Σάββατο 31 Αυγούστου 2019 - Κυριακή 1 Σεπτέμβρη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 17
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΣΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 1999
ΚΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Οχι άλλα θύματα στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων

Ανακοίνωση για τα 20 χρόνια από το σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999 στην Αθήνα

Συμπληρώνονται φέτος 20 χρόνια από τον ισχυρό σεισμό μεγέθους 5,9 Ρίχτερ που έπληξε την Αθήνα στις 7 Σεπτέμβρη 1999. Αν και δεν ήταν από τους μεγαλύτερους που έχουν σημειωθεί στην Ελλάδα, οι 143 νεκροί, 700 τραυματίες, 100.000 άστεγοι και οι πάνω από 30 καταρρεύσεις κτιρίων ανέδειξαν με τον πλέον δραματικό τρόπο τις τεράστιες ελλείψεις στην αντισεισμική θωράκιση της χώρας.

Μενίδι, Μεταμόρφωση, Ανω Λιόσια, Κάτω Κηφισιά, Ερυθραία, Περιστέρι, Νέα Φιλαδέλφεια, Πετρούπολη, Θρακομακεδόνες, Ελευσίνα ήταν οι περιοχές που χτυπήθηκαν περισσότερο. Μεγάλο κομμάτι των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους βρίσκονταν σε χώρους δουλειάς, όπως η «Ρικομέξ», η «Φαράν», η «Φιλοπλάστ ΕΠΕ» και το εργοστάσιο «ΒΙΟΚΥΤ». Στους παραπάνω χώρους υπήρξαν συνολικά 56 νεκροί. Οι επιστήμονες και οι ειδικοί στην πλειοψηφία τους συνέκλιναν στην άποψη ότι οι περισσότερες και μεγαλύτερες καταστροφές οφείλονταν σε σημαντικές παραλείψεις που αφορούν στον τρόπο κατασκευής των κτιρίων, στα υλικά κατασκευής και την απουσία ελέγχων. Τραγικό παράδειγμα η «Ρικομέξ», που είχε υποστεί σοβαρές ζημιές πριν από το σεισμό από πυρκαγιά αλλά συνέχιζε να λειτουργεί. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ανδρών της ΕΜΑΚ, εκδηλώθηκαν για μια ακόμα φορά οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Την ίδια ώρα, οι σεισμόπληκτοι ήρθαν αντιμέτωποι με ένα απίστευτο μπάχαλο και χιλιάδες άστεγοι προσπαθούσαν να συνεχίσουν τη ζωή τους στους καταυλισμούς που στήθηκαν την επομένη του σεισμού για την προσωρινή στέγασή τους, που μόνο προσωρινή δεν ήταν, όπως φάνηκε στην πορεία.

Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά, με τραγικό δυστυχώς τρόπο, ο πραγματικός χαρακτήρας του αστικού κράτους. Μέσα σε αυτό η αντισεισμική προστασία, συνολικά η πολιτική προστασία για το λαό, με βάση και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν αποτελούν προτεραιότητα για να εξασφαλίζονται εκατομμύρια στο κεφάλαιο και όχι για έργα που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.Τα έργα, δημόσια και ιδιωτικά, γίνονταν και συνεχίζουν να γίνονται με κριτήριο το κέρδος. Προκειμένου να διασφαλισθεί αυτό, η λαϊκή ανάγκη για την προστασία από το σεισμό ήταν και παραμένει ανεκπλήρωτη.Τα έργα που χρειάζονται θεωρούνται κόστος και γι αυτο δεν ειναι «επιλέξιμα». Οι χρήσεις γης καθορίζονται με κριτήριο το κέρδος που «τρώει» τους ελεύθερους χώρους, χωροθετεί ανεξέλεγκτα βιομηχανικές μονάδες δίπλα σε σπίτια, δεν προβλέπει στοιχειωδώς χώρους συνάθροισης του λαού σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, ακόμα και ασφαλούς διαφυγής και εκκένωσης όπως είδαμε με αφορμή το Μάτι. Πρόκειται για τον ίδιο καταστροφικό δρόμο που έχει οδηγήσει σε αντίστοιχες τραγωδίες σε πυρκαγιές και πλημμύρες. Η ασφάλεια της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, η εκπαίδευση για την αντιμετώπιση φυσικών φαινομένων είναι άγνωστες έννοιες. Οι σχετικές υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες γιατί το αστικό κράτος, ως κράτος του κεφαλαίου, στοχεύσει στην καταστολή και στη διασφάλιση του κέρδους.

Παραμένουν οι ανεπάρκειες του κράτους σε μέτρα αντισεισμικής θωράκισης

Σε αντίθεση με όσους μιλούσαν για την «προχειρότητα» του ελληνικού κράτους, 20 χρόνια μετά, η κατάσταση στην Ελλάδα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν έχει βελτιωθεί. Στα ίδια ακριβώς πλαίσια, η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης περί κόστους - οφέλους καθορίζει την προστασία της ζωής του λαού. Θεωρείται προτιμότερο να δοθούν αποζημιώσεις σε εργατικές - λαϊκές συνοικίες, ακόμα και εάν χαθούν ανθρώπινες ζωές, από το να δημιουργηθούν υποδομές για να αποφευχθούν καταστροφές. Στο βωμό του κέρδους θυσιάζεται ακόμα και η ανθρώπινη ζωή. Στον πρόσφατο σεισμό της 19ης Ιούλη στην Αττική αναδείχθηκαν για άλλη μια φορά οι ανεπάρκειες του κράτους σε μέτρα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας. Τα σοβαρά προβλήματα που προέκυψαν καταδεικνύουν τη συνειδητή επιλογή των κυβερνήσεων διαχρονικά να μην παίρνουν σχετικά μέτρα σε μια κατεξοχήν σεισμογενή χώρα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα ο προληπτικός αντισεισμικός έλεγχος των κτιρίων είναι ανεπαρκής και ότι μόλις 1 από τα 5 δημόσια κτίρια έχουν περάσει από σχετικό έλεγχο, ενώ για δευτεροβάθμιο έλεγχο ούτε κουβέντα. Την ίδια στιγμή, αδιευκρίνιστος είναι ο αριθμός των ιδιωτικών κτιρίων και επιχειρήσεων για τα οποία έχει γίνει έλεγχος. Αναφορικά με τα σχολεία, το πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου που είχε ξεκινήσει το 2004, διακόπηκε το 2011 λόγω της κατάργησης του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ). Μάλιστα, μετά τον πρόσφατο σεισμό προκλήθηκαν υλικές φθορές και ζημιές σε πολλά σχολεία διαφόρων δήμων, για τα οποία δεν έχει βρεθεί λύση. Επιπλέον, παραμένει μεγάλος ο αριθμός των σχολείων που δεν έχει ελεγχθεί στοιχειωδώς, λίγες μέρες πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Αποτελεί τραγέλαφο το γεγονός ότι λόγω έλλειψης προσωπικού στην Τεχνική Υπηρεσία του δήμου Νίκαιας - Ρέντη η δημοτική αρχή καλεί τους εκπαιδευτικούς να κάνουν τους σχετικούς ελέγχους.

Απαιτείται ριζικά διαφορετικός δρόμος!

Είναι γενικευμένο φαινόμενο οι μεγάλες ελλείψεις στη στελέχωση των τμημάτων των δήμων που έχουν άμεση σχέση με την Πολιτική Προστασία. Το ίδιο ισχύει και για τη Διεύθυνση Αποκατάστασης Επιπτώσεων από Φυσικές Καταστροφές (ΔΑΕΦΚ) του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, η οποία είναι αρμόδια μετά από κάποιο φυσικό φαινόμενο για τους ελέγχους.

Ο καπιταλισμός μετατρέπει τις λαϊκές ανάγκες σε ατομική υπόθεση και προσπαθεί να βγάλει και από τη μύγα ξίγκι, για τα συμφέροντα των λίγων. Η γη και οι κατασκευές αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα για την ενίσχυση της κερδοφορίας των κατασκευαστικών και άλλων επιχειρηματικών ομίλων και όχι ως κοινωνικό αγαθό. Η προστασία και η ασφαλής στέγαση του πληθυσμού μπορεί να εξασφαλισθεί με βάση το κατακτημένο επίπεδο της επιστήμης και της τεχνικής, αλλά απαιτείται ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, που θα έχει στο επίκεντρο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Αυτός ο δρόμος, που είναι ο μοναδικός προς όφελος του λαού, μπορεί να ανοίξει με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ και την οικοδόμηση μιας ισχυρής κοινωνικής συμμαχίας εργατών, αυτοαπασχολούμενων, με τη συμμετοχή γυναικών και νεολαίας, δυναμώνοντας την πάλη για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, βάζοντας στο στόχαστρο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Καλούμε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της Αττικής να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Να οργανώσουν την πάλη τους και να απαιτήσουν:

-- Να ληφθούν μέτρα προσεισμικού ελέγχου και προστασίας για τα δημόσια κτίρια και τους χώρους συγκέντρωσης πολλών ανθρώπων (εργασιακοί χώροι, νοσοκομεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα, φροντιστήρια, χώροι συγκέντρωσης και διασκέδασης της νεολαίας κ.τ.λ.).

-- Να διασφαλίζεται ουσιαστικός και συνεχής έλεγχος της στατικής επάρκειας και ασφάλειας σε περίπτωση σεισμού όλων των κτιρίων, ταυτόχρονα με άμεση και ουσιαστική στήριξη και αποκατάσταση των σεισμοπλήκτων.

-- Να υπάρξει προσανατολισμός των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους στον έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης για την ουσιαστική και συνδυασμένη εφαρμογή των κανονισμών για την εργασιακή και δημόσια ασφάλεια.

-- Να εκπονηθεί ολοκληρωμένος σχεδιασμός αντιμετώπισης τεχνολογικών και φυσικών καταστροφών με εκπαίδευση και ενημέρωση του πληθυσμού, κρατική χρηματοδότηση για ανάπτυξη της έρευνας στον τομέα της αντισεισμικής προστασίας.

-- Να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις υπηρεσίες που σχετίζονται με την Πολιτική Προστασία στην Τοπική, Περιφερειακή και Κεντρική Διοίκηση.

-- Την κάλυψη των συνδυασμένων λαϊκών αναγκών για ασφαλή, ποιοτική, φθηνή κατοικία που θα καλύπτει το σύνολο των σύγχρονων προδιαγραφών.

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ!


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ