Ενα νέο μύθο λανσάρει τελευταία η κυβερνητική προπαγάνδα και προσωπικά ο Κ. Σημίτης σε κάθε ομιλία του: «Εθνική αυτοπεποίθηση». Πού πατάνε; «Εχουμε ισότιμη σχέση με τις ΗΠΑ και μιλάμε ίσος προς ίσο με τον πρόεδρο Μπους». «Συμμετέχουμε ισότιμα στο σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης». «Παίζουμε πρωταγωνιστικό ρόλο στα Βαλκάνια». Και ακόμα μπροστά μας έχουμε μεγαλεία: την προεδρία της ΕΕ» (α' εξάμηνο 2003) και βέβαια τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Δεν μπορεί κανείς βέβαια να παίρνει στα σοβαρά αυτά τα μεγαλεπήβολα και μεγαλοϊδεατικά, τα οποία ελάχιστη ή καμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Γιατί τότε, «πουλάνε» τώρα το παραπάνω παραμύθι; Κατ' αρχήν είναι φανερό ότι χρειάζονται ένα «οραματικό στοιχείο» για να περάσουν τη σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική τους. Προσφέρουν ένα «εθνικοπατριωτικό αποκούμπι» για να αντέξουν οι λαϊκές μάζες το άγριο μαστίγωμα από τα αντιλαϊκά μέτρα. Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί την ένδοξη παράδοση του «φεύγουν οι βάσεις... που μένουν». Οσο δηλαδή βουλιάζει πιο βαθιά στην υποτέλεια τόσο πιο πολύ φωνάζει και πάλλεται από «εθνική υπερηφάνεια», ακριβώς για να θολώσει τα νερά και να αποκρύψει τη σκληρή πραγματικότητα. Πολύ φοβούμαστε ότι βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε μια τέτοια φάση. Επειδή δηλαδή η κυβέρνηση ετοιμάζεται για «συμβιβασμούς» σε θέματα εθνικής κυριαρχίας (Αιγαίο) ή στο Κυπριακό, ακριβώς γι' αυτό σηκώνει κουρνιαχτό «εθνικής αυτοπεποίθησης». Ακόμα χειρότερα, ακριβώς επειδή είναι αποφασισμένη να «αφεθεί» στις «λύσεις» που υποδεικνύουν οι ΗΠΑ, προετοιμάζει το έδαφος ώστε να παρουσιαστούν ως «εθνικά ωφέλιμες και συμφέρουσες».

Υπερβολές; Θα μπορούσαν να είναι, αν δεν υπήρχε το «βεβαρημένο παρελθόν» των κυβερνώντων και δεν είχαν «βήμα - βήμα» διολισθήσει στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ας είναι σίγουροι όμως ότι δεν μπορούν να κοροϊδέψουν κανέναν.