Η καλλιέργεια εφησυχασμού και η αδρανοποίηση των εργαζομένων είναι και αυτήν τη φορά ο στόχος των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που έχει την πλειοψηφία στις διοικήσεις των συνδικάτων στις αστικές συγκοινωνίες, γεγονός που αποτυπώθηκε και στη χτεσινή σύσκεψη των σωματείων με τη συμμετοχή της Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.

Στις τοποθετήσεις των συνδικαλιστών που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, και των παρακείμενων σε αυτούς «ανεξάρτητων», περίσσεψαν οι αναλύσεις για τις νομικές διατάξεις που πρόσφατα ψήφισε η κυβέρνηση για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών, τα «παράπονα» γιατί η κυβέρνηση δεν τους φώναξε πριν τις ψηφίσει για διάλογο, όπως και οι διαπιστώσεις - «αναλαμπές» ότι «τώρα ανοίγει ο δρόμος» για την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών. Συνολικά στις τοποθετήσεις τους όλοι δήλωσαν έτοιμοι να πάνε τάχα σε «πρωτοβουλίες» και «δυνατές κινήσεις», όμως όταν ήρθε η ώρα των αποφάσεων έδειξαν ότι δεν θέλουν σε καμία περίπτωση οι εργαζόμενοι να κάνουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του προέδρου της Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας, Θ. Αμπλά (προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, προέλευσης ΠΑΣΚΕ), που είπε ότι υπάρχουν και... καλοί ιδιώτες επιχειρηματίες που μπορούν να δραστηριοποιηθούν στον κλάδο, αλλά και το αμίμητο επιχείρημα ότι ακόμα δεν χρειάζεται να γίνουν παρεμβάσεις από τα συνδικάτα, γιατί δεν υπάρχει κάποιο γεγονός και γιατί ο νόμος που ψηφίστηκε... «δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα»!

Η πρόταση εκ μέρους του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών (ΣΕΛΜΑ) για στάση εργασίας την ερχόμενη Πέμπτη, με συγκέντρωση των εργαζομένων όλων των συγκοινωνιών στο υπουργείο Μεταφορών, απαίτηση για συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων αμέσως μετά ώστε να καθορίσουν την περαιτέρω στάση τους, απορρίφθηκε καθολικά από τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Σωρός οι αστείες δικαιολογίες: «Μπορεί η στάση εργασίας να θεωρηθεί εκβιασμός στον υπουργό», «δεν θα έρθουν οι εργαζόμενοι», ενώ όλοι μαζί αντέτειναν πως «φτάνει μια συνάντηση των συνδικάτων με τον υπουργό και ύστερα βλέπουμε»! Αυτά ειπώθηκαν ενώ ο νόμος έχει ψηφιστεί και ενώ μέσα στη σύσκεψη έγινε γνωστό ότι σε χτεσινή συνάντηση με το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΘ ο υπουργός συνέχισε τον εμπαιγμό, ζητώντας να του φέρουν προτάσεις για να βελτιώσει το νόμο...

Τη στάση των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών κατήγγειλε ο Γιάννης Κιούσης, μιλώντας εκ μέρους της ΔΑΣ ΟΑΣA, ενώ ταυτόχρονα ανέδειξε την ανάγκη οι εργαζόμενοι του κλάδου να οργανώσουν οι ίδιοι τον αγώνα τους, μαζί με το σύνολο των εργαζομένων.

Επισήμανε ότι η πολιτική ιδιωτικοποίησης εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια, ιδιαίτερα από το 1992 και μετά, ότι οι ίδιες οι αστικές συγκοινωνίες έχουν τη μορφή ανώνυμων εταιρειών, που ανήκουν στο κράτος και λειτουργούν στη λογική κόστους - κέρδους και όχι για να εξυπηρετήσουν τις λαϊκές ανάγκες. Ακόμα, σημείωσε την είσοδο της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης που ήδη συμβαίνει μέσω των εργολαβιών. Ολα αυτά με τη στήριξη του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού...

Απέναντι στις τρέχουσες εξελίξεις, η ΔΑΣ προτείνει ο κλάδος να πάει άμεσα σε Γενικές Συνελεύσεις και να ληφθούν αποφάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις και συμμετοχή μαζί με άλλους κλάδους στις 8 Νοέμβρη. Ως προς το περιεχόμενο, επισημαίνει την ανάγκη ανάπτυξης της πάλης για ενιαίο κρατικό φορέα μεταφορών, με κεντρικό σχεδιασμό σε πανελλαδική κλίμακα, με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού και με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Ακόμα, προτείνει την άμεση διεκδίκηση υπογραφής ΣΣΕ για όλο τον κλάδο (αστικές συγκοινωνίες, τουριστικά λεωφορεία, ΚΤΕΛ), με όρους που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Στη σύσκεψη υπέβαλαν υπόμνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών σωματεία συνταξιούχων, το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, οι Λαϊκές Επιτροπές Δημοτικών Διαμερισμάτων Αθήνας και ο Σύλλογος Γυναικών 2ου Διαμερίσματος Αθήνας. Κάλεσαν σε κοινό αγώνα τους εργαζόμενους και τα σωματεία της Αττικής, «βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες για φθηνή, συχνή, ασφαλή και αξιόπιστη αστική συγκοινωνία».