Δικαιωμένος δήλωσε ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, μιλώντας χτες βράδυ στο Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο και αποφασισμένος να συνεχίσει τη «δύσκολη δουλειά», για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, δηλαδή την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Για να δικαιολογήσει τη δικαίωσή του ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε τα ενθαρρυντικά, όπως είπε, στοιχεία της οικονομίας, όπως τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προώθησε η κυβέρνηση, παραθέτοντας νούμερα που πιστοποιούν την επίθεση στο λαό και το εισόδημά του, ταυτόχρονα με τα μέτρα ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου, για τη «δημιουργία φιλοεπενδυτικού κλίματος»: «Εχουμε επιστρέψει στην ανάπτυξη με ρυθμούς άνω του 2% (...) Τα δημόσια οικονομικά της χώρας είναι υγιή, πλεονασματικά και, πάνω απ' όλα, αξιόπιστα διεθνώς (...) Το χρέος μας είναι πια βιώσιμο, εγγυημένο και σε τροχιά σταθερής απομείωσης (...)», είπε μεταξύ άλλων.

Μάλιστα, επικαλέστηκε και τα εύσημα του ΟΟΣΑ και άλλων επιτελείων του ευρωενωσιακού και διεθνούς κεφαλαίου, γνωστών για τις «εργαλειοθήκες» τους, που τσακίζουν τα εργατικά δικαιώματα. Οπως είπε, «ο ΟΟΣΑ μάς απέδωσε την πρωτιά στην εφαρμογή δραστικών μεταρρυθμίσεων και πλέον όλοι, διεθνείς οργανισμοί, αναλυτές και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, αναγνωρίζουν την ποιοτική δουλειά που συντελέστηκε αυτά τα τριάμισι χρόνια», δηλαδή την απαρέγκλιτη υλοποίηση όλων των μνημονιακών μέτρων.

Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στα μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, την οποία η πολιτική της κυβέρνησής του επιτείνει, όπως π.χ. η επέκταση των επιδομάτων αλληλεγγύης και τα σχολικά γεύματα, φροντίζοντας να διαβεβαιώσει ότι οι όποιες παροχές πτωχοκομείου δεν θέτουν σε κίνδυνο τα όσα η κυβέρνησή του κατέκτησε για το μεγάλο κεφάλαιο, ότι δεν υπάρχει «κίνδυνος δημοσιονομικού εκτροχιασμού». Στην ίδια κατεύθυνση, δεσμεύθηκε ότι δεν θα ξαναδημιουργηθούν ελλείμματα, υποστηρίζοντας ότι η δική του «επεκτατική πολιτική», δηλαδή οι πολύμορφες επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο (φοροαπαλλαγές κ.λπ.) από το ξεζούμισμα του λαού, κατευθύνεται προς ένα «νέο παραγωγικό μοντέλο» και όχι προς μια «κρατικοδίαιτη και παρασιτική επιχειρηματική ελίτ».

Οσο συγκρατημένος και καθησυχαστικός ήταν ο πρωθυπουργός σε σχέση με το τι έχει να λαμβάνει η φτωχολογιά από τα ψίχουλα που υπόσχεται, τόσο ασυγκράτητος και γαλαντόμος ήταν στην παρουσίαση της «ομπρέλας αναπτυξιακών παρεμβάσεων», δηλαδή στα πακέτα κινήτρων και διευκολύνσεων των μονοπωλιακών ομίλων. Διαφήμισε ένα προς ένα όλα αυτά «τα κίνητρα και τα επενδυτικά εργαλεία», λέγοντας ότι έτσι «θα δημιουργηθούν επενδύσεις άνω των 20 δισ. εντός της επόμενης τριετίας». Ανάμεσα σε αυτά τα εργαλεία είναι οι γρήγορες αδειοδοτήσεις, το Κτηματολόγιο, η Αναπτυξιακή Τράπεζα κ.ά., ενώ ξεχώρισε ως επενδυτικά πεδία το Ελληνικό, την επέκταση της παραχώρησης του «Ελ. Βενιζέλος», τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, την αξιοποίηση από ενεργειακούς κολοσσούς κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, τους αγωγούς φυσικού αερίου, τον σταθμό LNG στη Ρεβυθούσα κ.ά.

Και επειδή όλα τα παραπάνω, και ειδικά τα Ενεργειακά, αποτελούν πεδίο ισχυρών αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε το ακροατήριό του ότι παράλληλα η κυβέρνησή του θα συνεχίσει «τις παραδοσιακές στρατηγικές συμμαχίες», όπως και να ανοίγει «διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας με άλλες χώρες, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, οι χώρες της Αραβικής Χερσονήσου», παρουσιάζοντας δηλαδή τις γνωστές «πρωτοβουλίες» του ΣΥΡΙΖΑ, που υπαγορεύονται από τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.

Μετά τα παραπάνω, που αποτελούν εφιάλτη για την εργατική τάξη και παράδεισο για το κεφάλαιο, όταν αναφέρθηκε στις ερχόμενες ευρωεκλογές, ξαναθυμήθηκε τον ...«κίνδυνο» που αντιμετωπίζει η ΕΕ «να γυρίσει το ρολόι της Ιστορίας πολλές δεκαετίες πίσω» και ζήτησε τη συστράτευση όλων στην υπηρέτηση της νέας αυταπάτης, στο γνωστό μοτίβο της δήθεν «προοδευτικής απάντησης» απέναντι στις εθνικιστικές φωνές.