Πάμπολλοι είναι οι τρόποι, που έχει εφεύρει η ολιγαρχία, για να εκμεταλλεύεται και να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους. Η αύξηση των τιμών των προϊόντων, η καθήλωση των ημερομισθίων και των μεροκάματων, η με τον ένα ή άλλο τρόπο αύξηση της απλήρωτης εργασίας, κλπ., κλπ. Από κοντά και οι εκάστοτε κυβερνήσεις και το κράτος των καπιταλιστών αυξάνουν ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές ανισότητες και αδικίες, καθώς τα παίρνουν από τους πολλούς και τα δίνουν στους λίγους, ενώ παρέχουν κάθε δυνατή εξυπηρέτηση και διευκόλυνση στους τελευταίους, ώστε να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους.

Οι αποδείξεις για όλ' αυτά είναι πολλές και καθημερινές. Ορισμένες απ' αυτές, όμως, τις παρέχουν και οι κυβερνώντες. Οπως, για παράδειγμα, τα στοιχεία που έδωσαν προχτές στη δημοσιότητα. Στοιχεία, τα οποία δεν είναι, βέβαια, αντικειμενικά, αλλά δεν μπορούν και να τα αμφισβητήσουν. Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν, η παραγωγικότητα της εργασίας ανά απασχολούμενο στη χώρα μας αυξήθηκε από το 73,7% του μέσου κοινοτικού όρου το 1991, στο 83,6% το 2001. Αντίστοιχα, η παραγωγικότητα της εργασίας ανά εργατοώρα αυξήθηκε από 63,8% στο 69,5% του μέσου κοινοτικού όρου. Ενώ, η αμοιβή της εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (λόγος αποπληθωρισμένων αμοιβών ανά εργαζόμενο προς τη μεταβολή της παραγωγικότητας της εργασίας) παρουσιάζει σε όλη τη δεκαετία συνεχή και σοβαρή μείωση, εκτός των χρόνων 1995 και 1997.