Τα «παλιάς κοπής» αντιλαϊκά μέτρα, λοιπόν, π.χ. για την «πλήρη εφαρμογή» της πολιτικής που σφίγγει τη θηλιά των πλειστηριασμών στα λαϊκά σπίτια και πετσοκόβει παραπέρα τις δαπάνες για Υγεία - Πρόνοια, όπως και για την παραπέρα «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, έρχονται να συναντήσουν τα «νέας κοπής» αντιλαϊκά «ορόσημα»: Τα «πράσινα» χαράτσια και φόρους, το παραπέρα ξήλωμα στα εργασιακά δικαιώματα, τα νέα χτυπήματα στις ανάγκες για την προστασία της υγείας, της ζωής του λαού, του περιβάλλοντος.

Με βάση αυτά τα προαπαιτούμενα και στον βαθμό που αυτά θα υλοποιούνται, όπως θα διαπιστώνεται με συνεχείς ελέγχους, θα εκταμιεύονται από την ΕΕ τα «μεγάλα πακέτα» που θα κατευθύνονται στα ταμεία των επιχειρηματικών ομίλων για τις «πράσινες» και «ψηφιακές» μπίζνες τους.

Ακόμα και η διαδικασία είναι «καρμπόν» με αυτή που έχει ζήσει ο λαός εδώ και πάνω από μια δεκαετία, επιβεβαιώνοντας ότι σε κρίση και ανάκαμψη, είτε με ατόφια μνημόνια, είτε με «μεταμνημονιακή εποπτεία», είτε με το υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης, με όποια κυβέρνηση και «συνταγή διαχείρισης», μόνιμα κερδισμένοι είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι και χαμένος ο λαός και οι ανάγκες του, που βρίσκονται σε μόνιμη «επιτήρηση».

Οσο γι' αυτό, δεν έχει κανείς παρά να δει το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλεί τις μέρες αυτές τη ΝΔ, επειδή καθυστερεί - όπως λέει - η εκταμίευση κονδυλίων για τους επιχειρηματικούς ομίλους από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Ετσι, μέσα στη βδομάδα ο Αλ. Χαρίτσης, τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων του ΣΥΡΙΖΑ, «έβαλε χέρι» στην κυβέρνηση για το ότι «σε μια συνθήκη που είναι πιο σημαντικό από ποτέ να φτάσουν κονδύλια στην πραγματική οικονομία, η κυβέρνηση προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς στην υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης. Από τα 2,6 δισ. για τα οποία η ίδια είχε βάλει στόχο για το 2021, φτάσαμε τελικά να έχουμε εκτέλεση 250 εκατ.», και έτσι «η ιστορική αυτή ευκαιρία δεν αξιοποιείται για να διαμορφωθούν συνθήκες συνολικού μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας», με το ίδιο πάντα «σχέδιο» του κεφαλαίου ανά χείρας.

Η λύση βρίσκεται στα δικά του χέρια. Στη μαζική πάλη για σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, στη σύγκρουση με αυτήν τη στρατηγική, που υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες.