Η συντήρηση της σκανδαλολογίας, τη φορά αυτή για τις σχέσεις της ΔΕΠΑ με την ELFE (πρώην Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων ομίλου Λαυρεντιάδη), και ο καβγάς για το «μοντέλο» με το οποίο προωθείται η στρατηγική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της ηλεκτρικής ενέργειας, ήταν τα στοιχεία που κυριάρχησαν στον νέο γύρο αντιπαράθεσης που παίχτηκε στη Βουλή την Παρασκευή ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με αφορμή Επίκαιρη Επερώτηση της ΝΔ για τη ΔΕΗ.

Για παράδειγμα, ο βουλευτής της ΝΔ Κ. Χατζηδάκης επιτέθηκε στην κυβέρνηση για «ανικανότητα» και «κακοδιαχείριση» όσον αφορά τη ΔΕΗ, λέγοντας ότι «φύγατε από την πολιτική τη δική μας, της μικρής ΔΕΗ, και πήγατε στη μισή ΔΕΗ», που είχε αποτέλεσμα τη μείωση κατά 85% της τιμής της μετοχής της ΔΕΗ, στενεύοντας τα περιθώρια σε επιχειρηματικούς ομίλους να επενδύσουν κ.ο.κ. Ζήτησε δε εξηγήσεις για τις καταγγελίες του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΠΑ, Θ. Κιτσάκου, για την υπόθεση της ELFE, με τις οποίες εμπλέκει 6 υπουργούς της κυβέρνησης.

Στο ίδιο πνεύμα της σκανδαλολογίας κινήθηκαν και τα άλλα αστικά κόμματα.

Ο υπουργός Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, όσον αφορά τον ΔΕΣΦΑ είπε ότι θα απαντήσει συγκεκριμένα την ερχόμενη βδομάδα στη Βουλή και ότι το έργο της κυβέρνησης στην Ενέργεια απέχει από την εικόνα που θέλει να δώσει η ΝΔ, καθώς προωθείται αποφασιστικά «η μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο», είναι σε εξέλιξη η κατασκευή και λειτουργία «των αγωγών φυσικού αερίου», όπως ο ΤΑΠ και ο κάθετος ΙGB, ενώ στο επόμενο διάστημα έρχονται στη Βουλή και οι υπόλοιπες συμβάσεις για τους υδρογονάνθρακες.

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Ν. Καραθανασόπουλος, ανέδειξε αυτό που όλα τα αστικά κόμματα φρόντισαν να βγάλουν από το «κάδρο», ότι το πραγματικό σκάνδαλο είναι σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, με υπερπληθώρα ενεργειακών πηγών, η πολιτική της «απελευθέρωσης» που όλοι μαζί υπηρετούν και η οποία και αυτόν το χειμώνα έχει καταδικάσει το 35% των λαϊκών νοικοκυριών στον εφιάλτη της ενεργειακής φτώχειας, ενώ χιλιάδες είναι τα νοικοκυριά που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς ρεύμα, επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, που συνεχώς «φουσκώνουν».

«Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή είχε αναδείξει ότι ο στόχος της "απελευθέρωσης" της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας δεν ήταν η λαϊκή ευημερία, αλλά απλά και μόνο να βρεθεί προσωρινή διέξοδος σε κεφάλαια που λίμναζαν, που είχαν υπερσυσσωρευτεί και δεν μπορούσαν να επενδυθούν με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους σε άλλους τομείς της οικονομίας», επισήμανε.

«Ο ένοχος, η αιτία του προβλήματος, είναι ότι το ρεύμα αποτελεί εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό, και όσο το ρεύμα παραμένει εμπόρευμα, είτε υπό δημόσια μορφή παραγωγής του είτε υπό ιδιωτική, το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο για τα λαϊκά στρώματα», συνέχισε, προσθέτοντας πως «η ενεργειακή φτώχεια, το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, η ενεργειακή εξάρτηση, είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών και δεν μπορεί να λυθεί χωρίς σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο, δηλαδή την άρχουσα τάξη των καπιταλιστών, χωρίς την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου».