Η ανάγκη αναπαραγωγής των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ιδιοκτησίας και εξουσίας είναι διαρκής και δεν περιορίζεται σε συνθήκες κρίσης. Η ικανοποίηση της δίψας για κέρδος, που χαρακτηρίζει τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, προϋποθέτει την εξασφάλιση συνθηκών εκμετάλλευσης, διασφαλίζοντας παράλληλα τη συναίνεση και την υπακοή των εκμεταλλευομένων τάξεων. Προς το σκοπό αυτό, το αστικό δίκαιο και κράτος αντιμετωπίζει το λαό και το οργανωμένο ταξικό κίνημα ως εχθρό (...)

Το νομοσχέδιο όντως «εναρμονίζεται πλήρως προς τα ισχύοντα στις πιο προηγμένες χώρες», όπως τονίζει η αστική θεωρία, μόνο που αυτό γίνεται προς το αντιδραστικότερο. Πράγματι, την τελευταία δεκαπενταετία, μέσω της ανάπτυξης του αντιτρομοκρατικού νομοθετικού πλαισίου της ΕΕ επανέκαμψε η δυνατότητα ποινικοποίησης των ιδεών (The European Union Counter-Terrorism Strategy, 14469/4/05, REV4). Η, κεντρική για την «αντιτρομοκρατική στρατηγική της ΕΕ», αρχή της πρόληψης έχει σκοπό να καταπολεμήσει τη διάδοση ιδεολογιών που υποστηρίζουν την «τρομοκρατία», τον «εξτρεμισμό» και τη «ριζοσπαστικοποίηση». Είναι προφανές ότι οι έννοιες αυτές είναι ανοιχτές στην ερμηνεία των εκάστοτε κατασταλτικών αρχών, η οποία μπορεί να είναι διασταλτική.

Στη Βρετανία η στρατηγική της ΕΕ αντανακλάται στη διαρκώς ανανεούμενη στρατηγική CONTEST, η οποία μεταξύ άλλων επιβλέπει την προληπτική καταστολή των «ριζοσπαστικών» ιδεών στα πανεπιστήμια, σε δημόσιους χώρους δηλαδή όπου η ελευθερία της σκέψης και η ελευθερία του λόγου αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις. Εξάλλου, πρόσφατη έκθεση Βρετανών εμπειρογνωμόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «η επαναστατική εργατική ιδεολογία (...) μπορεί από μια άποψη να θεωρηθεί από μόνη της εξτρεμιστική» (Daniel Allington, Siobhan McAndrew, and David Hirsh, Violent extremist tactics and the ideology of the sectarian far left, 2019).

Συμβαδίζοντας με τη σύγχρονη αντίδραση, λοιπόν, η δημιουργία «Διεύθυνσης Πρόληψης Βίας», που προβλέπει το άρθρο 19, επαναφέρει στη σύγχρονη νομική πραγματικότητα την ποινικοποίηση των ιδεών που συναντάται σε ιστορικά παραδείγματα αντικομμουνιστικής νομοθεσίας και προσφέρει στο αστικό κράτος νέες δυνατότητες για την αντιμετώπιση του ταξικού εχθρού.