Η Ευρωπαϊκή Ενωση δε φαίνεται να επιθυμεί την κήρυξη πολέμου με τις ΗΠΑ, όπως διαφαίνεται και στις δηλώσεις του προεδρεύοντα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, ο οποίος εξύμνησε τις σχέσεις μεταξύ των δύο ιμπεριαλιστικών κέντρων και υποβάθμισε την τωρινή ένταση, λέγοντας πως οι όποιες διαφωνίες, συγκρούσεις ή αποκλίνουσες απόψεις, μπορούν να επιλυθούν όπως επιλύθηκε πρόσφατα η εμπορική διαμάχη των μπανανών.

Στα πλαίσια αυτά, πάντως, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε, με μεγάλη πλειοψηφία, ψήφισμα με το οποίο καταδικάζει τον προστατευτισμό των ΗΠΑ, που στοχεύει τις εισαγωγές από την ΕΕ, ενώ δηλώνει τη συμφωνία του με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να φέρει το θέμα ενώπιον του ΠΟΕ και να διερευνήσει κάθε δυνατότητα αντιποίνων. Μάλιστα, το ΕΚ δε δίστασε να καλέσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ, αν θέλει να προστατεύσει τη βιομηχανία χάλυβα, να ακολουθήσει τη δική της «συνταγή», αυτή των αναδιαρθρώσεων, η οποία όμως κόστισε την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας.

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψήφισαν το ψήφισμα. Επεξηγώντας την αρνητική ψήφο ο Κ. Αλυσσανδράκης τόνισε:

«Η "κρίση του χάλυβα" αποδεικνύει με τον πιο πειστικό τρόπο τα αδιέξοδα της οικονομίας της αγοράς και της φιλελευθεροποίησης, που με τόσο πείσμα προσπαθούν να επιβάλουν παγκόσμια οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Δείχνει ακόμα ότι η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος είναι τόσο βαθιά, που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κανένα μέτρο διαχείρισης, ούτε με τους "κανόνες καλής συμπεριφοράς" του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου για ελεύθερο εμπόριο και ελεύθερο ανταγωνισμό. Οι ΗΠΑ δε διστάζουν να παραβιάσουν τα συμφωνηθέντα, προκειμένου να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους.

Από αφορμή αυτή την κρίση βγήκαν και πάλι στην επιφάνεια οι αντιθέσεις στα πλαίσια του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος και η γενικότερη σύγκρουση για ηγεμονία ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δε διστάζει να πάρει μέτρα που θίγουν οικονομικά τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και ο τελευταίος, μολονότι βρίσκεται σε αγαστή συμπόρευση μαζί του και επιδιώκει μερίδιο από τη λεία των πολεμικών τυχοδιωκτισμών, δε διστάζει να αντεπιτεθεί. Είναι προφανές ότι τα αιτήματα των αμερικανικών συνδικάτων αποτέλεσαν απλώς πρόφαση για τη λήψη της απόφασης επιβολής δασμών από τη διοίκηση Μπους, απόφαση που πάρθηκε στο υπόβαθρο της γενικότερης κρίσης που μαστίζει την καπιταλιστική οικονομία, μετά από τη χειρότερη χρονιά στο διεθνές εμπόριο την τελευταία 25ετία και μετά από μείωση των αμερικανικών εισαγωγών χάλυβα κατά 38% την τελευταία τριετία.

Από αυτό τον καυγά οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτε να ωφεληθούν. Ούτε οι Αμερικανοί εργαζόμενοι θα αποφύγουν στο τέλος την αναδιάρθρωση και την ανεργία, ούτε οι Ευρωπαίοι θα αποκρούσουν το φάσμα της απόλυσης με την προσφυγή στον ΠΟΕ. Αυτό που ΗΠΑ και ΕΕ προσπαθούν να περισώσουν είναι τα κέρδη των βιομηχανιών χάλυβα. Ομως, ακόμα κι αν κατορθώσουν να μειώσουν κάπως τις συνέπειες της τωρινής κρίσης, μια άλλη κρίση θα παρουσιαστεί σε λίγο. Αυτό το φαινόμενο είναι χαρακτηριστικό στα κοινωνικά συστήματα, των οποίων η προσφορά στην κοινωνία έχει από μακρού εξαντληθεί και τέτοιο σύστημα είναι ο καπιταλισμός. Η μόνη διέξοδος είναι η ανατροπή του, όσο και αν κάτι τέτοιο φαίνεται δύσκολο κάτω από τις τωρινές συνθήκες. Κρίσεις σαν αυτή του χάλυβα προσφέρουν νέες δυνατότητες στους αγώνες της εργατικής τάξης, μπορούν να γίνουν αφορμή συσπειρώσεων, αποκαλύπτουν το απαίσιο πρόσωπο του καπιταλιστικού συστήματος.

Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στέκεται επιφανειακά στο πρόβλημα και προσπαθεί να το αντιμετωπίσει στα πλαίσια της φιλελευθεροποίησης. Αξιοσημείωτο είναι ότι το ψήφισμα κατηγορεί τις ΗΠΑ ότι δεν προχώρησαν έγκαιρα σε αναδιάρθρωση της βιομηχανίας χάλυβα, όπως έκανε η ΕΕ! Τις κατηγορεί δηλαδή ότι δεν έκλεισαν αρκετές επιχειρήσεις και δεν απέλυσαν αρκετούς εργαζόμενους, όπως έγινε π.χ. στην περίπτωση της ελληνικής βιομηχανίας χάλυβα. Για τους λόγους αυτούς οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ το καταψηφίσαμε».