Σε ωμή παραδοχή ότι εντός ευρωατλαντικού πλαισίου η ελληνική κυβέρνηση συζητά όλες τις απαράδεκτες διεκδικήσεις που βάζει στο διμερές παζάρι η τουρκική αστική τάξη για τις μερίδες της καπιταλιστικής λείας σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, προχώρησε ο υπουργός Αμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλος, μιλώντας την Τετάρτη στη Βουλή, στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Ειδικής Ομάδας για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή (GSM) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ.

Συγκεκριμένα, δίνοντας όρκους ευρύτερης στοίχισης στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια (δες ρεπορτάζ σε άλλη στήλη), κομμάτι των οποίων είναι και οι διευθετήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ο υπουργός βρήκε ευκαιρία να ξαναστείλει μηνύματα στην γείτονα για ...συνεννοήσεις, που, επί ευρωατλαντικού πλαισίου, οδηγούν σε ακρωτηριασμό ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων. «Η ευημερία καθώς και η ασφάλεια και η ειρήνη μπορούν να επιτευχθούν στην περιοχή μας μόνο με συνεργασία, διάλογο και εγκατάλειψη της αμοιβαίας καχυποψίας», είπε, φέρνοντας για παράδειγμα «την πρόσφατη επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών τους», συμφωνία που στην ουσία αφορά συνεκμετάλλευση υπό αμερικανική επίβλεψη.

«Μακάρι αυτή η συμφωνία να αποτελέσει παράδειγμα για όλες τις χώρες της περιοχής», πρόσθεσε, και μιλώντας ακόμα πιο καθαρά εξέφρασε την «επιθυμία» εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης «να δουλεύουμε σε επίπεδο κατανόησης και να μειωθούν οι εντάσεις», με την γείτονα, χαρακτηρίζοντάς τες «κακό πράγμα και για τις δύο χώρες αλλά και για τη συνοχή του ΝΑΤΟ ιδίως στη Νοτιοανατολική Πτέρυγα, ιδίως σε αυτή τη συγκεκριμένη γεωπολιτική συγκυρία».

«Αρα», συνέχισε αποκαλυπτικός και ξεκάθαρος, «επιθυμία δική μας είναι να φτάσουμε σε επίπεδο κατανόησης. Εχουμε διαφορές, έχουμε πει ότι μια από αυτές είναι επίδικη, θα μπορούσαμε να τη συζητήσουμε στο αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο, όχι όλες. Οι άλλες καλό θα ήταν να τεθούν στο τραπέζι του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης πλην όμως με κάποιες προϋποθέσεις».

Θυμίζουμε ότι η ελληνική πλευρά επισήμως διακινεί εδώ και χρόνια ότι «μία, και μόνη, διαφορά υφίσταται προς επίλυση με την Τουρκία: Η οριοθέτηση της Νησιωτικής Υφαλοκρηπίδας και της αντίστοιχης ΑΟΖ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».

Με την τοποθέτηση Παναγιωτόπουλου, όμως, και μάλιστα σε ΝΑΤΟικό όργανο, επιβεβαιώνεται ότι συζητάνε τα πάντα, όλα όσα βάζει η τουρκική πλευρά στο διμερές παζάρι: Το εύρος του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων. Το καθεστώς των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου (αποστρατικοποίησή τους, όπως ζητά η Αγκυρα). Την κυριαρχία επί νήσων και νησίδων (σε παραδοχή, δηλαδή, ότι υπάρχουν «γκρίζες ζώνες»). Το δικαίωμα συντονισμού επιχειρήσεων Ερευνας και Διάσωσης (ποιος το έχει και πού, με την τουρκική πλευρά να διεκδικεί μέσω της άσκησής του διχοτόμηση του Αιγαίου) κ.λπ.

Η τοποθέτηση έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία εφόσον ο υπουργός Αμυνας έχει την πολιτική ευθύνη για όσα συζητιούνται στον διαβόητο «Μηχανισμό Αποκλιμάκωσης», που έστησε το ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, από το 2020 κι ύστερα, με τη συμμετοχή των μόνιμων αντιπροσώπων Ελλάδας και Τουρκίας στη λυκοσυμμαχία, ενώ ταυτόχρονα έχει την πολιτική ευθύνη και για τα λεγόμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (συζητιούνται σε στρατιωτικό επίπεδο), για τον επόμενο γύρο των οποίων κάλεσε πρόσφατα ο Τούρκος ομόλογός του, Χ. Ακάρ.

«Και η βασική προϋπόθεση», για να πάνε να τα ...μιλήσουνε, είναι, όπως είπε ο Παναγιωτόπουλος, «να εκλείψουν οι επιθετικές ρητορικές, η εχθρική γλώσσα έναντι φίλου και συμμάχου στο ΝΑΤΟ και κάποιες ευθείες, ευθύτατες παραβιάσεις της εδαφικής μας κυριαρχίας», ζητώντας να σταματήσουν οι πολύ χοντρές προκλήσεις, προκειμένου, τηρώντας τα προσχήματα, να μπορεί να προσέλθει η ελληνική κυβέρνηση στο παζάρι.

Στο μεταξύ, την έναρξη των σεισμικών ερευνών από την «ExxonMobil» νότια της Πελοποννήσου και δυτικά της Κρήτης για τον εντοπισμό φυσικού αερίου γνωστοποίησε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, μιλώντας χτες το πρωί στην ΕΡΤ.

Ο υπουργός ανέφερε πως «το κοίτασμα το οποίο πιθανολογούμε ότι υπάρχει νοτιοδυτικά της Κρήτης και της Πελοποννήσου ίσως είναι η τελευταία ελπίδα που έχει η εξορυκτική βιομηχανία για να βρει μεγάλο κοίτασμα φυσικού αερίου στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης». Πρόσθεσε ωστόσο ότι «μέχρι να τρυπήσουμε και να δούμε τι υπάρχει πραγματικά όλα είναι σε επίπεδο εκτιμήσεων».

Εφόσον τα αποτελέσματα των ερευνών κριθούν ικανοποιητικά, η ερευνητική γεώτρηση θα γίνει το 2025 και στη συνέχεια το 2027 ή το 2028 θα ξεκινήσει η παραγωγική γεώτρηση.