Η τελετή προσάρτησης των 4 περιοχών της Ουκρανίας στη σύνθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας συνοδεύτηκε για άλλη μια φορά από εμφανείς ανακολουθίες στην ομιλία του Ρώσου Προέδρου.

Από τη μια η φραστική επίθεση στη Δύση, με αιχμή τη «νεοαποικιοκρατία», συνοδεύτηκε με την προσάρτηση εδαφών ενός γειτονικού κράτους. Από την άλλη η μάχη ενάντια στο «νεοναζιστικό» καθεστώς της Ουκρανίας συνοδεύτηκε με την ανάγνωση ενός «πατριωτικού» αποσπάσματος από κείμενα του Ρώσου φασίστα φιλοσόφου Ιβάν Ιλίν.

Ο Ρώσος Πρόεδρος κατηγόρησε την «κομματική ελίτ» της Σοβιετικής Ενωσης για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, που «χώρισε τους ανθρώπους», αλλά ήταν και η δική του στήριξη σε εκείνη την αντεπαναστατική ηγεσία που οδήγησε στη συγκεκριμένη πορεία και κατάληξη. Οπως δικά του είναι και τα λόγια, στα πρώτα χρόνια της προεδρίας του, ότι «η Κριμαία δεν αμφισβητείται, είναι ουκρανικό έδαφος». Σήμερα όχι μόνο η Κριμαία αλλά και άλλες περιοχές της Ουκρανίας προσαρτώνται στη Ρωσία.

Σαν πολλές ανακολουθίες δεν μαζεύτηκαν στην προσπάθεια προώθησης των συμφερόντων των ρωσικών μονοπωλίων στη σφοδρή σύγκρουσή τους με τα δυτικά;