Ο χώρος είχε στολιστεί με σημαίες του Κόμματος και πανό, ενώ μέλη και φίλοι της ΚΝΕ έδωσαν αγωνιστικό τόνο με τα συνθήματά τους και ξεσήκωσαν τους παρευρισκόμενους με την είσοδό τους στο γήπεδο.

Το άνοιγμα της εκδήλωσης έγινε από την Λένα Γεροπαναγιώτη, Γραμματέα της Τομεακής Επιτροπής Εύβοιας του ΚΚΕ και μέλος του Γραφείου Περιοχής Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας, η οποία καλωσόρισε όλους όσοι βρέθηκαν στην εκδήλωση και ανήγγειλε ότι «το Κόμμα μας έχει πια το δικό του σπίτι στην περιοχή της Στερεάς και έχει το όνομα "Θύμιος Καψής - Ανάποδος"».

Ευχαρίστησε όσους συνέβαλαν στην προσπάθεια αυτή και χαιρέτισε την παρουσία στην εκδήλωση ανθρώπων που τα τελευταία χρόνια πορεύτηκαν μαζί με τους κομμουνιστές σε μια σειρά αγώνες στην περιοχή, όπως και την παρουσία απογόνων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, επισημαίνοντας «το μεγαλείο των αλύγιστων της μακρόχρονης Ιστορίας του εργατικού και λαϊκού κινήματος, που το Κόμμα μας κουβαλάει στις πλάτες του». Καταλήγοντας διάβασε το τελευταίο γράμμα που έστειλε στην γυναίκα του ο Λυκούργος Ζούμπερης, Γραμματέας της ΚΟ Καρύστου και καπετάνιος λόχου του ΕΛΑΣ, ο οποίος εκτελέστηκε το 1948 στου Γουδή μαζί με άλλους αγωνιστές.

Στο συγκλονιστικό αυτό γράμμα πριν την εκτέλεσή του ο Λ. Ζούμπερης έγραφε:

«Κάπου από τα Μπουντρούμια

Πολυαγαπημένη μου φτωχιά, γεια χαρά.

Βρίσκομαι στην ανάγκη να σου αναγγείλω κάτι πολύ δυσάρεστο, μα κι αν καλοσκεφτεί κανείς δεν είναι και τόσο σοβαρό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Το δοσίλογο κράτος των 7, αφού δεν μπορεί να χτυπήσει τον Δημοκρατικό Στρατό, που ξεκαθαρίζει τις περιοχές τη μία μετά την άλλη, στρέφεται ενάντια στους λαϊκούς αγωνιστές που με ψεύτικες κατηγορίες κρατούν αλυσοδεμένους στα μπουντρούμια.

Τασία, μη λυπάσαι για τον άδικο χαμό μου, ήταν υποχρέωσή μου να θυσιαστώ εγώ.

Γι' αυτό και πάλι σου λέγω μη λυπάσαι, αλλά να είσαι υπερήφανη, διότι ο σύντροφός σου έχυσε το αίμα του να ποτίσει το δέντρο της λευτεριάς.

Τασία, μη νομίζεις ότι ο θάνατος είναι τόσο βαρύς που φαίνεται, όταν πεθαίνεις για ανώτερα ιδανικά νομίζεις ότι πηγαίνεις σε καμιά γιορτή, σε κάποιο μαγικό πανηγύρι.

Επίσης, σε παρακαλώ να φροντίσεις ώστε τα αγαπημένα μας παιδιά να μορφωθούν και να τους γίνει όσο το δυνατό καλύτερη η ζωή, για να μη νιώσουν την έλλειψη του αγαπημένου τους πατέρα. Τασία, να τα μάθεις να αγαπήσουν τον ήλιο, τον αέρα, το νερό, τη γυμναστική και την καθαριότητα, αυτά κάνουν γερό κορμί, που από αυτό βγαίνει και γερή ψυχή.

Πεθαίνω με το μέτωπο ψηλά και τραγουδώντας.

Ζήτω ο αδούλωτος Ελληνικός Λαός.

Ζήτω το ΚΚΕ.

Ζήτω ο αρχηγός μας Νίκος Ζαχαριάδης.

Σε φιλώ, ο φτωχός σου Λυκούργος Ζούμπερης.

Εχε γεια».