Τις απλήρωτες πρακτικές ασκήσεις σε όργανα της ΕΕ καταγγέλλει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτησή της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο. Ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης στην Ερώτηση που κατέθεσε αναφέρει τα παρακάτω:

«Συνώνυμο της εκμετάλλευσης έχουν γίνει οι απλήρωτες ή εξαιρετικά χαμηλοαμειβόμενες πρακτικές ασκήσεις που επιφυλάσσουν τα όργανα της ΕΕ (Συμβούλιο, Κοινοβούλιο, Επιτροπή, Ελεγκτικό Συνέδριο κ.λπ.) για τους νέους εργαζόμενους. Πολλές φορές μάλιστα αφορά υποχρεωτική πρακτική άσκηση στο πλαίσιο των σπουδών που περιλαμβάνει πλήρη απασχόληση 40 ωρών εβδομαδιαίως.

Καμία βέβαια έκπληξη δεν πρέπει να υπάρχει για την απαράδεκτη πρακτική της απλήρωτης "άσκησης" χωρίς συντάξιμη Ασφάλιση, καθώς η ΕΕ πρωτοστατεί στην καθιέρωση απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας στα κράτη - μέλη, σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Παράλληλα, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν είναι ενταγμένη στην εκπαιδευτική διαδικασία και την εξειδίκευση στο αντικείμενο της εργασίας, απλά οι "πρακτικάριοι" αξιοποιούνται από μεγάλες επιχειρήσεις ως φθηνά εργατικά χέρια για όλες τις δουλειές. Η έννοια και ο ρόλος του "εκπαιδευτή", ο ειδικευμένος δηλαδή εργαζόμενος της επιχείρησης που έχει υπό την ευθύνη του τον "πρακτικάριο", δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα να εκτίθεται ακόμη και η ζωή τους σε κίνδυνο, όπως έγινε πρόσφατα στην Ιταλία που έχασαν τις ζωές τους δύο νέοι εν ώρα εργασίας με καθεστώς "μαθητείας".

Οι "πρακτικάριοι" αντιμετωπίζονται ως κανονικοί εργαζόμενοι για να "βγάλουν τη δουλειά", αλλά ούτε λόγος για μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες τους και άλλα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα συμμετοχής στη συνδικαλιστική δράση αφού αποκλείονται από σωματεία ή το δικαίωμα στην απεργία. Μέσω των απλήρωτων πρακτικών η ΕΕ επιδιώκει να εκπαιδεύσει μία νέα γενιά εργαζομένων στο να συνηθίζουν στον εργασιακό μεσαίωνα, στις χαμηλές απαιτήσεις, στα ξεχαρβαλωμένα δικαιώματα, στην ανυπαρξία συλλογικής διεκδίκησης. Πρόκειται για "βούτυρο στο ψωμί" των διεκδικήσεων των επιχειρηματικών ομίλων που επωφελούνται ποικιλοτρόπως από τέτοιες πρακτικές, οι οποίες δεν τους κοστίζουν και τίποτα αφού πολλές φορές επιδοτούνται από εθνικά και ευρωενωσιακά κονδύλια».

Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ρωτάει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο πώς τοποθετούνται στο αίτημα «η πρακτική άσκηση, σε οποιονδήποτε φορέα ή επιχείρηση, όπως επίσης στα όργανα της ΕΕ, να πραγματοποιείται με πλήρη μισθολογικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και εργασιακά δικαιώματα».