Η κυβέρνηση έχει εξαιρέσει μια σειρά κλάδους εργαζομένων από την τωρινή αντιασφαλιστική της επίθεση. Ανάμεσα σ' αυτούς είναι και οι δημοσιογράφοι. Βέβαια, οι λόγοι, που το κάνει αυτό, είναι κατανοητοί στον καθένα. Αμφιβάλλει κανείς, όμως, ότι κάποια στιγμή θα στρέψει και σ' αυτούς τα πυρά της; Θα λέγαμε πως όχι. `Η, μήπως, έχει κανείς αμφιβολίες, για το χαρακτήρα και το περιεχόμενο του κυβερνητικού «ενδιαφέροντος», όταν αυτό αποφασίσει να ασχοληθεί και με το Ασφαλιστικό των δημοσιογράφων; Και πάλι θα λέγαμε πως όχι.

Προκαλεί, επομένως, πάμπολλα ερωτηματικά και απορίες η στάση των ΔΣ των δημοσιογραφικών συνδικαλιστικών οργανώσεων και, ιδιαίτερα, αυτού της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας (ΠΟΕΣΥ), τα οποία αποφεύγουν συστηματικά να πάρουν θέση σχετικά με όσα εξελίσσονται αυτές τις μέρες. Πολύ περισσότερο, που, στο τελευταίο Συνέδριο της ΠΟΕΣΥ, υπήρξαν συγκεκριμένες αποφάσεις και θέσεις, σχετικά με το Ασφαλιστικό, οι οποίες βρίσκονται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από την αντεργατική λογική της κυβέρνησης. Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτή η σιωπή; Γιατί η ΠΟΕΣΥ δε συμπαρατάσσεται με όσες συνδικαλιστικές δυνάμεις βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση με τις δικές της θέσεις και αποφάσεις; Με ποιο ηθικό - τουλάχιστον - δικαίωμα, θα ζητά αύριο συμπαράσταση και αλληλεγγύη, όταν σήμερα κρατά αυτήν τη στάση;