Οι αναλύσεις περί «γυναικοκτονίας» και «πατριαρχίας» έρχονται και ξανάρχονται με αφορμή το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, συσκοτίζοντας τους πολλαπλούς οικονομικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς που αναπαράγουν τη γυναικεία ανισοτιμία στο εκμεταλλευτικό σύστημα και αποτελούν τη βάση για παρωχημένα στερεότυπα και αντιλήψεις σε βάρος των γυναικών. Τι προτείνουν όλοι αυτοί για «γιατρειά»; «Ν' αλλάξουμε αντιλήψεις και μυαλά», όπως έγραφε τις προάλλες το κύριο άρθρο μιας εφημερίδας, να υπάρξει αυστηρότερο θεσμικό πλαίσιο για διακρίσεις και εγκλήματα που έχουν φυλετικά κίνητρα, να αυξηθούν οι «ευκαιρίες», με πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων για την ισότητα και για την «εναρμόνιση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» των γυναικών, που περιλαμβάνονται στα λεγόμενα «αναπτυξιακά» μέτρα. Δίπλα σ' αυτά, το πρότυπο που προβάλλουν είναι αυτό της επιτυχημένης επαγγελματία, που στη ζωή της αξιοποίησε τις ευκαιρίες και υπερπήδησε τα εμπόδια για να ανελιχθεί κοινωνικά και οικονομικά, φτάνοντας μέχρι και σε θέσεις - κλειδιά στο αστικό πολιτικό σύστημα, στον κρατικό μηχανισμό και σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Προβάλλεται δηλαδή ως πρότυπο η γυναίκα που συμβάλλει στην αναπαραγωγή των παραγόντων και αιτιών της γυναικείας ανισοτιμίας από επιτελική θέση στην καπιταλιστική οικονομία και στο πολιτικό σύστημα!