Εκδήλωση - συνεστίαση τιμής και μνήμης στον Σοφιανό Σοφιανόπουλο, στελέχους του ΚΚΕ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, που μια ολόκληρη ζωή αγωνίστηκε για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και του λαού απ' τα δεσμά της εκμετάλλευσης μέσα από τις γραμμές του Κόμματος, πραγματοποίησε πρόσφατα η ΚΟΒ Τρίπολης της ΤΕ Αρκαδίας του ΚΚΕ στη Μάκρη, χωριό - γενέτειρα του συντρόφου.

Το «παρών» έδωσαν και μέλη της οικογένειάς του, μεταξύ αυτών η εγγονή του Δήμητρα και ο γιος του Κώστας, που παρέδωσε στο ΚΚΕ αρχειακό υλικό (αντίτυπο του βιβλίου «Παναγιώτης Σοφιανόπουλος, Ο πρώτος Ελληνας Οραματιστής του Σοσιαλισμού 1786 - 1856», του Δημήτρη Παλαιολογόπουλου, εκδόσεις «Φιλιππότη», 1988). Επίσης, στη μνήμη του η οικογένειά του προσέφερε 100 ευρώ για οικονομική ενίσχυση στο ΚΚΕ, ενώ χρήματα μαζεύτηκαν και απ' τους παρευρισκόμενους.

Στο βιογραφικό του σ. αναφέρθηκε ο Γραμματέας της ΚΟΒ Τρίπολης, Θάνος Πουρνάρας, που μεταξύ άλλων τόνισε: «Ο σ. Σοφιανός Σοφιανόπουλος γεννήθηκε στη Μάκρη Τριπόλεως το 1932 και απεβίωσε στην Τρίπολη, 25 Γενάρη 1996. Καταγόταν από αγωνιστική οικογένεια. Ο πατέρας του Γιώργης Σοφιανόπουλος, επί Κατοχής, είχε υπεύθυνη θέση στο ΕΑΜ στη Μάκρη, υπό την καθοδήγηση του Αργύρη Αργυρόπουλου».

Στάθηκε και σε ιστορικά γεγονότα της εποχής, λέγοντας: «Εδώ στο χωριό Μάκρη στο σπίτι - καφενείο του Αριστείδη Πετρόπουλου εγκαταστάθηκε το επιτελείο του ΕΛΑΣ, υπό τον Αρη Βελουχιώτη, τέλη του Σεπτέμβρη του 1944, κατά την πολιορκία της Τρίπολης, όπου είχαν καταφύγει 2.500 ταγματασφαλίτες. Οι διαπραγματεύσεις για την παράδοση της Τρίπολης γινόντουσαν στο "Χάνι του Φουντίτσα" και κατέληξαν στη συμφωνία παράδοσης της Τρίπολης στις 30/09/1944».

Ειδικά για την περίοδο της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ, τα δύσκολα μετέπειτα χρόνια, αλλά και τη συνέχεια ανέφερε: «Ο αδερφός του, Δημήτρης Σοφιανόπουλος, εντάχθηκε στον ΔΣΕ τα Χριστούγεννα του 1947. Πήρε μέρος με το τάγμα του Πέρδικα στη μάχη των Καλαβρύτων, που έγινε στις 11-13 του Απρίλη 1948, όπου τραυματίστηκε. Εκτελέστηκε από τον εθνικό στρατό στη θέση "Χαλίκι", έξω από τα Μαζέικα, στις 14 Απρίλη του 1948.

Στα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια, ο σ. Σοφιανός παντρεύτηκε την Αθανασία από το Αγριόβουνο Μεσσηνίας και απέκτησαν τρία παιδιά. Συνέχισε τη δράση του μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ και για αυτό συνελήφθη από τους πρώτους τον Απρίλη του 1967, με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας και εξορίστηκε στη Γυάρο.

Για αυτή του την αγωνιστική δράση οι συγχωριανοί του τον τίμησαν και με το παραπάνω. Εκλέχτηκε πέντε φορές πρόεδρος στο χωριό, μέχρι που έξαφνα όρθιος στο "Αττικό καφενείο" στην Τρίπολη έφυγε πρόωρα. Η διεκδικητική του στάση απέναντι στις αρχές είχε ως αποτέλεσμα στη θητεία του να γίνουν σοβαρά έργα στο χωριό.

Το 1979, μαζί με άλλους αγρότες ίδρυσαν τον Αγροτικό Σύλλογο Μαντινείας, που πρωτοστάτησε στις αγροτικές κινητοποιήσεις των αγροτών για τα βύσσινα και τις πατάτες, 1980 και 1982.

Υπερασπίστηκε το Κόμμα την περίοδο 1989-1991, τα χρόνια της αντεπανάστασης και της κρίσης από την υπονομευτική δράση για τη διάλυση του Κόμματος. Πάντα ακούραστος, έτρεχε ακόμα και τη νύχτα, από χωριό σε χωριό, μεγάλες αποστάσεις, για να οργανώσει τον κόσμο και να διαδώσει τις θέσεις του Κόμματος. Ο πηγαίος και λαϊκός τρόπος αντιμετώπισης των δυσκολιών του αγώνα τον ανέδειξαν πρωτοπόρο αγωνιστή - κομμουνιστή, που τον τίμησαν οι συγχωριανοί του και εμείς οι νεότεροι κομμουνιστές».