«Ξεκρέμαστοι» έχουν βρεθεί οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «ASEPTA», καθώς τις τελευταίες βδομάδες βρίσκουν τα ρολά της επιχείρησης κατεβασμένα, χωρίς να έχουν καμία ενημέρωση από τη διοίκησή της για τις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματά τους. Στις 17 Φλεβάρη οι εργαζόμενοι στην εταιρεία που δραστηριοποιείται στην παραγωγή γαζών, επιθεμάτων και άλλων παραφαρμακευτικών ειδών, βρήκαν τις εγκαταστάσεις κλειστές, λόγω της δικαστικής διαμάχης που βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στους μετόχους. Οι εργαζόμενοι έχουν απευθυνθεί στο Συνδικάτο Εργαζομένων στο Φάρμακο Αττικής - Πειραιά και Νήσων, το οποίο πραγματοποίησε παρέμβαση στην εργοδοσία απαιτώντας να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων και να μπει τέρμα στην αβεβαιότητα και ανασφάλεια που αντιμετωπίζουν.

«Η διαμάχη μεταξύ των ιδιοκτητών για τον έλεγχο της εταιρείας έχει για άλλη μια φορά θύματα τους ίδιους τους εργαζόμενους. Νίπτουν τα χέρια τους και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την άσχημη κατάσταση που βρέθηκαν οι εργαζόμενοι», καταγγέλλει το Συνδικάτο. Οπως υπενθυμίζει, η διαμάχη αυτή «τα προηγούμενα χρόνια δεν εμπόδισε την εργοδοσία να αξιοποιήσει τους αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις, να επιβάλουν μειώσεις στους μισθούς των εργαζομένων, την εντατικοποίηση της εργασίας, κάτω από την ανάγκη να γίνει πιο ανταγωνιστική η εταιρεία, για να αποσπάσει μεγαλύτερα κέρδη από την εργασία τους». Σήμερα που οι ιδιοκτήτες «δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά» μεταξύ τους, πετούν τους εργαζόμενους που ξεζούμισαν τα προηγούμενα χρόνια στον δρόμο.

Παράλληλα, το Συνδικάτο στηλιτεύει το γεγονός ότι το ΣΕΠΕ, στο οποίο προσέφυγαν οι εργαζόμενοι, όρισε τριμερή μετά από έναν σχεδόν μήνα, «αγνοώντας την επείγουσα ανάγκη» στην οποία έχουν βρεθεί. «Η κυβέρνηση, το υπουργείο Εργασίας έχουν μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί», τονίζει και απαιτεί να ληφθούν μέτρα για να αντιμετωπιστεί το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί το προσωπικό. Στην κατεύθυνση αυτή, καλεί όλους τους εργαζόμενους «να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να βγουν μπροστά στη διεκδίκηση» και να γυρίσουν την πλάτη στη «λογική της αναμονής, του συμβιβασμού που καλλιεργούν άλλες δυνάμεις».