Δεν το γλίτωσε όμως ο βουλευτής - σερίφης Μπογδάνος, που τρέχει όπου το καθήκον τον καλεί για να επιβάλει την «ισονομία» και τη «νομοκρατία», άλλοτε στο πλευρό του Κασιδιάρη στη Βικτώρια και άλλοτε με τα ΜΑΤ έξω από το Πολυτεχνείο. Καλεσμένος σε τηλεοπτικό πάνελ, του 'λαχε το βαρύ καθήκον να σχολιάσει πρώτος την κινητοποίηση έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία, λίγα μόλις λεπτά αφότου συνέβη. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, κατάπιε τη γλώσσα του. Στην προσπάθειά του μάλιστα να διαχειριστεί την αμηχανία του, «γάβγιζε» μονότονα διάφορες αηδίες ενάντια στο ΚΚΕ και επαναλάμβανε ότι «θα πρέπει να αξιολογηθεί η στάση της αστυνομίας». «Μαύρη μέρα για το ΚΚΕ», έλεγε και ξανάλεγε. Αποδείχθηκε όμως ότι η χτεσινή ήταν μια υπέρλαμπρη μέρα για το λαό. Μια ακτίνα ελπίδας και αγωνιστικής ανάτασης στη μαυρίλα όπου τον καταδικάζει η κυβέρνηση με την πολιτική της και την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας. «Μαύρη μέρα» ήταν μόνο για τα παπαγαλάκια της, που ακόμα δεν μπορούν να χωνέψουν ότι η αποφασιστικότητα και η εφευρετικότητα του λαού έσπασαν στην πράξη τις αυταρχικές απαγορεύσεις, ακόμα και σ' αυτές τις δύσκολες συνθήκες.