Η αναθεώρηση του Συντάγματος «είναι μια επιλογή που υπαγορεύεται από μια σειρά σύγχρονες ανάγκες του συστήματος για την εύρυθμη, όπως λέτε, λειτουργία του», τόνισε στη Βουλή ο εισηγητής του ΚΚΕ, Γιάννης Γκιόκας, ξεκαθαρίζοντας πως «για το λαό αυτή η ευρυθμία σημαίνει γενικευμένη αρρυθμία, ανασφάλεια και επίθεση στη ζωή και στα δικαιώματά του». Πρόσθεσε πως το ΚΚΕ δεν παραβλέπει ότι υπάρχουν και άλλου είδους σκοπιμότητες, προεκλογικές ή επικοινωνιακές, για να τονωθεί ο κάλπικος δικομματικός καβγάς ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, όμως, όλες οι συνταγματικές αναθεωρήσεις δεν έγιναν για μικροκομματικούς λόγους, αλλά για τη σταθερότητα της αστικής εξουσίας.

Οπως είπε, πρώτος στόχος της κυβερνητικής πρότασης - με την οποία συμπίπτουν οι θέσεις των υπόλοιπων κομμάτων - είναι η κυβερνητική πολιτική σταθερότητα, δηλαδή να μη διαταράσσεται η άσκηση της κυρίαρχης πολιτικής από μια σειρά παράγοντες που μπορεί να είναι ο λαϊκός παράγοντας και το κίνημά του. Αυτός ο στόχος εξυπηρετείται με την πρόταση για την αλλαγή του τρόπου εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και την πρόταση για την ψήφο δυσπιστίας.

Δεύτερος στόχος είναι να αναστηλωθεί το κύρος του αστικού πολιτικού συστήματος που τρώθηκε στα χρόνια της κρίσης και των μέτρων, αλλά και λόγω της ασυνέπειας λόγων και έργων του ΣΥΡΙΖΑ. «Οσο μακιγιάζ και αν κάνετε, αυτό το σύστημα είναι τόσο σάπιο που ούτε μπορεί να διορθωθεί ούτε μπορεί να εξυγιανθεί», διευκρίνισε σε αυτό το σημείο.

Τρίτος στόχος πάνω στον οποίο επιδιώκεται να στηθεί και ο δικομματικός καβγάς είναι αυτός που πλασάρεται με τα ψευδεπίγραφα συνθήματα της εμβάθυνσης της δημοκρατίας, της προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων, της δήθεν «αντινεοφιλελεύθερης» ατζέντας μέσα από προτάσεις για δημοψηφίσματα, δημόσιο έλεγχο, Συλλογικές Συμβάσεις, κ.λπ. Ο βουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε πως αποτελεί θράσος να μιλάει η κυβέρνηση γι' αυτά τα ζητήματα, τη στιγμή που έκανε το δημοψήφισμα του 2015 και που υλοποίησε ένα σωρό μέτρα με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) ή με επείγοντα νομοσχέδια.

Οπως επισήμανε ο εισηγητής του ΚΚΕ, πέρα από την υποκρισία, όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει υλοποιήσει μέτρα, με ΠΝΠ, κατεπείγοντα νομοσχέδια κ.ο.κ. για να πλήξει από το δικαίωμα στην απεργία μέχρι τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, π.χ. ενεργοποίηση νόμου Βρούτση, αντανακλάται «η ίδια η υποκρισία της αστικής δημοκρατίας και του Συντάγματός της».

Χαρακτήρισε άδειο πουκάμισο όρους που περιέχονται στο Σύνταγμα για δικαίωμα στην εργασία, έννοιες περί ισότητας ή λαϊκής κυριαρχίας όταν αυτό που υπερασπίζεται με νόμους, ΠΔ και «παραθυράκια», είναι ο «υπέρτατος νόμος, που είναι το καπιταλιστικό κέρδος, η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, οι εκμεταλλευτικές σχέσεις και σε τελική ανάλυση η δικτατορία του κεφαλαίου». Παράλληλα, η κυβέρνηση ξεπερνά με ημίμετρα υπερώριμους εκσυγχρονισμούς, όπως ο πλήρης διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας κ.ο.κ.

Επισήμανε ότι το ΚΚΕ παλεύοντας «στις σημερινές συνθήκες για να διευρυνθούν τα λαϊκά δημοκρατικά δικαιώματα» έχει προβάλει την ανάγκη «να υπάρξουν αλλαγές στο Σύνταγμα, όπως για παράδειγμα στο άρθρο 48 και τον αντιδραστικό νόμο περί κατάστασης πολιορκίας, στα άρθρα 28 και 80, που αφορούν την εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε διακρατικές συμμαχίες και ερμηνεύουν το Σύνταγμα υπό το πρίσμα του ευρωενωσιακού δικαίου, στο άρθρο 27, που αφορά την παρουσία ξένων στρατιωτικών δυνάμεων - βάσεων στην Ελλάδα, στο άρθρο 107, που αφορά την προστασία του ξένου και του εφοπλιστικού κεφαλαίου, τα οποία φυσικά είναι άρθρα τα οποία ούτε από εσάς ούτε από κανένα άλλο κόμμα δεν μπαίνουν στη διαδικασία της αναθεώρησης».

Σημείωσε ακόμη πως το ΚΚΕ «δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει προοδευτικό, συμμετοχικό ή δημοκρατικό Σύνταγμα στο πλαίσιο της σημερινής εξουσίας. Πραγματικά κυρίαρχος μπορεί να γίνει ο λαός όταν θα έχει στην ιδιοκτησία του τον πλούτο που παράγει».

Ωστόσο, «ο λαός έχει το δικαίωμα να παλεύει σε μια τέτοια κατεύθυνση και επίσης έχει τη δύναμη να την επιβάλει. Αλλωστε, το άγχος να εξασφαλιστεί η πολιτική σταθερότητα δείχνει την ανησυχία για πολιτική αστάθεια. Αυτήν την αστάθεια ο λαός όχι μόνο δεν πρέπει να τη φοβηθεί, αλλά και να την αξιοποιήσει προς όφελός του για να εμποδίσει μέτρα σε βάρος του, να αποσπάσει ό,τι μπορεί και, πάνω από όλα, για να διαμορφώσει συσχετισμό και προϋποθέσεις σύγκρουσης, ανατροπής με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα».