Η είδηση προκάλεσε δικαιολογημένα αντιδράσεις εντός και εκτός Ιταλίας: Στη διάρκεια μαθήματος με τηλεκπαίδευση, καθηγήτρια στη Βερόνα υποχρέωσε μαθήτρια να κλείσει τα μάτια της με μαντήλι κατά την εξέτασή της, για να βεβαιωθεί ότι δεν θα «έκλεβε»... Αλλοι μαθητές κατήγγειλαν ότι για τον ίδιο λόγο δέχτηκαν οδηγίες να «κολλάνε» το πρόσωπό τους στην οθόνη. Και μπορεί η Ιταλίδα υπουργός Παιδείας να εξέφρασε την «αλληλεγγύη της στη μαθήτρια» και να κατήγγειλε την «κουλτούρα της καχυποψίας», το ερώτημα όμως είναι άλλο: Πόσο ακόμα θα βυθίζονται εκατομμύρια μαθητές σε όλο τον πλανήτη στην άβυσσο της τηλεκπαίδευσης, αντί να παρθούν μέτρα που θα επιτρέπουν το άνοιγμα και τη λειτουργία των σχολείων με ασφάλεια; Για πόσο ακόμα θα σμπαραλιάζεται η μορφωτική και παιδαγωγική διαδικασία, που απαιτεί διά ζώσης διδασκαλία, θα υπονομεύεται η ψυχοκοινωνική τους εξέλιξη, θα δημιουργούνται τεράστια κενά στην αφομοίωση της ύλης, που θα τους συνοδεύουν μια ζωή; Κι από την άλλη, για πόσο ακόμα θα «δοκιμάζονται» οι μαθητές σε πρακτικές παρακολούθησης και «εξακρίβωσης» της δραστηριότητάς τους από απόσταση, ώστε αύριο να τους φαίνεται αυτονόητο ότι ο εργοδότης τους θα μπορεί με κάθε μέσο και κάθε λεπτό να ελέγχει τη δουλειά τους στην τηλεργασία; Η σημερινή μέρα πανελλαδικής δράσης για την Παιδεία πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για την ενίσχυση του συλλογικού αγώνα μαθητών - δασκάλων - γονιών για το δικαίωμα των παιδιών στη μόρφωση. Για να ανοίξουν τώρα σχολεία και σχολές με όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας.