Το ΚΚΕ με ευθύνη, από την πρώτη στιγμή, προειδοποίησε και προετοίμασε τον λαό για τον ανεπίστρεπτα αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ ως διακρατικής Ενωσης του κεφαλαίου και δίνει καθημερινά, όλα τα χρόνια, μια απαιτητική μάχη υπεράσπισης των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων.

Στην αδιάλειπτη παρέμβασή του, για 4 δεκαετίες στο Ευρωκοινοβούλιο, το ΚΚΕ μελετά, αποκαλύπτει κι αντιπαλεύει με σθένος την ΕΕ, τη στρατηγική της, τις κεντρικές κατευθύνσεις της.

Το Ευρωκοινοβούλιο, ως ένα αστικό Κοινοβούλιο, αποτελεί ένα εχθρικό περιβάλλον για τον λαό. Πρόκειται για ένα όργανο της ΕΕ που στην υπερεξηντάχρονη διαδρομή του, από την έναρξή του το 1958 ως «Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Συνέλευση», μέχρι σήμερα, προσαρμόζεται σε κάθε ιστορική φάση, ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Πάντα, ακόμα και όταν γινότανε συζήτηση για «διακοσμητικό ρόλο» του Ευρωκοινοβουλίου, αυτό λειτουργούσε κατά των λαών, παίρνοντας υπόψη την ανάπτυξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την ισχυρή επίδραση των ΚΚ και πάνω από όλα την ύπαρξη του σοσιαλισμού.

Μετά τη διάλυση ωστόσο της ΕΣΣΔ και την εδραίωση της καπιταλιστικής κυριαρχίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναβαθμίστηκε ως εργαλείο για να εξυπηρετήσει την εμβάθυνση της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής συνεργασίας των αστικών τάξεων στην Ευρώπη, δυνάμωσε την επίθεση κατά των εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων, ενίσχυσε την αντικομμουνιστική του παρέμβαση.

Μια από τις βασικές αποστολές του μέχρι και σήμερα είναι να προσδίδει μια επίφαση λαϊκής νομιμοποίησης και «δημοκρατικότητας» στον ταξικό κι αντιλαϊκό χαρακτήρα της Ευρωένωσης του κεφαλαίου. Ακόμα και όταν φαίνεται ότι η ΕΕ λαμβάνει έκτακτα μέτρα, από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα ευρωομόλογα ως τη «Στρατηγική Πυξίδα» και τον Ευρωστρατό, στο όνομα της αντιμετώπισης «κρίσεων» κι έκτακτων καταστάσεων, αυτά είναι προϊόν χρόνιας προετοιμασίας κι επεξεργασίας, εξετάζοντας όλες τις παραμέτρους με γνώμονα τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, κι όλα αυτά εν μέσω σφοδρών αντιθέσεων κι εύθραυστων συμβιβασμών.

Πολύ πριν από την κάθε νομοθέτηση ένα σμήνος επιχειρηματικών συμφερόντων, με «think tank» και πάνω από 30.000 λομπίστες επιχειρήσεων που δρουν στα ευρωόργανα καθώς και μια «θάλασσα» ΜΚΟ, έχουν προετοιμάσει το έδαφος με έρευνες κόστους - οφέλους, μελέτες σκοπιμότητας, καμπάνιες «λαϊκής ευαισθητοποίησης», στοχευμένες δημοσκοπήσεις, κατευθυνόμενα «σκάνδαλα» και διαρρεόμενες «αποκαλύψεις» ΜΜΕ κ.ά.

Διασυνδεόμενοι με αυτά τα επιχειρηματικά συμφέροντα, ευρωβουλευτές εκπονούν συχνά κατά παραγγελία τροχιοδεικτικές «εκθέσεις πρωτοβουλίας», όπως λέγονται, ψηφίσματα - «λαγούς» και σημαδεμένες τροπολογίες με διατυπώσεις που διακινούν απευθείας όμιλοι και ενώσεις βιομηχάνων, αναζητώντας τον πιο αποτελεσματικό δρόμο για την προώθηση των συμφερόντων τους, την ικανοποίηση των αναγκών τους, τη μέγιστη κερδοφορία.

Ολα πάντοτε με πρόσχημα το «περιβάλλον», την «ανθρώπινη υγεία», τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου κ.ά.

Το Ευρωκοινοβούλιο όπως άλλωστε και η ΕΕ διακρίνονται για τις αλά καρτ ευαισθησίες τους περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες, ως άσκηση πίεσης κι εκβιασμών σε μη αρεστές κυβερνήσεις, με στόχο τη διευκόλυνση της διείσδυσης των ευρωπαϊκών ομίλων στο πλαίσιο της λεγόμενης «παγκόσμιας πύλης της ΕΕ».

Το συντριπτικό ποσοστό των αποφάσεών του παίρνονται με τη συναίνεση όλων των πολιτικών ομάδων του (Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες, οι οπορτουνιστές της GUE, φιλελεύθεροι, Πράσινοι κι εθνικιστές), στο όνομα της αρχής του συμβιβασμού.

Πώς θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, αφού τα βρίσκουν πάνω από όλα στα στρατηγικά συμφέροντα του κεφαλαίου που όλοι τους, ανάλογα με τον ρόλο καθεμιάς πολιτικής ομάδας, υπηρετούν;

Πολύτιμη συνεισφορά στη διασφάλιση της αυτοτελούς δράσης του ΚΚΕ στο Ευρωκοινοβούλιο στην υπηρεσία της ταξικής πάλης αποτέλεσε η αποχώρηση από τη λεγόμενη «ομάδα της αριστεράς - GUE/NGL» που εξελίχθηκε σε απολογητή της ΕΕ, σε μηχανισμό ενσωμάτωσης ΚΚ, μηχανισμό της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού.

Το ΚΚΕ, και η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του, υπερασπίζεται τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, με την παρέμβασή του παίζει πολύτιμο για τον λαό ρόλο ακριβώς γιατί ξεχωρίζει από τον σωρό των χειροκροτητών της ΕΕ και των απολογητών της. Ολων αυτών που την «ξεπλένουν» ζητώντας τάχα τη βελτίωσή της ή να «ξυπνήσει», χρησιμοποιώντας τα γνωστά τεχνάσματα για τον εγκλωβισμό των εργαζομένων.

Ολες βέβαια οι εκκλήσεις αυτές από ευρωλάγνους και λεγόμενους ευρωσκεπτικιστές έχουν κοινό παρονομαστή τη βελτίωση της ικανότητας της ΕΕ να επιτίθεται στους λαούς, να τους οδηγεί σε πολεμικά σφαγεία, να προσθέτει νέες βαριές αντεργατικές αλυσίδες, δεσμά κι αντιδραστικούς μηχανισμούς.

Το ΚΚΕ αποτελεί, όλα αυτά τα χρόνια, τα μάτια και τ' αυτιά του λαού στα ευρωενωσιακά κέντρα κι όργανα που συνιστούν «βαριά βιομηχανία» αντιλαϊκών αποφάσεων. Φωνή των εργατών, των απολυμένων, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των βιοπαλαιστών αγροτών, της νεολαίας και των γυναικών, για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, προβάλλοντας τα αιτήματά τους.

Για το εισόδημα, την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, την προάσπιση του απεργιακού δικαιώματος, των πολιτικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, ενάντια στην πολιτική της καταστολής. Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι παρεμβάσεις του ΚΚΕ κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, για τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών, η καταδίκη του αντικομμουνισμού και της παραχάραξης της Ιστορίας, η στήριξη και ενίσχυση της κοινής πάλης των λαών.

Οταν όλα τα αστικά κόμματα εξωραΐζουν, διαστρεβλώνουν, καλλιεργούν τον εφησυχασμό, συσκοτίζουν όλα όσα τερατουργήματα περνούν από το Ευρωκοινοβούλιο, μόνο το ΚΚΕ ενημερώνει τον λαό έγκαιρα, τον προειδοποιεί για κάθε χτύπημα που απεργάζονται σε βάρος του, τον προφυλάσσει από τον αιφνιδιασμό, του δίνει τη δυνατότητα να οργανώσει την άμυνα και την αντεπίθεσή του για την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Σε αυτόν τον δρόμο συνεχίζει απαρέγκλιτα.