Το νομοσχέδιο που συζητείται αυτή τη στιγμή στο ελληνικό κοινοβούλιο είναι μία άμεση και δριμεία επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα του ελληνικού λαού. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί το άρθρο 19 του νομοσχεδίου, που προβλέπει τη δημιουργία Διεύθυνσης φαινομενικά για την πρόληψη της βίας και της «ριζοσπαστικοποίησης». Η πρόταση αυτή αντηχεί νομοθετικές εξελίξεις σχετικά με την ασφάλεια σε όλη την Ευρώπη και εδώ στη Βρετανία.

Στη Βρετανία η λεγόμενη «Ατζέντα Πρόληψης» («Prevent Agenda») εισήχθη επίσης για την πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης - έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον ως ρατσιστικό και ισλαμοφοβικό εργαλείο για να στοχεύσει μουσουλμανικές και εθνικές μειονότητες, για να καταπνίξει οποιαδήποτε κριτική στη βρετανική εσωτερική και εξωτερική πολιτική και για υπονόμευση της ελευθερίας της έκφρασης.

Η ερμηνεία της «Ατζέντας Πρόληψης», που εισήχθη αρχικά ως απάντηση σε τρομοκρατικές επιθέσεις, επεκτάθηκε ώστε να καλύπτει την παρακολούθηση και τη στόχευση πολλών αριστερών πολιτικών οργανώσεων, αντιφασιστικών και αντιπολεμικών ομάδων - όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βρετανίας, η «Ενωση Κατά του Ρατσισμού» (Unite Against Racism) και ο συνασπισμός «Σταματήστε τον Πόλεμο» (Stop the War coalition).

Με αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτονται ο πραγματικός σκοπός και το αποτέλεσμα αυτής της φαινομενικά καλοήθους νομοθεσίας - καθώς οι αντιφάσεις της καπιταλιστικής κρίσης αυξάνονται και τα κράτη αποδεικνύονται ανίκανα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των εργατών και των λαϊκών τάξεων, το κράτος θα στρέφεται όλο και περισσότερο σε κατασταλτικά μέτρα για την εξάλειψη και προληπτική αντιμετώπιση της αντίστασης, συμπεριλαμβανομένων μέτρων που επιτρέπουν την ποινικοποίηση των «ριζοσπαστικών» αντικαπιταλιστικών θέσεων.

Αυτό συμβαδίζει με τις εξελίξεις σε ολόκληρη την ΕΕ, όπου, για παράδειγμα, το καθεστώς Μακρόν στη Γαλλία χρησιμοποίησε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που κηρύχθηκε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και τις εκτεταμένες εξουσίες που παραχωρήθηκαν στην αστυνομία, για να επιτεθεί στα γραφεία αριστερών πολιτικών οργανώσεων. Ο ελληνικός λαός, και ιδίως η ελληνική εργατική τάξη, δεν πρέπει να έχει αυταπάτες σχετικά με τη φύση αυτού του νομοσχεδίου και την απειλή που συνιστά για τα κινήματα που αντιτίθενται στις αποτυχίες του καπιταλισμού.