Ενας μήνας ήταν αρκετός για να θρυμματιστεί το αφήγημα της «αλληλέγγυας και ισότιμης ΕΕ» ή της «υποδειγματικής συνεργασίας των φαρμακοβιομηχανιών» στις μυλόπετρες του ανταγωνισμού και της κερδοφορίας. Τα νέα ερωτήματα για το βάθος χρόνου που θα απαιτηθεί για να «περπατήσει» ο αναγκαίος εμβολιασμός, έμειναν και χτες αναπάντητα κατά τη διάρκεια και της επίσημης τηλεοπτικής ενημέρωσης και στην ενημέρωση των κομμάτων από τον υπουργό Υγείας, Β. Κικίλια.

Ετσι, τις διαβεβαιώσεις του προηγούμενου διαστήματος για τα 25 εκατ. δόσεις, διαδέχτηκαν η έκδηλη ανησυχία για τις καθυστερήσεις στην παραγωγή και τη διάθεση των εμβολίων αλλά και οι ...εκκλήσεις στις φαρμακοβιομηχανίες να τηρήσουν τη συμφωνία τους και «η ΕΕ να διαπραγματεύεται από θέση ισχύος απέναντι στους επιχειρηματικούς ή διακρατικούς ανταγωνισμούς».

Το ωραιοποιημένο αφήγημα της «προσφοράς» καταρρέει σαν χάρτινος πύργος μπροστά στις διπλές συμφωνίες και στη ζούγκλα που διαμορφώνει το κριτήριο του κέρδους, εγκλωβίζοντας ένα σπουδαίο επιστημονικό επίτευγμα όπως το εμβόλιο στις αλυσίδες του ανταγωνισμού μονοπωλίων, κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Κι ενώ ισχυροποιείται η εκτίμηση ότι θα τραβήξει μακριά η επίτευξη της συλλογικής ανοσίας, με τον εμβολιασμό του 70% του πληθυσμού, το δημόσιο σύστημα Υγείας παραμένει αθωράκιστο εν αναμονή του τρίτου κύματος και τα 1.018 εμβολιαστικά κέντρα μετατράπηκαν σε «1.018 εμβολιαστικές γραμμές» (γραμμή = καρέκλα).

Παρά τα χιλιάδες ιατρικά ραντεβού που ακυρώθηκαν και πάλι στην ΠΦΥ, η κυβέρνηση δηλώνει «ευχαριστημένη από την ΠΦΥ που έχει συμβάλει στην αντιμετώπιση της Covid-19», όπως είπε ο υπουργός Υγείας. Αποκρύπτοντας την εδώ κι ένα χρόνο αναστολή ιατρικών πράξεων - πριν για τη διεξαγωγή τεστ, τώρα για τον εμβολιασμό - τον εδώ κι ένα χρόνο αποκλεισμό όλων των υπόλοιπων νόσων.

Η κυβέρνηση ακόμη και σήμερα αρνείται να αυξήσει την κρατική χρηματοδότηση (αντ' αυτού πετσόκοψε άλλα 96 εκατομμύρια) και στελέχωση με μόνιμο προσωπικό στις δομές ΠΦΥ. Ενα χρόνο μετά και η κυβέρνηση «μελετά τον τρόπο που θα συνεισφέρουν και οι ιδιώτες γιατροί», αρνούμενη την υποχρεωτική ένταξή τους σε ένα ενιαίο σχέδιο, προκειμένου να καλύψουν το τεράστιο κενό που διαχρονικά παραμένει στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και πλέον έχει γιγαντωθεί.