Ούτε τα ...λάχανα δεν πείθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά του να αντιπολιτευθεί τη ΝΔ, ζητώντας από την κυβέρνηση «να αναστείλει την ψήφιση του νομοσχεδίου για την αναβάθμιση της αμυντικής μας συνεργασίας με τις ΗΠΑ, μέχρις ότου εξασφαλιστεί η έμπρακτη στήριξη στα κυριαρχικά μας δικαιώματα». Αλήθεια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματευόταν αυτήν τη Συμφωνία, πριν την παραδώσει προς επικύρωση στη ΝΔ, οι ΗΠΑ στήριζαν έμπρακτα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Μήπως και τότε η τουρκική προκλητικότητα δεν εκδηλωνόταν κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, που θέλουν τη γείτονα αγκυροβολημένη στο δυτικό στρατόπεδο - στόχος που συμμερίζεται και η Ελλάδα; Ποιος δεν θυμάται τον Ερντογάν στην επίσκεψή του στην Ελλάδα να αμφισβητεί ευθέως τη Συνθήκη της Λοζάνης, χωρίς την παραμικρή αντίδραση από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ; Ποιος άκουσε έστω και μια λέξη ...παρηγοριάς από το στόμα του Τραμπ όταν τον επισκέφτηκε ο Τσίπρας το Νοέμβρη του 2017 στην Ουάσιγκτον, αποδίδοντάς του μάλιστα τον τίτλο του «διαβολικά καλού»; Οσους γύρους κι αν κρατήσει η αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος διαπραγματεύεται καλύτερα για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, η μεταξύ τους συναίνεση για ενεργότερη εμπλοκή στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, που μετατρέπει το λαό σε μαγνήτη κινδύνων, δεν μπορεί να κρυφτεί.