ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).-

«Η επιβράδυνση της οικονομίας» του κεφαλαίου «δεν πρέπει να μεταφραστεί σε επιβράδυνση των πολιτικών» εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας. «Πρέπει να επιμείνουμε - και να εντείνουμε - τις μεταρρυθμίσεις μας στην αγορά εργασίας». Και αυτό γιατί «οι περίοδοι ύφεσης στον οικονομικό κύκλο πρέπει να αξιοποιούνται για την προετοιμασία του εργατικού δυναμικού για την επόμενη ανάκαμψη». Οι προτεραιότητες πρέπει να επικεντρωθούν στο «να παραμείνουν οι εργαζόμενοι μεγαλύτερο διάστημα στην εργασία» και στην «προώθηση της δραστήριας γήρανσης».

Με τα ανωτέρω συνοψίζει η Κομισιόν τις βασικές εντολές προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης (15/16 Μάρτη 2002), όπου οι 15 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα προβούν στην ετήσια «εξέταση της απασχόλησης» στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ). Οπως δήλωσε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ρομάνο Πρόντι, «τα κράτη-μέλη πρέπει σύντομα να καταβάλουν ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες για να απελευθερώσουν το δυναμικό των αγορών εργασίας της ΕΕ. Πρόκειται για θέμα υψίστης σημασίας, κυρίως επειδή οι καλές επιδόσεις της απασχόλησης συμβάλλουν στην πρόοδο της κοινωνικής ένταξης, της μεταρρύθμισης των συντάξεων και της εξυγίανσης των προϋπολογισμών της ΕΕ - τομείς που αποτελούν προτεραιότητες της στρατηγικής της Λισαβόνας». Ετσι, τρία χρόνια μετά τη Λισαβόνα, η Κομισιόν (...) αποκαλύπτει ότι «η μεταρρύθμιση των συντάξεων» αποτελεί τη βασική «προτεραιότητα» και προτείνει για τη Βαρκελώνη «ισχυρή στήριξη των σημερινών τάσεων ως προς τη συμμετοχή των γυναικών και τις μεγάλες αλλαγές της συμπεριφοράς των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στην αγορά εργασίας».

Οσον αφορά στη γυναικεία εργασία η επίθεση της Κομισιόν επισημαίνει με έμφαση ότι «δύο στις τρεις γυναίκες, που εισέρχονται στην αγορά εργασίας, προτιμούν τη μερική απασχόληση με ευέλικτο ωράριο». Στο σύνολο της ΕΕ, το 2000, το 33,4% των γυναικών εργάζονταν με μερική απασχόληση, έναντι μόλις 6,2% των ανδρών.

Οσον αφορά τους ηλικιωμένους, η Κομισιόν προτείνει το ανατριχιαστικό σύνθημα «προώθηση της δραστήριας γήρανσης» (!!!) και επανέρχεται επίμονα στην πρόταση ότι «πρέπει να δοθεί έμφαση στην απάλειψη των αντικινήτρων για πρόωρη συνταξιοδότηση και, αντιθέτως, να δοθεί η δυνατότητα και η ενθάρρυνση στους έμπειρους (!!!) εργαζόμενους να παραμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην εργασία».

Για την Κομισιόν το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ανεργία, όσο η «περισσότερη και καλύτερη» εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης της εργασίας. Το 2000, στο σύνολο της ΕΕ, υπήρχαν 8,2% άνεργοι, 17,8% εργαζόμενοι με μερική απασχόληση και 13,6% εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Αντίθετα, για την Ελλάδα, το πρόβλημα εστιάζεται κύρια στην καλπάζουσα ανεργία, αφού η χώρα μας έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη ανεργία στην ΕΕ, μετά την Ισπανία, που ανέρχεται το 2000 στο 11,1% του εργατικού δυναμικού. Εντυπωσιακά είναι και τα ποσοστά ανεργίας των νέων στην Ελλάδα, 29,6% του εργατικού δυναμικού, έναντι 16,1% του αντίστοιχου ποσοστού στην ΕΕ.

Το 2000 σε πληθυσμό 10.325.000 κατοίκων, ο πληθυσμός εργάσιμης ηλικίας (15-64 ετών) ανερχόταν σε 6.878.000 (3.336.000 άνδρες και 3.511.000 γυναίκες), το σύνολο απασχολούμενων σε 3.920.000 (2.441.000 άνδρες και 1.476.000 γυναίκες) και το εργατικό δυναμικό (15-64 ετών) σε 3.822.000 (2.372.000 άνδρες και 1.450.000 γυναίκες).

Το ποσοστό απασχόλησης ανέρχεται στο 55,6% του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας, εκ των οποίων 26,8% για τις ηλικίες 15-24 ετών, 69,5% για τις ηλικίες 25-54 ετών και 39,2% για τις ηλικίες 55-64 ετών.

Οι αυτοαπασχολούμενοι ανέρχονται στο 44,0% του συνόλου των απασχολούμενων (45,9% για τους άνδρες και 40,9% για τις γυναίκες), οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης στο 4,3% (2,4% για τους άνδρες και 7,4% για τις γυναίκες) και οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο 7,0% του συνόλου των απασχολούμενων (5,8% για τους άνδρες και 8,9% για τις γυναίκες).

Οσον αφορά στην εργασία κατά παραγωγικούς τομείς, το 58,0% απασχολείται στις υπηρεσίες του τριτογενούς τομέα (53,4% των ανδρών και 65,7% των γυναικών) έναντι 51,8% το 1991. Το 23,3% απασχολείται στη βιομηχανία (29,5% των ανδρών και 12,9% των γυναικών) έναντι 26,8% το 1991. Και το 18,7% απασχολείται στη γεωργία (17,0% των ανδρών και 21,4% των γυναικών) έναντι 21,4% του 1991.

Οι άνεργοι στην Ελλάδα το 2000 ανέρχονταν σε 493.000, το 11,1% του εργατικού δυναμικού, εκ των οποίων 194.000 άνδρες (7,3%) και 299.000 γυναίκες (16,7%). Εντυπωσιακά είναι τα ποσοστά ανεργίας των νέων στην Ελλάδα, που ήταν 29,6% του εργατικού δυναμικού το 2000, εκ των οποίων 22,2% για τους άνδρες και 37,9% για τις γυναίκες.

Μόνο η Ισπανία έχει υψηλότερη ανεργία από την Ελλάδα (14,1%), με έντονες πτωτικές τάσεις όμως την τελευταία πενταετία. Στο σύνολο της ΕΕ η ανεργία ανέρχεται στο 8,2% του εργατικού δυναμικού, δηλαδή 14.185.000 άνεργοι, εκ των οποίων 6.881.000 άνδρες (7,0%) και 7.364.000 γυναίκες (9,7%). Η ανεργία των νέων στην ΕΕ ανέρχεται στο 16,1%, με υψηλότερα ποσοστά στην Ελλάδα με μεγαλύτερη στις γυναίκες (17,1%) όπου η χώρα μας κατέχει και πάλι τα θλιβερά πρωτεία. Οι μακροχρόνιοι άνεργοι είναι το 3,6% του εργατικού δυναμικού.