Το «αποτύπωμα» αυτό της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ δεν δείχνει μόνο το βάθος της εμπλοκής στα δολοφονικά σχέδια των δυνάμεων του ευρωατλαντισμού, αλλά φανερώνει και τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από τις λέξεις για το λαό. Για παράδειγμα, η συμβολή της Ελλάδας στη «βαλκανική σταθερότητα» σημαίνει ενεργό συμμετοχή στην ανάσχεση της ρωσικής και κινεζικής επιρροής, που πυροδοτεί όξυνση των ανταγωνισμών στην περιοχή. Η «διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού» σημαίνει απεξάρτηση της ΕΕ από το αέριο της Ρωσίας, προκειμένου η τελευταία να αποδυναμωθεί, ενώ οι «βασικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις» είναι στην πραγματικότητα οι υποδομές σε όλη τη χώρα που βρίσκονται στη διάθεση του ΝΑΤΟ και των εγκληματικών του αποστολών, από τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μέση Ανατολή μέχρι τη Βόρεια Αφρική και τον Περσικό Κόλπο, καθιστώντας την Ελλάδα και το λαό της στόχο. Τα «παράσημα» λοιπόν που αποδίδει η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση στην ελληνική αστική τάξη και τα κόμματά της, είναι τενεκές ξεγάνωτος για το λαό, που έχει συμφέρον να παλέψει για απεμπλοκή της χώρας από τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, αποδέσμευση από τις συμμαχίες του κεφαλαίου με ανατροπή της εξουσίας του.