση ενάντια σε αυτό το απάνθρωπο σύστημα της στυγνής εκμετάλλευσης, που φέρνει φτώχεια, ανεργία, βάσανα, καταπίεση και μιζέρια, που είναι σύμφυτα με τον καπιταλισμό.

Φοβόσαστε ότι η αμφισβήτηση θα μετατραπεί σε συνειδητή και αποφασιστική δράση λαϊκών μαζών για ρήξη και ανατροπή αυτής της σαπίλας. Αυτό είναι το περιεχόμενο και η καρδιά του νομοσχεδίου που είναι το άρθρο 19, αφού βάζει στο στόχαστρο κάθε ριζοσπαστική προοδευτική ιδεολογία και πράξη».

«Στοχεύετε - συνέχισε - να χειραγωγήστε τις συνειδήσεις ειδικά της νεολαίας, δημιουργώντας τη ρετσινιά ότι η συμμετοχή σε συγκεντρώσεις κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, αποτελεί μήτρα εγκληματικών ενεργειών. Δηλαδή, ενοχοποιείτε τον αγώνα. Αυτό που ανεβάζει τον άνθρωπο, γιατί παλεύει για καλύτερο ποιοτικά ανώτερο κοινωνικό σύστημα». Ενώ διεμήνυσε ότι η πάλη του λαού θα ρίξει στα σκουπίδια αυτό το νομοθέτημα.

Με ψέματα και σαθρά επιχειρήματα επιχείρησε η κυβέρνηση να υπερασπιστεί το νομοσχέδιο - έκτρωμα, με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, να εκφράζει μάλιστα την ...πεποίθηση και την «αποφασιστικότητά» του ότι «ο νόμος θα εφαρμοστεί». Επικαλέστηκε τη «συμφωνία της πλειοψηφίας των πολιτών», εννοώντας προφανώς τη μειοψηφία των επιχειρηματικών ομίλων, και αναποδογυρίζοντας την πραγματικότητα των εκατοντάδων αποφάσεων καταδίκης του νομοσχεδίου από σύσσωμο το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Οπως είπε προκλητικά, πρόκειται για «ένα σύγχρονο, δημοκρατικό, θεσμικό πλαίσιο λογικής και δικαιοσύνης», που τάχα εγγυάται «το δικαίωμα του συνέρχεσθαι» και την «ελευθερία της κίνησης». Ενώ εμπαίζοντας ανοιχτά τον λαό, δεν δίστασε να πει ότι λίγο - πολύ με τις ρυθμίσεις που φέρνει υπερασπίζεται «το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι» το οποίο «ροκανίζουν οι καταχρηστικές καταλήψεις». Στην ίδια λογική συκοφάντησης του κινήματος και δείχνοντας ότι η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να αξιοποιήσει την προβοκάτσια, που το ίδιο το νομοσχέδιο θεσμοθετεί, όλοι οι βουλευτές της ΝΔ επιχείρησαν να συνδέσουν το ατιμώρητο δολοφονικό έγκλημα της ΜΑΡΦΙΝ από σκοτεινούς κύκλους με την εργατική - λαϊκή πάλη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξάντλησε και χτες την κριτική του στη «χουντική προέλευση» άρθρων του νομοσχεδίου, προσπαθώντας να κρύψει την πραγματική προέλευση συνολικά του νομοσχεδίου που είναι η θωράκιση του κρατικού αυταρχισμού και η εφαρμογή σχετικών αποφάσεων της ΕΕ. Σαν να είναι ουρανοκατέβατο το νομοσχέδιο, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν ότι δεν ξέρουν τίποτα για το «έγκλημα» της έντασης της κρατικής καταστολής. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι δεν είπαν κουβέντα για το άρθρο 19, για την «αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης», που αποτελεί το ιδεολογικό - πολιτικό πλαίσιο του νομοσχεδίου. Ο Γ. Ραγκούσης, εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, μετέφερε την ανησυχία του για το ότι η ΝΔ επαναφέρει στη συνείδηση των πολλών «το μίσος προς τους αστυνομικούς». Είπε, μάλιστα, ότι βάζει τους αστυνομικούς απέναντι στον λαό, λες και επί ΣΥΡΙΖΑ τα γκλομπ των ΜΑΤ ανεβοκατέβαιναν μόνα τους στα κεφάλια εργαζομένων, συνταξιούχων, νεολαίων και ανέργων.

Από την πλευρά του ΚΙΝΑΛ και χτες, μέσω του ειδικού του αγορητή Γ. Καμίνη και των βουλευτών του που πήραν το λόγο, υπερασπίστηκαν το νομοσχέδιο, παρουσιάζοντας το κόμμα τους ως «θεσμικό εγγυητή και θεματοφύλακα της δημοκρατίας», επειδή η κυβέρνηση δέχτηκε τις προτάσεις τους. Πάντως να σημειωθεί ότι γίνεται λόγος για εσωτερικές αντιδράσεις που δεν είναι άσχετες με τις συνολικότερες διεργασίες στο σύστημα. Σύμφωνα με τις διαρροές, αυτοί που αντιδρούν και σκέφτονται να απέχουν από τη διαδικασία της ψήφισής του είναι ο Γ. Παπανδρέου, ο Κ. Καστανίδης, ο Γ. Μουλικιώτης και ο Μ. Κατρίνης.

Το κόμμα του Κ. Βελόπουλου χτες ανακοίνωσε την υπερψήφιση του νομοσχεδίου καθώς, όπως ανέφερε ο ειδικός αγορητής του Αντ. Μυλωνάκης, είναι ικανοποιημένοι από τις ... νομοθετικές βελτιώσεις.

«Κατά» τάχθηκε το ΜέΡΑ25, προβάλλοντας ως πρόβλημα την έλλειψη «εκπαίδευσης των αστυνομικών».

Με την έναρξη της συνεδρίασης της Ολομέλειας για τη συζήτηση του νομοσχεδίου, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΜέΡΑ25 κατέθεσαν αίτημα αντισυνταγματικότητας, με επιχείρημα ότι το νομοσχέδιο είναι πιστή μεταφορά των βασικών του διατάξεων από το χουντικό νομοθετικό διάταγμα του 1971 και άρα παραβιάζει το άρθρο 11 του Συντάγματος, που αναφέρεται στο «συνέρχεσθαι» και το «συναθροίζεσθαι».

Η ΝΔ ως κυβερνητική πλειοψηφία απέρριψε το αίτημα, ενώ με την κυβέρνηση τάχθηκαν το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και το κόμμα του Κ. Βελόπουλου.

Το ΚΚΕ στήριξε την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου, ωστόσο όπως ξεκαθάρισε ο ειδικός αγορητής του Κόμματος, Γιάννης Γκιόκας, «δεν υπερασπιζόμαστε πολιτικά το άρθρο 11 του Συντάγματος», καθώς «με τις αόριστες έννοιες τις οποίες περιέχει, όπως είναι για παράδειγμα η διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, όπως είναι επίσης η προστασία της δημόσιας ασφάλειας», δίνει τη δυνατότητα «περιορισμού του δικαιώματος της συνάθροισης».

Υπενθύμισε ότι στην πρόσφατη συνταγματική αναθεώρηση, το ΚΚΕ πρότεινε την αναθεώρηση του συγκεκριμένου άρθρου, «για να κατοχυρώνεται πραγματικά το δικαίωμα στις συγκεντρώσεις», όμως η πρόταση δεν έγινε αποδεκτή από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα. Βέβαια, διευκρίνισε ότι «όλα αυτά είναι θέμα πολιτικού, κοινωνικού συσχετισμού και το εργατικό, το λαϊκό κίνημα έχει κατακτήσει το δικαίωμά του στη διεκδίκηση, στη διαδήλωση».

Ωστόσο, επισήμανε ότι οι περιορισμοί που περιέχονται στο νομοσχέδιο πράγματι «ξεπερνούν ακόμη και αυτούς τους περιορισμούς που περιέχει το άρθρο 11», το οποίο πουθενά δεν προβλέπει απαγόρευση κινητοποίησης για να μην παρακωλύεται η συγκοινωνία, απαγόρευση της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς κοινής ωφέλειας π.χ. κινητοποίηση σωματείου στη ΔΕΗ, ή ότι η πραγματοποίηση συγκέντρωσης θα εξαρτάται από το αν θα δώσει άδεια η αστυνομία, κρίνοντας το περιεχόμενό της, ή από το αν την ίδια μέρα υπάρχει άλλη συγκέντρωση με το αντίθετο περιεχόμενο. Ως παράδειγμα για το τελευταίο ανέφερε ότι «αν υπάρχει μία συγκέντρωση φασιστική και γίνει μια συγκέντρωση ενάντια, η δεύτερη συγκέντρωση πρέπει να απαγορευτεί», σύμφωνα με το νομοσχέδιο.

Ανέφερε ακόμα ότι το νομοσχέδιο «καταργεί κάθε έννοια Συντάγματος, αστικού Δικαίου, αρχή της υπαιτιότητας» με την πρόβλεψη της «αστικής ευθύνης του διοργανωτή». Δηλαδή, «ο εναγόμενος, ο οργανωτής, θα έχει και το βάρος της απόδειξης - δεν έχει ξαναϋπάρξει στο αστικό Δίκαιο - ότι πήρε όλα τα αναγκαία μέτρα και άρα δεν ευθύνεται για τις ζημιές που προκλήθηκαν από διάφορους άλλους».

Αθήνα, 8 μ.μ., Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη, 8 μ.μ., Αγαλμα Βενιζέλου

Πάτρα, 8 μ.μ., Εργατικό Κέντρο

Αγρίνιο, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Αλεξανδρούπολη, 8 μ.μ., Φάρος

Αμφισσα, 8 μ.μ., πλατεία Λαού

Βέροια, 7.30 μ.μ., πλατεία Δημαρχείου

Βόλος, 8 μ.μ., πλατεία Ελευθερίας

Γιάννενα, 7 μ.μ., Εργατικό Κέντρο

Δράμα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Ζάκυνθος, 8.30 μ.μ., παλιά Νομαρχία

Ηγουμενίτσα, 8 μ.μ., πεζόδρομος ΟΤΕ

Ηράκλειο, 7.30 μ.μ., πλατεία Ελευθερίας

Θήβα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Ικαρία, 8.30 μ.μ., πλατεία Ευδήλου

Καβάλα, 7.30 μ.μ., πλατεία Καπνεργάτη

Καλαμάτα, 7.30 μ.μ., πλατεία 23ης Μαρτίου

Καρδίτσα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Κατερίνη, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Κεφαλονιά, 8 μ.μ., Εργατικό Κέντρο

Κιλκίς, 7.30 μ.μ., πλατεία Ειρήνης

Κοζάνη, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Κομοτηνή, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία

Κως, 7 μ.μ., Εργατικό Κέντρο

Λαμία, 8 μ.μ., πλατεία Πάρκου

Λιβαδειά, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Λευκάδα, 8 μ.μ., Αγ. Μηνάς

Μυτιλήνη, 7 μ.μ., πλατεία Σαπφούς

Νάουσα, 8 μ.μ., πλατεία Καρατάσου

Ναύπλιο, 7.30 μ.μ., Ενδεκάτη

Ξάνθη, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία

Ορεστιάδα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Παραμυθιά, 8 μ.μ., αρχή πεζόδρομου

Πρέβεζα, 7.30 μ.μ., δημαρχείο

Πτολεμαΐδα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Πύργος, 7.30 μ.μ., πλατεία ΟΤΕ

Ρέθυμνο, 8 μ.μ., πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων

Ρόδος, 7.30 μ.μ., πλατεία Κύπρου

Σάμος, 7.30 μ.μ., Εργατικό Κέντρο

Σέρρες, 8 μ.μ., πλατεία Ελευθερίας

Σύρος, 6.30 μ.μ., πλατεία Μιαούλη

Τρίκαλα, 8 μ.μ., πλατεία Ρήγα Φεραίου

Τρίπολη, 7 μ.μ., πλατεία Πετρινού

Χαλκίδα, 7.30 μ.μ., Αβάντων, πίσω από τα δικαστήρια

Χανιά, 8 μ.μ., πλατεία Αγοράς

Χίος, 7.30 μ.μ., είσοδος Απλωταριάς

Οι προσυγκεντρώσεις των συνδικάτων και των μαζικών φορέων της Αττικής για τη σημερινή συγκέντρωση στις 8 μ.μ. στο Σύνταγμα έχουν οριστεί για τις 7.15 μ.μ. στα εξής σημεία:

• Προπύλαια: Ομοσπονδίες, Σωματεία και Επιτροπές Αγώνα εργαζομένων από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, η ΟΒΣΑ και τα κλαδικά σωματεία αυτοαπασχολούμενων, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι, η ΟΓΕ.
• Μοναστηράκι: Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, μαζικοί φορείς από την Ανατολική Αττική, τον Πειραιά, τον Βόρειο Τομέα της Αθήνας, τη Δυτική Αθήνα και τη Δυτική Αττική.
• Στύλοι Ολυμπίου Διός: Μαζικοί φορείς από τις συνοικίες του δήμου της Αθήνας, του Γαλατσίου, του Νότιου και του Ανατολικού Τομέα της Αθήνας.

Πούλμαν για τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα θα αναχωρήσουν από τις εξής περιοχές: Ανω Λιόσια (6.15 μ.μ., τριγωνική πλατεία, πίσω από το δημαρχείο), Ολυμπιακό Χωριό (6.15 μ.μ., Στέκι Λαϊκής Επιτροπής, Κακλαμανάκη 21), Ελευσίνα (6.30 μ.μ., δημοτικό πάρκινγκ), Μενίδι (6.30 μ.μ., πλατεία Καράβου), Κόκκινος Μύλος (6.30 μ.μ., τριγωνική πλατεία).

Σε δήλωσή του για το νομοσχέδιο ενάντια στις διαδηλώσεις, από την Πάτρα όπου και πραγματοποίησε επίσκεψη, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, σημείωσε:

«Είναι ένα απαράδεκτο νομοσχέδιο, χουντικής έμπνευσης, δημιουργεί προβλήματα στις διαδηλώσεις, στη συλλογική διεκδίκηση, στις ατομικές ελευθερίες. Για μας είναι αιτία πολέμου, το έχουμε πει, δεν θα το αφήσουμε και θα μείνει στα χαρτιά, ακόμη κι αν ψηφιστεί αύριο βράδυ (σ.σ. απόψε). Θα προτείνουμε ονομαστική ψηφοφορία, έτσι ώστε ο κάθε βουλευτής που θα σηκώσει το χέρι του και θα ψηφίσει να είναι υπόλογος απέναντι στον ελληνικό λαό. Να είναι ξεκάθαρο, όπως σίγουρο είναι ότι και άλλοι τέτοιοι αντιδραστικοί νόμοι θα μείνουν στα χαρτιά».

Στην ομιλία του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Γιάννης Σκόκας, επισήμανε μεταξύ άλλων: «Η κυβέρνηση ματαιοπονεί αν νομίζει πως θα καταφέρει, ενώ συνθλίβεται η ζωή και η αξιοπρέπειά μας, να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Οτι θα σκύψουμε το κεφάλι και θα συμβιβαστούμε με αυτήν τη βαρβαρότητα. Οτι θα σταματήσουμε να διεκδικούμε αυτό που απαιτούν οι δικές μας ανάγκες».

Στη συνέχεια, ακολούθησε διαδήλωση στους δρόμους της πόλης.

ΑΘΗΝΑ

«Με νόμους της χούντας και καταστολή, δεν θα σταματήσει η λαϊκή οργή», διαμήνυσαν χτες στην κινητοποίηση στην Αθήνα εργαζόμενοι από πολλούς χώρους του Δημοσίου, απαιτώντας την άμεση απόσυρση του αντιδραστικού νομοσχεδίου.

Μια σειρά Ομοσπονδίες και Σωματεία του Δημοσίου οργάνωσαν προσυγκέντρωση στα Προπύλαια, με τη συμμετοχή εργαζομένων στους δήμους και την Περιφέρεια, στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, στα Πανεπιστήμια, στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στην Εκπαίδευση, στην Υγεία, σε υπουργεία κ.α.

Μέσα από τους χαιρετισμούς που πραγματοποιήθηκαν καταγγέλθηκαν η χρόνια κλιμάκωση της καταστολής, το νομοσχέδιο - έκτρωμα της κυβέρνησης ΝΔ, αλλά και ο βρώμικος ρόλος του ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ, που έσπευσε να βάλει πλάτη στην ψήφισή του και στην επιχείρηση... «καλλωπισμού» του.

Ακολούθησε πορεία στη Βουλή.

«Η προσπάθεια να μπει στο γύψο το εργατικό - λαϊκό κίνημα έρχεται από πολύ μακριά. Από τις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων στο όνομα του "δημόσιου συμφέροντος", το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον περιορισμό των διαδηλώσεων από τη ΝΔ», ανέφερε μιλώντας στην προσυγκέντρωση η Νίκη Χρονοπούλου εκ μέρους της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ).

INTIME NEWS

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

«Δε θα ζητάμε άδεια από τα αφεντικά και τις κυβερνήσεις τους για να διαδηλώνουμε απέναντί τους», είπε η Σοφία Κουμπή εκ μέρους του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ «Ελλη Αλεξίου». Η Δέσποινα Χούτα, εκ μέρους του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ «Σωκράτης», τόνισε ότι «είναι μονόδρομος η συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία». Για «όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν περάσει, και αυτά βγάζουν τους εργαζόμενους στους δρόμους», μίλησε η Θεοδώρα Δριμάλα από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών ΠΕ «Ρόζα Ιμβριώτη».

Ο Φάνης Κυπραίος εκ μέρους του Σωματείου Εργαζομένων ΟΤΑ Καισαριανής σημείωσε: «Στόχος είναι να εμφανίζουν τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ως κάτι εν δυνάμει εγκληματικό και επικίνδυνο». «Είναι η στυγνή αποτύπωση της κρατικής καταστολής απέναντι στο λαό, "ανοίγοντας" την ποινικοποίηση ιδεολογιών, ομάδων, ανοίγοντας το δρόμο για προβοκατόρικες ενέργειες», είπε η Ελένη Καμαρινοπούλου εκ μέρους του Σωματείου Εργαζομένων ΟΤΑ Αγ. Αναργύρων.

Αναδεικνύοντας τη σημασία των αγώνων που μπαίνουν στο στόχαστρο, η Θεοδώρα Καραγιαννίδου από το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Ηλιούπολης υπενθύμισε τους αγώνες που έδωσαν όλο το προηγούμενο διάστημα οι εργαζόμενοι στους δήμους, επιβάλλοντας την πραγματοποίηση προσλήψεων. Ο Χρύσανθος Κυριαζής, εκ μέρους του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Πετρούπολης, ανέδειξε το ρόλο που αναλαμβάνει να παίξει και η Τοπική Διοίκηση στην καταστολή, ως αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού κράτους.

Η Παρασκευή Ανδρέου, εκ μέρους των 27 εργαζομένων στις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου Αγ. Βαρβάρας, μιλώντας για τον πολυετή αγώνα που έδωσαν για μόνιμη και σταθερή δουλειά, με αποτέλεσμα την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που τους δικαιώνει, κατήγγειλε τη δημοτική αρχή που αποφάσισε να ασκήσει έφεση κατά της δικαστικής απόφασης, όπως και όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις «που θωράκισαν το χέρι της διοίκησης της Αγ. Βαρβάρας», τονίζοντας ότι «είναι αυτές που θωρακίζουν τη σιδερένια φτέρνα του συστήματος στο τσάκισμα των κινητοποιήσεων».

Η Βέτα Πανουτσάκου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων στις Περιφέρειες (ΟΣΥΑΠΕ), τόνισε: «Η ΝΔ και οι συνοδοιπόροι της, το αστικό κράτος και τα στηρίγματά του, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, βλέπουν μπροστά (...) Ξέρουν ότι η αντεργατική πολιτική τους γεννάει αντιδράσεις, διεκδικήσεις. Και παίρνουν τα μέτρα τους».

Η Λαμπρινή Χριστογιάννη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΟΣΕΥΓ), κατήγγειλε ότι «η σημερινή κυβέρνηση παίρνει το νήμα από την προηγούμενη. Πίσω από τις κοκορομαχίες μια χαρά τα βρίσκουν».

«Οσα δεν πέτυχε η κυβέρνηση της ΝΔ καθ' όλη τη διάρκεια της καραντίνας, επιδιώκει να τα κάνει τώρα με έναν αυταρχικής και αντιδημοκρατικής έμπνευσης νόμο (...) Το δικαίωμα να μπορούν οι εργαζόμενοι να απεργούν και να διαδηλώνουν το κέρδισαν με αγώνα και θυσίες», τόνισε ο Γαβριήλ Ιωαννίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας (ΟΣΕΑΔΕ).

«Αυτό το νομοσχέδιο δεν θα εφαρμοστεί - Κανείς συμβιβασμός με την καταστολή». Αυτό το ξεκάθαρο μήνυμα έστειλαν και από τη Θεσσαλονίκη οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο.

Εργαζόμενοι στους δήμους, εκπαιδευτικοί μόνιμοι και αναπληρωτές, εργαζόμενοι στην Υγεία, πραγματοποίησαν διαμαρτυρία μπροστά στην πύλη του υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης.

Με τα πανό και τα συνθήματά τους κατήγγειλαν το χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση με στόχο να βάλει στο «γύψο» τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού, ενώ ανανέωσαν το αγωνιστικό ραντεβού για σήμερα Πέμπτη στις 8 μ.μ., στο συλλαλητήριο σωματείων και φορέων στο Αγαλμα Βενιζέλου.

Νέες απεργιακές κινητοποιήσεις ξεκινά από σήμερα το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, δίνοντας συνέχεια στην πάλη για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, που να κατοχυρώνει το κατώτερο μεροκάματο, για να μην πέφτει κανείς νέος εργαζόμενος κάτω από τα 45 ευρώ μεικτά, για να σταματήσει το ξεχαρβάλωμα των ωραρίων και η δουλειά τα Σαββατοκύριακα.

Για σήμερα Πέμπτη έχει προκηρυχτεί 24ωρη απεργία στα εργοτάξια της επιχείρησης «Ακτωρ» στην Αττική, για αύριο Παρασκευή στα εργοτάξια της «ΑΒΑΞ», ενώ οι απεργίες θα συνεχιστούν την ερχόμενη βδομάδα σε άλλα μεγάλα εργοτάξια.

Ταυτόχρονα με τη μάχη για την επιτυχία των νέων απεργιακών κινητοποιήσεων στα μεγάλα εργοτάξια, το Συνδικάτο καλεί σε μαζική συμμετοχή των εργαζομένων του κλάδου στο σημερινό συλλαλητήριο ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα για τις διαδηλώσεις, με προσυγκέντρωση στα Προπύλαια στις 7.15 μ.μ., σημειώνοντας πως «οι οικοδόμοι έχουμε πείρα από συγκρούσεις με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Ετσι και τώρα θα δώσουμε την απάντηση που πρέπει».

Στο πλαίσιο των καθημερινών περιοδειών του Συνδικάτου μπροστά σε αυτές τις μάχες, χτες συνδικαλιστές έκαναν περιοδεία σε μεγάλο εργοτάξιο κατασκευής βιομηχανικής μονάδας στο Μενίδι.

Απέναντι στα ψέματα της κυβέρνησης για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του νομοσχεδίου, απέναντι στην προσπάθειά της να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού με τις δήθεν «βελτιώσεις» που διατηρούν στο ακέραιο όλον τον αντιλαϊκό πυρήνα του, χιλιάδες διαδηλωτές, εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νέοι, συνταξιούχοι, ετοιμάζονται να στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα: «Οι αγώνες των εργαζομένων και του λαού δεν μπαίνουν στο γύψο! Οι απαγορεύσεις των διαδηλώσεων θα μείνουν στα χαρτιά!»

Στην Αθήνα, το μεγάλο συλλαλητήριο συνδικάτων και φορέων θα γίνει στις 8 μ.μ. στο Σύνταγμα.

Στη Θεσσαλονίκη, η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στις 8 μ.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου, ενώ κινητοποιήσεις οργανώνονται σήμερα από συνδικάτα και φορείς σε δεκάδες ακόμα πόλεις όλης της χώρας.

Χτες Τετάρτη, εξάλλου, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο πραγματοποίησαν 4ωρη πανελλαδική στάση εργασίας, στο πλαίσιο της οποίας οργανώθηκαν συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Απ' όλη τη χώρα, από κάθε κλάδο και κάθε περιοχή, πλήθος συνδικαλιστικές οργανώσεις και μαζικοί φορείς καταδικάζουν με ανακοινώσεις τους το αντιδραστικό νομοσχέδιο, ξεκαθαρίζοντας ότι οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί κυβέρνησης - κεφαλαίου θα μείνουν στα χαρτιά.

Το νομοσχέδιο καταγγέλλουν μεταξύ άλλων:

Τα Εργατικά Κέντρα: Αθήνας, Πειραιά, Πάτρας, Αγρινίου, Αμαλιάδας, Αρτας, Βόρειου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου, Ζακύνθου, Ιωαννίνων, Κεφαλονιάς - Ιθάκης, Λαμίας, Λάρισας, Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, Λέσβου, Νάουσας, Λευκάδας - Βόνιτσας και Σάμου.

Οι Ομοσπονδίες: Οικοδόμων, Λογιστών, Εργαζομένων στο Φάρμακο (ΟΕΦΣΕΕ), Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου, Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ), Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ), Συλλόγων Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ), Μεταλλωρύχων (ΟΜΕ), Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή (ΠΟΜΕΕΑ), Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας (ΟΣΕΑΔΕ), Υπαλλήλων Υπουργείου Ανάπτυξης - τέως Βιομηχανίας / Ενέργειας / Ερευνας και Τεχνολογίας (ΟΣΥΒΕΤ), Εργαζομένων Εμφιαλωμένων Ποτών (ΠΟΕΕΠ).

Η ΑΔΕΔΥ και πλήθος συνδικάτων από όλη τη χώρα και κάθε κλάδο.

Μαζί με τα εργατικά συνδικάτα και τους άλλους μαζικούς φορείς, το «παρών» στα σημερινά συλλαλητήρια, απαιτώντας την άμεση απόσυρση του κατάπτυστου νομοσχεδίου, δίνουν και Αγροτικοί - Κτηνοτροφικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες σε όλη τη χώρα.

«Να είναι σίγουροι οι εμπνευστές του νομοσχεδίου και οι κυβερνήσεις», τονίζει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, «πως όσο συνεχίζουν την αδιέξοδη αντιλαϊκή πολιτική που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και εξαθλιώνει τον λαό, οι πολύμορφες κινητοποιήσεις, οι απεργίες, τα μπλόκα της οργής, οι διαδηλώσεις όχι μόνο θα συνεχίζονται, αλλά θα δυναμώνουν».

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα που απευθύνει το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), αποφάσεις συμμετοχής στο σημερινό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα έχουν πάρει οι Φοιτητικοί Σύλλογοι της Αθήνας: Αρχιτεκτονικής, Νέων Φοιτητικών Εστιών του ΕΜΠ, Δασκάλων, Νηπιαγωγών, Ιστορικού - Αρχαιολογικού, Τουρκικών Σπουδών, Νοσηλευτικής, Οικονομικού του ΕΚΠΑ, ΣΕΤ, ΣΕΤΠ του ΠΑΔΑ, Σύλλογος Οικοτρόφων ΑΣΠΑΙΤΕ.

Στη Θεσσαλονίκη, στο συλλαλητήριο στο Αγαλμα Βενιζέλου καλούν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι: Φαρμακευτικής, Γεωλογικού, Κτηνιατρικής, Νομικής, ΜΜΕ και Δημοσιογραφίας, Ψυχολογικού, Ηλεκτρολόγων - Μηχανολόγων Μηχανικών, ΤΕΦΑΑ και ο Σύλλογος Οικοτρόφων Φοιτητικών Εστιών Θεσσαλονίκης.

Το νομοσχέδιο καταδικάζουν επίσης με ανακοινώσεις τους, καλώντας στα συλλαλητήρια, μεταξύ άλλων, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (ΟΒΣΑ), η Πανελλήνια Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Κατεργασίας Ξύλου, η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας, η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ), οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις, η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, η ΕΕΔΥΕ κ.ά.

Στο σημερινό συλλαλητήριο, στο Σύνταγμα καλεί και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), με προσυγκέντρωση στη 7 μ.μ. στον πεζόδρομο Κοραή (στάση μετρό Πανεπιστήμιο).

«Ο λαός δεν χρειάζεται την Αστυνομία κηδεμόνα στους αγώνες του», τονίζει η Κίνηση Απόστρατων Αστυνομικών και καλεί στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, με προσυγκέντρωση στις 7.30 μ.μ. στα Προπύλαια (γωνία πλατείας Κοραή).

Το νομοσχέδιο καταδικάζουν με ανακοινώσεις τους, επίσης, η «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών», η Πανελλήνια Ενωση Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΕΑΠΣ), η Πρωτοβουλία Αστυνομικών, η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα κ.ά.

Στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα καλούν τους εργαζόμενους του κλάδου τα Διοικητικά Συμβούλια των Συνεργαζόμενων Ενώσεων στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «αυτό που στην πραγματικότητα εισάγεται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι ένα σύνολο διατάξεων που καθιστούν οποιαδήποτε διαδήλωση δυνητικά "απαγορευμένη" και τελικά οδηγούν σε κατάργηση του δικαιώματος της συνάθροισης και των διαδηλώσεων».

Δεν υπάρχει αστικό κράτος, όσο «δημοκρατικό» κι αν εμφανίζεται ως προς τη μορφή του, που να μην εξαπολύει όποτε χρειαστεί στρατό, αστυνομία, δικαιοσύνη ενάντια στους εργαζόμενους, με πρόσχημα την «παραβίαση της δημόσιας τάξης» και τη «διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής», τα ίδια επιχειρήματα δηλαδή που ανασύρει και ο νέος νόμος και προπαγανδίζονται από τους μηχανισμούς (...) Ετσι, η «δημοκρατία», η ελευθερία του αστικού κράτους, είναι η ελευθερία των καπιταλιστών να καταπιέζουν και να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους, και όποτε χρειαστεί να καταστέλλουν με τη βία μέσω των μηχανισμών του αστικού κράτους τις εργατικές κινητοποιήσεις, οι οποίες εντείνονται σε περιόδους καπιταλιστικών κρίσεων, όπως είναι η τωρινή.

Από αυτήν την άποψη, οι διεκδικήσεις των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, για Παιδεία για όλους, γίνονται απειλή για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Στο πλαίσιο αυτό οι αγώνες των εργαζομένων του οργανωμένου ταξικού κινήματος στοχεύονται, ποινικοποιούνται, συκοφαντούνται.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα μέσα από το οργανωμένο ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, μπορούν να οργανώσουν την αντίσταση και την αντεπίθεσή τους, να κουρελιάσουν στην πράξη και το νέο «Ιδιώνυμο» και την τρομοκρατία του αστικού κράτους και των κυβερνήσεών του.

Το νομοσχέδιο όντως «εναρμονίζεται πλήρως προς τα ισχύοντα στις πιο προηγμένες χώρες», όπως τονίζει η αστική θεωρία, μόνο που αυτό γίνεται προς το αντιδραστικότερο. Πράγματι, την τελευταία δεκαπενταετία, μέσω της ανάπτυξης του αντιτρομοκρατικού νομοθετικού πλαισίου της ΕΕ επανέκαμψε η δυνατότητα ποινικοποίησης των ιδεών (The European Union Counter-Terrorism Strategy, 14469/4/05, REV4). Η, κεντρική για την «αντιτρομοκρατική στρατηγική της ΕΕ», αρχή της πρόληψης έχει σκοπό να καταπολεμήσει τη διάδοση ιδεολογιών που υποστηρίζουν την «τρομοκρατία», τον «εξτρεμισμό» και τη «ριζοσπαστικοποίηση». Είναι προφανές ότι οι έννοιες αυτές είναι ανοιχτές στην ερμηνεία των εκάστοτε κατασταλτικών αρχών, η οποία μπορεί να είναι διασταλτική.

Στη Βρετανία η στρατηγική της ΕΕ αντανακλάται στη διαρκώς ανανεούμενη στρατηγική CONTEST, η οποία μεταξύ άλλων επιβλέπει την προληπτική καταστολή των «ριζοσπαστικών» ιδεών στα πανεπιστήμια, σε δημόσιους χώρους δηλαδή όπου η ελευθερία της σκέψης και η ελευθερία του λόγου αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις. Εξάλλου, πρόσφατη έκθεση Βρετανών εμπειρογνωμόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «η επαναστατική εργατική ιδεολογία (...) μπορεί από μια άποψη να θεωρηθεί από μόνη της εξτρεμιστική» (Daniel Allington, Siobhan McAndrew, and David Hirsh, Violent extremist tactics and the ideology of the sectarian far left, 2019).

Συμβαδίζοντας με τη σύγχρονη αντίδραση, λοιπόν, η δημιουργία «Διεύθυνσης Πρόληψης Βίας», που προβλέπει το άρθρο 19, επαναφέρει στη σύγχρονη νομική πραγματικότητα την ποινικοποίηση των ιδεών που συναντάται σε ιστορικά παραδείγματα αντικομμουνιστικής νομοθεσίας και προσφέρει στο αστικό κράτος νέες δυνατότητες για την αντιμετώπιση του ταξικού εχθρού.

Πέρασε ο καιρός, ο λύκος κυκλοφορούσε στα χωράφια και γύρω από το σπίτι σαν φύλακας. Μια μέρα, καθόταν στο σπίτι κι έκανε να βγει έξω. Ο λύκος τού επιτέθηκε και τον ώθησε πίσω στο σπίτι. Τον έκλεισε μέσα. Δεν μπορούσε να βγει έξω. Οταν μεγάλωσαν τα παιδιά του, έμαθαν ότι δεν κάνει να βγουν από το σπίτι, έμαθαν να ζουν κάτω από την απειλή του λύκου. Τόσο απλά. Ο πραγματικός φόβος της εποχής μας είναι ότι με δυσκολία πια διακρίνουμε το λύκο και ότι τα παιδιά μας μαθαίνουν ότι η κατάσταση είναι δεδομένη και δεν αλλάζει. Μαθαίνουμε να μην παλεύουμε και αρκούμαστε να παλεύουμε για την ελευθερία μας και το δικαίωμα στην αντίδραση για να πάμε το πολύ από δωμάτιο σε δωμάτιο, ενώ μας ανήκει - σε όλους - το έξω, ο κόσμος όλος.

Θεωρώ υποχρέωσή μου να εκφράσω την αντίθεσή μου στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, με το οποίο απαγορεύεται ουσιαστικά το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, αφού τίθενται για την άσκησή του ασφυκτικές προϋποθέσεις. Οι δικαστές, οι εισαγγελείς, οι δικηγόροι, γενικότερα οι νομικοί, οφείλουν να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο το αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων και των νέων να εκδηλώνουν ελεύθερα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους. Η ανεμπόδιστη άσκηση αυτού του κοινωνικού δικαιώματος αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα που μας επιτρέπει να ελπίζουμε σε καλύτερες συνθήκες ζωής, εργασίας και μόρφωσης, για εμάς και τα παιδιά μας.

Δηλώνω την πλήρη αντίθεσή μου στο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις που φέρνει προς ψήφιση η κυβέρνηση. Η φαλκίδευση του συνταγματικού δικαιώματος της συνάθροισης, το οποίο κατακτήθηκε με πολύχρονους σκληρούς αγώνες σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, πρέπει να τύχει της καταδίκης και αντίδρασης όλων των προοδευτικά σκεπτόμενων ανθρώπων. Ειδικά ο νομικός κόσμος της χώρας έχει χρέος να ορθώσει το ανάστημά του και να αποκρούσει αυτό το άκρως αντιδραστικό νομοθέτημα, που μας γυρίζει δεκαετίες πίσω. Ο ρόλος των δικαστών και των εισαγγελέων δεν είναι να στέκονται απέναντι στους αγώνες και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και του λαού μας, αλλά να αφουγκράζονται τα προβλήματά τους και ενεργώντας με βάση την ελεύθερη συνείδησή τους, να εξαντλούν κάθε νομική δυνατότητα για τη δικαίωσή τους.

Το τερατώδες νομοσχέδιο αποσκοπεί στην αποτροπή και απαγόρευση των λαϊκών κινητοποιήσεων, του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος. Τα τελευταία χρόνια, το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης επιβάλλει αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα και νόμους χουντικής κοπής, επικαλούμενο «έκτακτη ανάγκη», μνημόνια, καθεστώς αποικίας χρέους και εποπτείας ΕΕ - ΔΝΤ, πανδημίας κ.ο.κ. Το νομοσχέδιο επανεισάγει τη δικτατορική πρακτική του «ιδιώνυμου αδικήματος» για τη συμμετοχή σε μη εγκεκριμένες συναθροίσεις, και κυρίως: Για την ίδια την ιδεολογία, τη σκέψη, τη συνείδηση των πολιτών. Στόχος είναι η «πρόληψη διαφόρων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως ιδίως η ριζοσπαστικοποίηση και ο βίαιος εξτρεμισμός», δηλαδή πρωτίστως το ταξικό ριζοσπαστικό εργατικό επαναστατικό κίνημα, ο κομμουνισμός! Η ίδια η επιστήμη, η όποια κριτική σκέψη και ιδεολογία τίθενται υπό διωγμό ως «ιδεολογία της βίας», έναντι της οποίας προτάσσεται «η ενίσχυση της ανθεκτικότητας της κοινωνίας απέναντι στις αιτίες που οδηγούν στη βία, στην παραβατικότητα και στο έγκλημα»! Προσπαθούν με θράσος και δόλο και πάλι να εξισώσουν την επαναστατική θεωρία και πράξη με το κοινό ποινικό έγκλημα, να ακυρώσουν την ηθικοπολιτική πρωτοπορία, την αυταπάρνηση, τον ανιδιοτελή συλλογικό αγώνα των επαναστατών, ταυτίζοντάς τους με τους εκ προοιμίου κατακριτέους και κατάπτυστους εκπροσώπους του ιδιοτελούς αποτρόπαιου εγκλήματος, της αντικοινωνικής συμπεριφοράς και κάθε μισανθρωπισμού. Γιατί; Διότι τρέμουν την επερχόμενη ριζοσπαστικοποίηση του λαού με κατεύθυνση την επανάσταση και τον κομμουνισμό! Είναι καθήκον κάθε ανθρώπου, κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενου πολίτη - και ιδιαίτερα της επιστημονικής και εκπαιδευτικής κοινότητας - να πρωτοστατήσει στον μαζικό λαϊκό αγώνα, ώστε να ακυρωθεί στην πράξη αυτό το τερατούργημα! Δεν θα περάσει!

Τα δικαιώματα και οι ελευθερίες στο καπιταλιστικό σύστημα αποτελούν πάντα το αποτέλεσμα αγώνων.

Για την κρατική εξουσία και το κεφάλαιο συνιστούν όμως «περιορισμούς» της «ομαλότητας», δηλαδή ρυθμίσεις που δυσχεραίνουν την εργοδοτική αυθαιρεσία, την «ελεύθερη άσκηση» της εκμετάλλευσης της εργασίας, την υπόκλιση στη «θρησκεία» της «επιχειρηματικότητας», τη θεοποίηση του κέρδους.

Γι' αυτό σε κάθε συνταγματική ή νομοθετική θεσμοθέτηση κοινωνικών δικαιωμάτων και εργατικών κατακτήσεων παρατίθενται και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες το κράτος μπορεί να αποφασίσει τον περιορισμό τους ή και την αναστολή τους. Το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει, άλλωστε, την απαγόρευση διαδηλώσεων όποτε υφίσταται «σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια», πρόβλεψη που δεν έλαβε ιδιαίτερη έκταση, λόγω της δυναμικής των αγώνων.

Σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεπικουρούμενη από την απελπισμένη προσπάθεια του «νέου ΣΥΡΙΖΑ» να αποδείξει προς κάθε κατεύθυνση ότι αποτελεί κόμμα του αστικού κατεστημένου, αισθάνθηκε ξαφνικά τόσο ισχυρή ώστε να μιμηθεί το πνεύμα «ελευθεριών» της χούντας.

Θεσπίζει το ιδιώνυμο έγκλημα της συμμετοχής σε απαγορευμένη συγκέντρωση, παρέχει την ευχέρεια στην αστυνομία να αποφασίζει πότε «διαταράσσεται η κοινωνικοοικονομική ζωή», και ιδρύει μια επιτελική κατασταλτική «Διεύθυνση Πρόληψης της Βίας».

Βεβαίως, η βία είναι υπαρκτή στην ελληνική κοινωνία, αλλά η κυρίαρχη, σχεδόν αποκλειστική όψη της είναι η κρατική βία και τρομοκρατία.

Ομως οι «τεχνολόγοι» της φτωχοποίησης των πολλών και της «ανάπτυξης» των λίγων διαπράττουν μέγιστο σφάλμα θεωρώντας ότι έχουν εξασφαλίσει τη συναίνεση της κοινωνίας.

Η νεολαία, το εργατικό κίνημα και όλοι όσοι αγωνίζονται για τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολλών θα καταργήσουν στην πράξη το νέο νομοθετικό τερατούργημα.

Στη Βρετανία η λεγόμενη «Ατζέντα Πρόληψης» («Prevent Agenda») εισήχθη επίσης για την πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης - έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον ως ρατσιστικό και ισλαμοφοβικό εργαλείο για να στοχεύσει μουσουλμανικές και εθνικές μειονότητες, για να καταπνίξει οποιαδήποτε κριτική στη βρετανική εσωτερική και εξωτερική πολιτική και για υπονόμευση της ελευθερίας της έκφρασης.

Η ερμηνεία της «Ατζέντας Πρόληψης», που εισήχθη αρχικά ως απάντηση σε τρομοκρατικές επιθέσεις, επεκτάθηκε ώστε να καλύπτει την παρακολούθηση και τη στόχευση πολλών αριστερών πολιτικών οργανώσεων, αντιφασιστικών και αντιπολεμικών ομάδων - όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βρετανίας, η «Ενωση Κατά του Ρατσισμού» (Unite Against Racism) και ο συνασπισμός «Σταματήστε τον Πόλεμο» (Stop the War coalition).

Με αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτονται ο πραγματικός σκοπός και το αποτέλεσμα αυτής της φαινομενικά καλοήθους νομοθεσίας - καθώς οι αντιφάσεις της καπιταλιστικής κρίσης αυξάνονται και τα κράτη αποδεικνύονται ανίκανα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των εργατών και των λαϊκών τάξεων, το κράτος θα στρέφεται όλο και περισσότερο σε κατασταλτικά μέτρα για την εξάλειψη και προληπτική αντιμετώπιση της αντίστασης, συμπεριλαμβανομένων μέτρων που επιτρέπουν την ποινικοποίηση των «ριζοσπαστικών» αντικαπιταλιστικών θέσεων.

Αυτό συμβαδίζει με τις εξελίξεις σε ολόκληρη την ΕΕ, όπου, για παράδειγμα, το καθεστώς Μακρόν στη Γαλλία χρησιμοποίησε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που κηρύχθηκε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και τις εκτεταμένες εξουσίες που παραχωρήθηκαν στην αστυνομία, για να επιτεθεί στα γραφεία αριστερών πολιτικών οργανώσεων. Ο ελληνικός λαός, και ιδίως η ελληνική εργατική τάξη, δεν πρέπει να έχει αυταπάτες σχετικά με τη φύση αυτού του νομοσχεδίου και την απειλή που συνιστά για τα κινήματα που αντιτίθενται στις αποτυχίες του καπιταλισμού.

Θα μας βρει όλους αντιμέτωπους. Στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο.

Καλή αντάμωση!

Το προωθούμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις διαδηλώσεις επιχειρεί ουσιαστικά να καταργήσει το προβλεπόμενο από το άρθρο 11 του Συντάγματος, κατοχυρωμένο με αγώνες, δικαίωμα συνάθροισης του λαού μας. Εισάγει διατάξεις πρωτόγνωρες και αντίθετες με τις λαϊκές ελευθερίες. Τόσο το πνεύμα όσο και το γράμμα του παραπέμπουν σε άλλες εποχές, ζοφερές και καταδικασμένες από τους εργαζόμενους και το λαό μας. Είναι χρέος όλων μας και ειδικότερα εμάς των νομικών να συνταχθούμε μαζί τους, ώστε να αποκρουστεί αυτό το αυταρχικό νομοθέτημα.

Με το νομοσχέδιο επιχειρείται ο δραστικός περιορισμός του δικαιώματος της συγκέντρωσης και διαδήλωσης, ενώ οι μηχανισμοί καταστολής αναδεικνύονται σε βασικό κριτή της νομιμότητας των δημόσιων συναθροίσεων. Ιδιαίτερη σημασία έχει η εισαγωγή του θεσμού του «οργανωτή» της διαδήλωσης - συγκέντρωσης, ο οποίος καθίσταται όμηρος των επίσημων μηχανισμών καταστολής και την ίδια στιγμή έρμαιο των προβοκατόρικων μηχανισμών.

Ταυτόχρονα, με το νομοσχέδιο θεσμοθετείται ένας επιτελικός μηχανισμός ιδεολογικής τρομοκράτησης, συκοφάντησης, χειραγώγησης και χαφιεδισμού υπό τον τίτλο «Διεύθυνση Πρόληψης Βίας», με τον οποίο σχεδιάζεται να συνεργαστεί και η «ακαδημαϊκή και επιστημονική κοινότητα». Μέσω αυτού του μηχανισμού, το αστικό κράτος οργανώνει την (προληπτική) στρατηγική του για την αντιμετώπιση της «ιδεολογίας της βίας». Στην «ιδεολογία της βίας», κατά το νομοσχέδιο, εντάσσονται «η ριζοσπαστικοποίηση και ο βίαιος εξτρεμισμός» μαζί με κάθε άλλη μορφή βίας (ενδοοικογενειακή, έμφυλη, ενδοσχολική, ρατσιστική).

Η συκοφάντηση που επιχειρείται, μέσω της ταύτισης «ριζοσπαστικοποίησης» και ενδοοικογενειακής, έμφυλης, ενδοσχολικής και ρατσιστικής βίας, είναι προφανής. Το κύριο, ωστόσο, είναι ότι στην κατεύθυνση της «Στρατηγικής της ΕΕ για την Αντιμετώπιση της Τρομοκρατίας» (που είναι διατυπωμένη ήδη από το 2005) και μιας σειράς άλλων αντιδραστικών Οδηγιών της ΕΕ τα τελευταία χρόνια, ποινικοποιείται η «ριζοσπαστικοποίηση», συνδεόμενη άμεσα με τον «βίαιο εξτρεμισμό». Οι συντάκτες του νομοσχεδίου κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, αποφεύγοντας να δώσουν ορισμό της «ριζοσπαστικοποίησης». Αυτό που αποφεύγουν είναι να δηλώσουν ανοιχτά τις αντικομμουνιστικές στοχεύσεις του νομοσχεδίου. Ριζοσπαστικοποίηση, από την άποψη του λαϊκού κινήματος, σημαίνει ανάπτυξη, μέσα στην ταξική πάλη, ταξικής συνείδησης ενάντια στη δικτατορία του κεφαλαίου. Είναι η ταξική συνείδηση (και τελικά ξανά η ταξική πάλη) που κηρύσσεται παράνομη. Γι' αυτό η «αποριζοσπαστικοποίηση» αποτελεί τον κύριο διακηρυγμένο στόχο του νομοσχεδίου.

Οι νόμοι δεν αρκεί να ψηφιστούν, πρέπει να εμπεδωθούν στην πράξη. Μόνο η «οργανωμένη απειθαρχία» των ταξικών δυνάμεων μπορεί να βάλει φραγμό στις αστικές μεθοδεύσεις. Το νομοσχέδιο θα το ακυρώσει στην πράξη η λαϊκή πάλη. Στηρίζουμε το ΚΚΕ στον αγώνα ενάντια στο αντιδραστικό νομοσχέδιο και στην «κοινωνική ειρήνη» του κεφαλαίου.