Εκδήλωση τιμής και μνήμης πραγματοποιήθηκε στο πατρικό σπίτι του καπετάν Διαμαντή στη Λιλαία Φωκίδας, το οποίο έχει μετατραπεί σε εκθεσιακό χώρο, στο πλαίσιο της επετείου των 73 χρόνων από τον θάνατό του, στις 21/6/1949, έξω από το χωριό Μάρμαρα Φθιώτιδας.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης έγινε αναφορά στη ζωή και τη δράση του κομμουνιστή Γιάννη Αλεξάνδρου, καθώς και στους κυριότερους σταθμούς από τη δράση των τμημάτων του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ όπου ήταν επικεφαλής, από τον Δημήτρη Γεωργίου, μέλος του ΔΣ της Ενωσης Φίλων Μνήμης Διαμαντή. Χαιρετισμό απηύθυνε η Νικολίνα Φάσσα εκ μέρους του Συμβουλίου Περιοχής Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας της ΚΝΕ. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Αντώνης Αλεξός, μέλος της ΕΠ Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων:

«Η τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού και οι σκληρές δοκιμασίες της περιόδου που ακολούθησε την ήττα του αποτελούν τεράστια παρακαταθήκη για την εργατική τάξη και τον λαό. Παρακαταθήκη γιατί στη δράση του, και παρά την ήττα του, οφείλονται οι σπουδαίες κατακτήσεις της εργατικής τάξης των δεκαετιών του '50 και του '60 που ακολούθησαν. Παρακαταθήκη γιατί συμβάλλει ουσιαστικά ως συλλογική πείρα που διδάσκει αντοχή στις δυσκολίες, ταξική ανυπακοή και σύγκρουση. Παρακαταθήκη γιατί συνέβαλε όσο λίγοι παράγοντες στη διαμόρφωση κριτηρίου και ενίσχυσε το ταξικό ένστικτο και την κομματικότητα στα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, και έτσι μπόρεσαν να απορρίψουν τις θελκτικές σειρήνες του ευρωκομμουνισμού, μπόρεσαν να αντέξουν το αφάνταστο βάρος της αντεπανάστασης και της ανατροπής του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, μπόρεσαν να υπερασπιστούν το Κόμμα μας όταν ανοιχτά απειλούνταν η ύπαρξή του.

Ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας και η δράση του είναι το μεγαλύτερο δημιούργημα του ΚΚΕ και η σπουδαιότερη στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Ο Δημοκρατικός Στρατός έσωσε την τιμή του Κόμματος και του λαού, που είχε πληγωθεί από την απαράδεκτη Συμφωνία της Βάρκιζας και τις άλλες υποχωρήσεις που έγιναν εκείνη την περίοδο, γιατί δεν μπόρεσε να συνδεθεί η πάλη για την απελευθέρωση με το ζήτημα της εξουσίας, ως συνέπεια της στρατηγικής των σταδίων, που μάταια αναζητούσε ενδιάμεσο στάδιο ανάμεσα στην αστική και την εργατική εξουσία».

Εκανε επίσης αναφορά στην προσπάθεια διαστρέβλωσης της Ιστορίας από αστούς και οπορτουνιστές, προκειμένου να επιτεθούν στο ΚΚΕ, να παρουσιάσουν τον ένοπλο ταξικό αγώνα 1946-49 ως «έναν άσκοπο εμφύλιο - αδελφοκτόνο πόλεμο» και ουσιαστικά να εγκλωβίσουν την εργατική τάξη και τη δράση της στα όρια της αστικής εξουσίας.

Κλείνοντας στάθηκε στην όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στον πόλεμο στην Ουκρανία και στην αντιπαράθεση των αστικών τάξεων της Τουρκίας και της Ελλάδας, τονίζοντας ότι τις συνέπειες τις πληρώνουν οι λαοί. Ο λαός δεν πρέπει να επιλέξει στρατόπεδο ληστή, να υποταχθεί ή να προσαρμοστεί στις αξιώσεις του κεφαλαίου, επεσήμανε, αλλά αντίθετα να ακολουθήσει τον δρόμο της ρήξης και ανατροπής για τον σοσιαλισμό.

«Ο εργαζόμενος λαός πρέπει να είναι προετοιμασμένος, μέσα και από τον καθημερινό αγώνα, μέσα από την πολιτική του πείρα, να μη χύσει το αίμα του στο πλευρό ενός ιμπεριαλιστή στην προσπάθειά του να νικήσει τον ανταγωνιστή του ιμπεριαλιστή για τη διανομή των αγορών, των σφαιρών επιρροής (...) Κανένας λαός δεν μπορεί να εμπιστευτεί την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας του στα αστικά κόμματα και στην τάξη τους, είτε αυτή δρα μέσω της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας είτε μέσω του παραμερισμού και της προσωρινής αναίρεσης του αστικού κοινοβουλίου», σημείωσε και πρόσθεσε: «Η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός πρέπει να είναι έτοιμος να χτίσει το δικό του μέτωπο για να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα, αλλά και να βγει από τον πόλεμο εκείνος νικητής και όχι η αστική τάξη της χώρας του. Να πετύχει διπλή απελευθέρωση από την ξενική ιμπεριαλιστική κατοχή και την εγχώρια αστική πολιτική εξουσία, από το καπιταλιστικό σύστημα, που είναι αξεχώριστο με τον πόλεμο».

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με απαγγελία ποιήματος από την Γεωργία Μαχαίρα εκ μέρους της Πανελλήνιας Ενωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ) και κατάθεση στεφάνων και λουλουδιών. Εκ μέρους της ΕΠ Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας στεφάνι κατέθεσε η Λιάνα Καραβασίλη και από το ΣΠ της ΚΝΕ η Νικολίνα Φάσσα. Από την Ενωση Φίλων Μνήμης Διαμαντή ο Αλέκος Γώγος, πρόεδρος του ΔΣ. Εκ μέρους της οικογένειας λουλούδια κατέθεσε η Ελένη Αλεξάνδρου, ανιψιά του καπετάν Διαμαντή, ενώ παρευρέθηκαν και τα εγγόνια του, Ανδρέας και Μανώλης Αλεξάνδρου. Τέλος, εκ μέρους της αγωνίστριας και υπολοχαγού της ηρωικής 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ, Κατίνας Μανιτάρα, κατέθεσε λουλούδια η ανιψιά της Σοφία.